Wyszukiwanie
1Ponieważ wiele ich się kusiło, żeby spisali porządną historią ó rzeczach, które się w nas wypełniły, 2jako nam podali, którzy się im od początku sami przypatrowali i byli sługami mowy, 3zdało się i mnie, którym z początku pilnie wszytkiego dochodził, porządnie tobie, cny Teofile, wypisać, 4abyś poznał prawdę słów tych, których cię nauczono. 5Był za dni Heroda, króla Żydowskiej ziemie, kapłan niektóry imieniem Zachariasz, z porządku Abiasza, a żona jego z córek Aaronowych, a imię jej Elżbieta. 6A byli oboje sprawiedliwemi przed Bogiem, chodząc we wszytkich przykazaniach i usprawiedliwieniach Pańskich bez przygany. 7A nie mieli syna, przeto iż Elżbieta była niepłodną, a byli oboje podeszłemi we dniach swoich. 8A zstało się, gdy odprawował urząd kapłański w rzędzie porządku swego przed Bogiem 9według zwyczaju urzędu kapłaństwa, losem padło, że miał kadzić, wszedszy do kościoła Pańskiego. 10A wszytko mnóstwo ludu było zewnątrz, modląc się godziny kadzenia. 11I ukazał mu się Anjoł Pański, stojąc po prawej stronie ołtarza kadzenia. 12I zatrwożył się Zachariasz ujźrzawszy, i przypadła nań bojaźń. 13I rzekł do niego Anjoł: Nie bój się, Zachariaszu, bo jest wysłuchana prośba twoja, a żona twa Elżbieta urodzi tobie syna i nazowiesz imię jego Jan. 14A ty będziesz miał wesele i radość i wiele ich będą się radować z narodzenia jego. 15Abowiem będzie wielki przed Panem, i wina i sycery pić nie będzie, i będzie napełnion Duchem świętym jeszcze z żywota matki swej, 16a nawróci wiele synów Izraelskich ku Panu Bogu ich; 17a on uprzedzi przed nim w duchu i mocy Eliaszowej, aby obrócił serca ojców ku synom, a niedowiarki ku roztropności sprawiedliwych, iżby zgotował Panu lud doskonały. 18I rzekł Zachariasz do Anjoła: Skąd to poznam? Bom jest stary i żona moja podeszła we dniach swych. 19A odpowiedziawszy Anjoł, rzekł mu: Jam jest Gabriel, który stoję przed Bogiem, a jestem posłan, abych mówił do ciebie, a to dobre poselstwo tobie odniósł. 20A oto będziesz milczącym ani będziesz mógł mówić aż do dnia, którego się to zstanie, dlatego żeś nie uwierzył słowom moim, które się wypełnią czasu swojego. 21A lud oczekiwał Zachariasza i dziwowali się, że on omieszkawał w kościele. 22A gdy wyszedł, nie mógł do nich mówić. I poznali, że widzenie widział w kościele. A on skiwał na nie i został niemym. 23I zstało się, gdy się wypełniły dni urzędu jego, odszedł do domu swego. 24A po onych dniach poczęła Elżbieta, żona jego, i taiła się przez pięć miesięcy, mówiąc: 25Iż mi tak Pan uczynił we dni, w które pojźrzał, aby odjął moje urąganie między ludźmi. 26A miesiąca szóstego posłan jest Anjoł Gabriel od Boga do miasta Galilejskiego, któremu imię Nazaret, 27do Panny poślubionej mężowi, któremu było Jozef, z domu Dawidowego, a imię Panny: Maria. 28I wszedszy Anjoł do niej, rzekł: Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z tobą, błogosławionaś ty między niewiastami! 29Która gdy usłyszała, zatrwożyła się na mowę jego i myśliła, jakie by to było pozdrowienie. 30I rzekł jej Anjoł: Nie bój się, Marią, abowiem nalazłaś łaskę u Boga. 31Oto poczniesz w żywocie i porodzisz syna, a nazowiesz imię jego Jezus. 32Ten będzie wielki, a będzie zwan synem najwyższego i da mu Pan Bóg stolicę Dawida, ojca jego, i będzie królował w domu Jakubowym na wieki, 33a królestwa jego nie będzie końca. 34A Maria rzekła do Anjoła: Jakoż się to zstanie, gdyż męża nie znam? 35A Anjoł odpowiedziawszy, rzekł jej: Duch święty zstąpi na cię, a moc nawyższego zaćmi tobie. Przetoż i co się z ciebie narodzi święte, będzie nazwano Synem Bożym. 36A oto Elżbieta, krewna twoja, i ona poczęła syna w starości swej, a ten miesiąc szósty jest onej, którą zową niepłodną, 37bo u Boga nie będzie żadne słowo niepodobne. 38I rzekła Maria: Oto służebnica Pańska, niechaj mi się zstanie według słowa twego. I odszedł od niej Anjoł. 39A powstawszy Maria w onych dniach, poszła na góry z kwapieniem do miasta Judzkiego 40i weszła w dom Zachariaszów, i pozdrowiła Elżbietę. 41I zstało się, skoro usłyszała Elżbieta pozdrowienie Maryjej, skoczyło dzieciątko w żywocie jej i napełniona jest Ducha świętego Elżbieta, 42i zawołała głosem wielkim, i rzekła: Błogosławionaś ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota twego! 43A skądże mnie to, że przyszła matka Pana mego do mnie? 44Abowiem oto jako zstał się głos pozdrowienia twego w uszach moich, skoczyło od radości dzieciątko w żywocie moim. 45A błogosławionaś, któraś uwierzyła, abowiem spełni się to, coć jest powiedziano od Pana. 46I rzekła Maria: Wielbi, duszo moja, Pana, 47i rozradował się duch mój w Bogu, zbawicielu moim, 48iż wejźrzał na niskość służebnice swojej. Abowiem oto odtąd błogosławioną mię zwać będą wszytki narody. 49Abowiem uczynił mi wielkie rzeczy, który możny jest i święte imię jego, 50a miłosierdzie jego od narodu do narodów, bojącym się jego. 51Uczynił moc ramieniem swoim, rozproszył pyszne myślą serca ich. 52Złożył mocarze z stolice, a podwyższył niskie. 53Łaknące napełnił dobrami, a bogacze z niszczym puścił. 54Przyjął Izraela, sługę swego, wspomniawszy na miłosierdzie swoje. 55Jako mówił do ojców naszych, Abrahamowi i nasieniu jego na wieki. 56I mieszkała z nią Maria jakoby trzy miesiące, i wróciła się do domu swego. 57A Elżbiecie wypełnił się czas porodzenia i porodziła syna. 58I usłyszeli sąsiedzi i krewni jej, iż uwielbił Pan miłosierdzie swe z nią, i radowali się z nią. 59A gdy było dnia ósmego, przyszli obrzezować dzieciątko i nazywali go imieniem ojca jego, Zachariaszem. 60A odpowiedziawszy matka jego, rzekła: Nie tak, ale nazwan będzie Janem. 61I mówili do niej: Iż żadnego nie masz w narodzie twym, co by go zwano tym imieniem. 62I dawali znać ojcu jego, jakoby go chciał nazwać. 63A zadawszy tabliczki, napisał, mówiąc: Jan jest imię jego. I dziwowali się wszyscy. 64A wnet się otworzyły usta jego i język jego i mówił, błogosławiąc Boga. 65I padł strach na wszytki sąsiady ich, i po wszytkich górach Żydowskiej ziemie rozsławione są wszytkie te słowa. 66A wszyscy, którzy słyszeli, kładli do serca swego, mówiąc: Co, mniemasz, za dziecię to będzie? Abowiem była z nim ręka Pańska. 67A Zachariasz, ociec jego, napełnion jest Ducha świętego i prorokował, mówiąc: 68Błogosławiony Pan Bóg Izraelski, iż nawiedził i uczynił odkupienie ludu swego, 69i podniósł róg zbawienia nam w domu Dawida, służebnika swego, 70jako mówił przez usta świętych, którzy od wieku są, proroków swoich. 71Wybawienie od nieprzyjaciół naszych i z ręki wszytkich, którzy nas nienawidzą. 72Aby uczynił miłosierdzie z ojcy naszymi i wspamiętał na testament swój święty. 73Przysięgę, którą przysiągł Abrahamowi, ojcu naszemu, że nam dać miał. 74Iżbyśmy, wybawieni z ręki nieprzyjaciół naszych, bez bojaźni mu służyli 75w świętobliwości i w sprawiedliwości przed nim, po wszytkie dni nasze. 76A ty, dzieciątko, prorokiem Nawyższego będziesz nazwane, bo uprzedzisz przed oblicznością Pańską, abyś gotował drogi jego, 77iżbyś dał naukę zbawienia ludowi jego, na odpuszczenie grzechów ich. 78Dla wnętrzności miłosierdzia Boga naszego, przez które nawiedził nas Wschód z wysokości. 79Aby zaświecił tym, którzy w ciemności i w cieniu śmierci siedzą, ku wyprostowaniu nóg naszych na drogę pokoju. 80A dzieciątko rosło i umacniało się Duchem. I było na pustyniach aż do dnia okazania swego przed Izraelem.
Porównaj werset ...
Schowek
Kopiuj werset
Zaznacz / Odznacz
Zaznacz wszystkie
Odznacz wszystkie
Link do wersetuNawigacja
Wczytywanie listy ksiąg ...Nie bój się! - Werset na dziś
Wersety o pokoju na 365 dni w roku!
W Chrystusie
Ale wy dzięki niemu jesteście w Chrystusie Jezusie, który stał się dla nas mądrością od Boga i sprawiedliwością, i poświęceniem, i odkupieniem
I Kor 1:30
I Kor 1:30
Kim jesteś i co masz w Chrystusie.
Czy wiesz że?
Fakty i ciekawostki Biblijne.
Obietnice Boże
"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."
Szukaj w dialogach Beta
Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.
Czy napewno chcesz wykonać tę operację ?