„Złóż, Jeruzalem, szatę smutku i utrapienia swego, a przywdziej wspaniałe szaty chwały, dane ci na zawsze przez Pana.”

Biblia Tysiąclecia: Księga Barucha 5,1

Nawigacja

Lista rozdziałów

Nowa Biblia Gdańska
Księga: Dokonania apostołów w Panu Jezusie Chrystusie 7:41

7:1
Zaś arcykapłan powiedział: Czy tak się mają te sprawy?
7:2
A Szczepan mówił: Mężowie, bracia, ojcowie - posłuchajcie. Bóg chwały dał się zobaczyć naszemu ojcu Abrahamowi, gdy był w Mezopotamii, zanim zamieszkał w Haranie.
7:3
Powiedział też do niego: Wyjdź z twojej ziemi i spośród twej rodziny, a idź do ziemi, którą ci ukażę.
7:4
Wtedy wyszedł z ziemi Chaldejczyków[1] oraz zamieszkał w Haranie; a stamtąd, gdy umarł jego ojciec, Bóg przesiedlił go do tej ziemi, na której wy teraz mieszkacie.
Przypisy
  • [1]
    ST z hebrajskiego Kasdejczyków.
7:5
I nie dał mu w niej dziedzictwa ani na krok nogi, ale przypisał[1] sobie dać mu ją na posiadłość, oraz po nim - jego nasieniu[2]; jemu, choć nie miał dziecka.
Przypisy
  • [1]
    Także: obiecał, zapowiedział.
  • [2]
    Także: potomstwu.
7:6
Ale Bóg tak powiedział: Twoje potomstwo będzie przybyszem[1] w cudzej ziemi i uczynię je niewolnikami oraz będą ich krzywdzić przez czterysta lat.
Przypisy
  • [1]
    Dosłownie: obce, cudzoziemskie.
7:7
A lud, któremu będą służyć - Ja osądzę, powiedział Bóg. Zaś po tych latach wyjdą oraz będą mi służyć w tym miejscu.
7:8
Dał mu także przymierze[1] obrzezki. Więc Abraham spłodził Izaaka oraz ósmego dnia go obrzezał, a Izaak spłodził Jakóba, a Jakób dwunastu patriarchów.
Przypisy
  • [1]
    Także: umowę; testament.
7:9
Zaś patriarchowie kiedy pozazdrościli Józefowi, sprzedali go do Egiptu[1]; ale Bóg był z nim.
Przypisy
  • [1]
    ST hebrajskiego Micraimu.
7:10
Wyrwał go także ze wszystkich jego utrapień, oraz dał mu łaskę i mądrość wobec faraona - króla Egiptu, zatem ustanowił go dowodzącym nad Egiptem oraz nad całym swoim domem.
7:11
Lecz na całą ziemię Egiptu i Kanaanu przyszedł głód, i wielkie utrapienie, gdyż nasi przodkowie nie znajdowali żywności.
7:12
Zaś Jakób usłyszał, że jest zboże i wysłał najpierw do Egiptu naszych przodków.
7:13
A przy drugim pobycie Józef dał się rozpoznać jego braciom, więc ród Józefa stał się widoczny faraonowi.
7:14
Zaś Józef wysłał i przywołał swojego ojca Jakóba oraz całą swoją rodzinę w liczbie siedemdziesięciu pięciu osób.
7:15
Zatem Jakób zszedł do Egiptu. I umarł on oraz nasi przodkowie;
7:16
I zostali przeniesieni do Szechem oraz umieszczeni w grobowcu, który Abraham kupił sobie za wartość srebra od synów Hamora z Szechem.
7:17
Ale kiedy się zbliżał czas obietnicy, którą Bóg zaprzysiągł Abrahamowi - lud rozwinął się w Egipcie i został pomnożony,
7:18
Aż nastał inny władca, który nie znał[1] Józefa.
Przypisy
  • [1]
    Także: dostrzegał.
7:19
Ten - kpiąc oszustwem z naszego rodu - skrzywdził naszych przodków, bo czynił porzuconymi ich niemowlęta, aż do nie zachowania przy życiu.
7:20
W tym czasie został zrodzony Mojżesz, a był piękny[1] dla Boga. Ten został wychowany przez trzy miesiące w domu jego ojca.
Przypisy
  • [1]
    Także: czarujący.
7:21
Zaś kiedy został on umieszczony na zewnątrz, wzięła go sobie córka faraona i wychowywała go za syna.
7:22
Więc Mojżesz został wyćwiczony w całej wiedzy Egipcjan, oraz był silny w słowach i uczynkach.
7:23
A gdy mu się dopełnił czterdziestoletni wiek, wstąpiło do jego serca by przyjrzeć się swoim braciom, synom Israela.
7:24
I ujrzał, że jakiś doznaje niesprawiedliwości; zatem przyszedł z pomocą temu, co był uciskany oraz wymierzył karę, zabijając Egipcjanina.
7:25
Sądził, iż jego bracia zrozumieją, że Bóg przez jego rękę daje im wyzwolenie - ale nie rozumieli.
7:26
Lecz także dał im się zobaczyć następnego dnia, kiedy walczyli i pobudzał ich do pokoju, mówiąc: Mężowie, jesteście sobie braćmi; dlaczego jedni drugim czynicie niesprawiedliwość?
7:27
Ale ten, co czynił niesprawiedliwość bliskiemu, odepchnął go i powiedział: Kto cię ustanowił przywódcą oraz sędzią nad nami?
7:28
Czy chcesz mnie zgładzić, ty, który wczoraj w ten sposób usunąłeś Egipcjanina?
7:29
Zaś Mojżesz uciekł na to słowo i stał się cudzoziemcem na ziemi Midjan, gdzie spłodził dwóch synów.
7:30
A kiedy zostało wypełnione czterdzieści lat, na pustkowiu wyżyny Synaj dał mu się zobaczyć Anioł Pański w płomieniu ognia jeżyny[1].
Przypisy
  • [1]
    Także: ciernia.
7:31
Zaś Mojżesz, gdy to zobaczył, dziwił się temu widzeniu; a kiedy się zbliżył do niego, by go obejrzeć, pojawił się do niego głos Pana:
7:32
Ja jestem Bóg twoich przodków, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakóba. A Mojżesz stał się drżącym i nie odważył się przypatrywać.
7:33
Zaś Pan mu powiedział: Odwiąż obuwie z twoich nóg, bo miejsce na którym stanąłeś jest ziemią świętą.
7:34
Widząc, zobaczyłem w Egipcie cierpienie mojego ludu, wysłuchałem ich wzdychania oraz zstąpiłem ich wyzwolić. Więc teraz, tutaj, wyślę cię do Egiptu.
7:35
Tego Mojżesza, którego się zaparli, mówiąc: Kto cię ustanowił przywódcą i sędzią? Jego Bóg wysyła jako przywódcę oraz jako wyzwoliciela, przez ręce Anioła, który dał mu się zobaczyć w cierniu.
7:36
To ten ich wyprowadził, uczynił cuda i znaki w ziemi Egiptu, na morzu Czerwonym oraz czterdzieści lat na pustkowiu.
7:37
To jest ten Mojżesz, który powiedział synom Israela: Pan, wasz Bóg, wzbudzi z waszych braci proroka jak mnie; jego będziecie słuchać.
7:38
On jest Tym, co pojawił się w zgromadzeniu wybranych za Anioła mówiącego do niego na pustkowiu, na wyżynie Synaj oraz do naszych przodków. Ten otrzymał słowa żyjące, by nam je dać.
7:39
Temu nie zechcieli być posłuszni nasi przodkowie, ale Go odepchnęli od siebie oraz zwrócili swe serca do Egiptu,
7:40
Mówiąc do Ahrona[1]: Uczyń nam bogów, którzy będą szli przed nami, bo nie wiemy co się stało temu Mojżeszowi, który nas wyprowadził z ziemi Egiptu.
Przypisy
  • [1]
    ST z hebrajskiego Ahrona.
7:41
W owych dniach uczynili też cielca, złożyli ofiarę figurze[1] oraz cieszyli się pomiędzy wyrobami swoich rąk.
Przypisy
  • [1]
    Także: wizerunkowi, posągowi bóstwa, bałwanowi.
7:42
Zatem Bóg się odwrócił oraz ich pozostawił[1], aby służyli wojsku niebios, jak jest napisane w księdze proroków: Czy mnie ofiarowaliście przez czterdzieści lat na pustkowiu bydlęta i ofiary, domu Israela?
Przypisy
  • [1]
    Także: oddał, przekazał, pozwolił.
7:43
Nawet zabraliście przybytek Molocha[1] oraz gwiazdę waszego boga Remfana - wizerunki, które uczyniliście, by się im kłaniać; więc przesiedlę was na tamtą stronę Babilonu.
Przypisy
  • [1]
    Bóstwa ammonickiego.
7:44
Na pustkowiu był Namiot Świadectwa naszych przodków, tak jak rozporządził sobie Ten, co mówił do Mojżesza, by go uczynić według wzoru, który Mojżesz zobaczył.
7:45
Jego odziedziczyli nasi przodkowie z Jezusem[1] synem Nuna oraz wprowadzili na posiadłość pogan, których Bóg wygnał z dala od oblicza naszych przodków, aż do dni Dawida.
Przypisy
  • [1]
    Według Cylkowa - Jezus syn Nuna to Jehoszua syn Nuna; według Judische Lexikon, Berlin 1930 - Jehoszua / Jeszua; według New Bible Dictionary 1962, z aramejskiego - Yešu (czytaj: Jeszu; porównaj w innych tłumaczeniach: Nehemiasza 3,19); według Septuaginty - Jesous (czytaj: Jesus); stąd polskie - Jezus syn Nuna.
7:46
Ten znalazł łaskę przed obliczem Boga oraz wyprosił sobie, by znaleźć mieszkanie[1] dla Boga Jakóba.
Przypisy
  • [1]
    Także: Dom, Świątynię, Namiot.
7:47
Zaś Salomon zbudował Mu Świątynię[1].
Przypisy
  • [1]
    Także: Dom, Świątynię, Namiot.
7:48
Ale Najwyższy nie zamieszkuje w budowlach uczynionych ręką, jak mówi prorok:
7:49
Niebo jest moim tronem, a ziemia podnóżkiem moich nóg; jaki mi dom zbudujecie, mówi Pan, lub które jest miejsce mojego odpoczynku?
7:50
Czyż nie moja ręka to wszystko uczyniła?
7:51
Ludzie twardego karku, nieobrzezani na sercu i na uszach, wy się zawsze sprzeciwiacie Duchowi Świętemu; zarówno wasi ojcowie jak i wy.
7:52
Którego z proroków nie prześladowali wasi przodkowie? Także pozabijali tych, co wcześniej opowiadali odnośnie przyjścia Sprawiedliwego, którego wy staliście się teraz zdrajcami i zabójcami.
7:53
Wy, którzy na rozporządzenia Aniołów otrzymaliście Prawo, a nie staliście na straży.
7:54
To zaś słysząc, zżymali się ich sercami oraz zgrzytali na niego zębami.
7:55
Ale on będąc pełnym Ducha Świętego, popatrzył ku Niebu, zobaczył chwałę Boga i Jezusa stojącego po prawicy Boga.
7:56
Więc powiedział: Oto widzę niebiosa, które zostały otwarte oraz Syna Człowieka stojącego po prawicy Boga.
7:57
Lecz oni krzyknęli wielkim głosem, zatkali swoje uszy oraz jednomyślnie rzucili się na niego.
7:58
I wyrzucili go na zewnątrz miasta oraz kamienowali; a świadkowie złożyli swoje szaty u stóp młodzieńca nazwanego Saulem.
7:59
Zatem kamienowali Szczepana, a on przyzywał Boga i mówił: Panie Jezu, przyjmij mojego ducha.
7:60
On także zgiął kolana oraz zawołał wielkim głosem: Panie, nie utwierdź im tego grzechu. A gdy to powiedział - zasnął.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Usprawiedliwieni tedy z wiary, pokój mamy z Bogiem przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa,
Rzym 5:1

W Chrystusie

W którym są ukryte wszystkie skarby mądrości i poznania.
Kol 2:3

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Apostoł Paweł mówił biegle w języku Greckim i Hebrajskim (Dz 21:37, Dz 21:40).

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Gdy się położysz do snu, nie będziesz się bał, a gdy zaśniesz, będziesz miał miły sen.
Przyp 3:24


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić