1Pobudował też sobie domy w Mieście Dawidowym i zbudował miejsce skrzyni Bożej, i rozbił jej namiot. 2Tedy rzekł Dawid: Nie godzi się, żeby lada kto nosił skrzynię Bożą, jedno Lewitowie, które obrał PAN, aby ją nosili i służyli mu aż na wieki. 3I zebrał wszytek lud Izraelski do Jeruzalem, aby przyniesiono skrzynię Bożą na miejsce swe, które jej był nagotował; 4syny też Aaronowe i Lewity. 5Z synów Kaat Uriel był książęciem, a braciej jego sto dwadzieścia; 6z synów Merari, Asaja książęciem, a braciej jego sto dwadzieścia; 7z synów Gerson, Joel książęciem, a braciej jego sto trzydzieści; 8z synów Elisafan, Semejas książęciem, a braciej jego dwieście; 9z synów Hebron, Eliel książęciem, a braciej jego ośmdziesiąt; 10z synów Oziel, Aminadab książęciem, a braciej jego sto dwanaście. 11I wezwał Dawid Sadoka i Abiatara, kapłanów, i Lewitów Uriela, Asaje, Johela, Semeja, Eliela i Aminadaba, 12i rzekł do nich: Wy, którzyście książęta domów Lewickich, poświęćcie się z bracią waszą i przynieście skrzynię PANA Boga Izraelskiego na miejsce, które jej zgotowane jest: 13aby jako z przodku (że was nie było) skarał nas PAN, tak się i teraz nie zstało, gdybyśmy co niesłusznego czynili. 14Poświęcili się tedy kapłani i Lewitowie, aby nieśli skrzynię PANA Boga Izraelskiego. 15I nieśli synowie Lewi skrzynię Bożą, jako był rozkazał Mojżesz według słowa PANSKIEGO, ramionami swymi na drążkach. 16I rzekł Dawid książętom Lewickim, aby postanowili z braciej swej gracze na instrumenciech muzyckich, to jest na arfach i na skrzypicach, i cymbalech, aby się rozlegał na wysokości głos wesela. 17I postanowili Lewity: Heman, syn Joel, a z braciej jego Asafa, syna Barachiaszowego, a z synów Merari, braciej ich Etan, syna Kassajowego. 18A z nimi bracią ich we wtórym rzędzie: Zachariasza i Bena, i Jaziela, i Semiramota, i Jahiela, i Aniego, Eliaba i Banajasza, i Maasjasza, i Matatiasza, i Elifalu, i Matseniasza, i Obetedom, i Jehiel, odźwierne. 19A gracze: Heman, Asaf i Etam na cymbalech miedzianych brząkający; 20a Zachariasz i Oziel, i Semiramot, i Jahiel, i Ani, i Eliab, i Maasjas, i Banajas na arfach tajemnice grali. 21A Matatias i Elifalu, i Macenias, i Obededom, i Jehiel, i Ozazju na cytrach na oktawę grali zwycięską. 22Choneniasz lepak, książę Lewitów, był nad proroctwem, ku zaczynianiu pieśni, bo był barzo mądry. 23A Barachiasz i Elkana byli odźwiernymi skrzynie. 24A Sebeniasz i Jozafat, i Natanael, i Amasaj, i Zachariasz, i Banajas, i Eliezer, kapłani, trąbili w trąby przed skrzynią Bożą, a Obededom i Jehias byli odźwiernymi skrzynie. 25A tak Dawid i wszytcy starszy Izraelscy i hetmani szli, aby przynieśli skrzynię przymierza PANSKIEGO z domu Obededom z radością. 26A gdy Bóg wspomógł Lewity, którzy nieśli skrzynię przymierza PANSKIEGO, ofiarowano siedm byków i siedm baranów. 27A Dawid był obleczon w szatę bisiorową i wszytcy Lewitowie, którzy nieśli skrzynię, i śpiewacy, i Choneniasz, przełożony nad proroctwem między śpiewaki; a Dawid był obleczony w efod lniany. 28A wszytek Izrael prowadził skrzynię przymierza PANSKIEGO z weselem i z dźwiękiem kornetu, i z trąbami, i z cymbały, i z arfami, i z cytrami, grając. 29A gdy przyszła skrzynia przymierza PANSKIEGO aż do miasta Dawidowego, Michol, córka Saulowa, wyglądając oknem, ujźrzała Dawida skaczącego i grającego, i wzgardziła go w sercu swoim.