Biblia Jakuba Wujka
Księga: 1 Księga Królewska 9:28
I zstało się, gdy dokończył Salomon budowania domu PANSKIEGO i domu królewskiego, i wszytkiego, co żądał i chciał uczynić,
I rzekł PAN do niego: Wysłuchałem modlitwę twoję i prośbę twoję, którąś się modlił przede mną, poświęciłem dom ten, któryś zbudował, abym tam położył imię moje na wieki, i będą tam oczy moje i serce moje po wszytkie dni.
Ty też, jeźli będziesz chodził przede mną, jako twój ociec chodził, w prostości serca i w prawości, i uczynisz wszytko, com ci przykazał, i zachowasz prawa moje i sądy moje,
postawię stolicę królestwa twego nad Izraelem na wieki, jakom mówił Dawidowi, ojcu twemu, mówiąc: Nie będzie odjęty mąż z rodzaju twego z stolice Izraelskiej.
Ale jeśli odwróceniem odwrócicie się wy i synowie waszy nie naśladując mię ani strzegąc przykazań moich i Ceremonij moich, którem wam podał, ale pójdziecie i służyć będziecie bogom cudzym i kłaniać się im:
zniosę Izraela z ziemie, którąm im dał, i kościół, którym poświęcił imieniowi memu, odrzucę od oblicza mego i będzie Izrael na przypowieść i baśń wszytkim narodom.
A ten dom będzie na przykład. Każdy, który pójdzie przezeń, zdumieje się i zaświszcze, i rzecze: Przecz tak uczynił PAN ziemi tej i domowi temu?
I odpowiedzą: Iż opuścili PANA Boga swego, który wywiódł ojce ich z ziemie Egipskiej i poszli za Bogi cudzymi, i kłaniali się im, i służyli im: przeto PAN na nie przywiódł to wszytko złe.
A gdy się skończyło dwadzieścia lat potym, jako był Salomon zbudował dwa domy, to jest dom PANSKI i dom królewski
(a Hiram, król Tyrski, dodawał Salomonowi drzewa cedrowego i jodłowego, i złota wedle wszytkiego, co potrzebował), tedy dał Salomon Hiram dwadzieścia miast w ziemi Galilejskiej.
i rzekł: A więc to są miasta, któreś mi dał, bracie? I przezwał je ziemią Chabul aż do dnia tego.
Tać jest summa nakładów, którą dał król Salomon na budowanie domu PANSKIEGO i domu swego, i Mello, i muru Jerozolimskiego, i Heser, i Mageddo, i Gazer.
Faraon, król Egipski, wyciągnął i wziął Gazer, i spalił ji ogniem, i Chananejczyka, który mieszkał w mieście, wymordował, i dał ji za posag córce swej, żenie Salomonowej.
I wszytkie miasteczka, które do niego należały, a nie miały murów, obmurował; i miasta wozów, i miasta jezdnych, i co mu się kolwiek podobało, żeby budował w Jeruzalem i na Libanie, i we wszytkiej ziemi władzej swej.
Wszytek lud, który był pozostał i z Amorejczyków, i Hetejczyków, i Ferezejczyków, i Hewejczyków, i z Jebuzejczyków, którzy nie są z synów Izraelowych,
tych syny, którzy byli pozostali w ziemi, to jest których synowie Izraelowi nie mogli wyniszczyć, uczynił Salomon hołdownikami aż po dzisiejszy dzień.
Lecz z synów Izraelowych nie postanowił Salomon żadnego niewolnikiem, ale byli mężami walecznymi i sługami jego, i Książęty, i hetmany, i przełożonymi nad wozami i nad końmi.
A było przełożonych nad wszytkimi robotami Salomonowemi panów pięć set pięćdziesiąt, którzy mieli lud pod sobą i postanowionym robotam rozkazowali.
A córka faraonowa przeniosła się z miasta Dawidowego do domu swego, który jej Salomon był zbudował. Tedy zbudował Mello.
Ofiarował też Salomon trzykroć na każdy rok całopalenia i zapokojne ofiary na ołtarzu, który był zbudował PANU, i palił wonności przed PANEM. I dokonany jest kościół.
Nabudował też Salomon okrętów w Asjongaber, który jest blisko Ailat na brzegu morza czerwonego w ziemi Idumejskiej.
I posłał Hiram w onych okręciech sługi swe, męże żeglarskie i morza świadome, z sługami Salomonowymi.
Którzy gdy przypłynęli do Ofir, nabrawszy tam złota cztery sta i dwadzieścia talentów, przywieźli do króla Salomona.