„I rzekł Pan do niego: Wysłuchałem modlitwę twoję, i prośbę twoję, którąś się modlił przedemną, a poświęciłem ten dom, któryś zbudował, aby tam przebywało imię moje aż na wieki; i będą tam oczy moje i serce moje po wszystkie dni.”

Biblia Gdańska (1881): 1 Królewska 9,3

Nawigacja

Lista rozdziałów

Biblia Gdańska (1632)
Księga: Jana 11:52

11:1
A był niektóry chory Łazarz z Betanii, z miasteczka Maryi i Marty, siostry jej.
11:2
(A to była ona Maryja, która pomazała Pana maścią, i ucierała nogi jego włosami swojemi, której brat Łazarz chorował.)
11:3
Posłały tedy siostry do niego, mówiąc: Panie! oto ten, którego miłujesz, choruje.
11:4
A usłyszawszy to Jezus, rzekł: Ta choroba nie jest na śmierć, ale dla chwały Bożej, aby był uwielbiony Syn Boży przez nią.
11:5
A Jezus umiłował Martę i siostrę jej, i Łazarza.
11:6
A gdy usłyszał, iż choruje, tedy został przez dwa dni na onemże miejscu, gdzie był.
11:7
Lecz potem rzekł do uczniów swoich: Idźmy zasię do Judzkiej ziemi.
11:8
Rzekli mu uczniowie: Mistrzu! teraz szukali Żydowie, jakoby cię ukamionowali, a zasię tam idziesz?
11:9
Odpowiedział Jezus: Azaż nie dwanaście jest godzin dnia? Jeźli kto chodzi we dnie, nie obrazi się; bo widzi światłość tego świata.
11:10
A jeźli kto chodzi w nocy, obrazi się; bo w nim światła nie masz.
11:11
To powiedziawszy, potem rzekł do nich: Łazarz, przyjaciel nasz, śpi; ale idę, abym go ze snu obudził.
11:12
Tedy rzekli uczniowie jego: Panie! jeźliże śpi, będzie zdrów.
11:13
Ale Jezus mówił o śmierci jego; lecz oni mniemali, iż o zaśnięciu snem mówił.
11:14
Tedy im rzekł Jezus jawnie: Łazarz umarł.
11:15
I raduję się dla was, (abyście wierzyli), żem tam nie był; ale pójdziemy do niego.
11:16
Rzekł zatem Tomasz, którego zwano Dydymus, spółuczniom: Pójdźmy i my, abyśmy z nim pomarli.
11:17
Przyszedłszy tedy Jezus, znalazł go już cztery dni w grobie leżącego.
11:18
(A była Betania blisko Jeruzalemu, jakoby na piętnaście stajan.)
11:19
A przyszło było wiele Żydów do Marty i Maryi, aby je cieszyli po bracie ich.
11:20
Marta tedy, gdy usłyszała, że Jezus idzie, bieżała przeciwko niemu; ale Maryja w domu siedziała.
11:21
I rzekła Marta do Jezusa: Panie! byś tu był, nie umarłby był brat mój.
11:22
Ale i teraz wiem, że o cokolwiek byś prosił Boga, da ci to Bóg.
11:23
Rzekł jej Jezus: Wstanieć brat twój.
11:24
Rzekła mu Marta: Wiem, iż wstanie przy zmartwychwstaniu w on ostateczny dzień.
11:25
I rzekł jej Jezus: Jam jest zmartwychwstanie i żywot; kto w mię wierzy, choćby też umarł, żyć będzie.
11:26
A wszelki, który żyje, a wierzy w mię, nie umrze na wieki. Wierzyszże temu?
11:27
Rzekła mu: I owszem Panie! Jam uwierzyła, żeś ty jest Chrystus, Syn Boży, który miał przyjść na świat.
11:28
A to rzekłszy szła i potajemnie zawołała Maryję, siostrę swoję, mówiąc: jest tu nauczyciel, i woła cię.
11:29
Ona skoro usłyszała, wnet wstała i szła do niego.
11:30
(A Jezus jeszcze był nie przyszedł do miasteczka, ale był na temże miejscu, gdzie Marta była wyszła przeciwko niemu.)
11:31
Żydowie tedy, którzy z nią byli w domu, a cieszyli ją, ujrzawszy Maryję, iż prędko wstała i wyszła, szli za nią, mówiąc: Idzie do grobu, aby tam płakała.
11:32
Ale Maryja, gdy tam przyszła, gdzie był Jezus, ujrzawszy go, przypadła do nóg jego i rzekła: Panie! byś tu był, nie umarłby był brat mój.
11:33
Jezus tedy, gdy ją ujrzał płaczącą, i Żydy, którzy byli z nią przyszli, płaczące, rozrzewnił się w duchu i zafrasował się,
11:34
I rzekł: Gdzieście go położyli? Rzekli mu: Panie! pójdź, a oglądaj.
11:35
I zapłakał Jezus.
11:36
Tedy rzekli Żydowie: Wej! jakoć go miłował.
11:37
A niektórzy z nich mówili: Nie mógłże ten, który otworzył oczy ślepego, uczynić, żeby ten był nie umarł?
11:38
Ale Jezus zasię rozrzewniwszy się sam w sobie, przyszedł do grobu; a była jaskinia, a kamień był położony na niej.
11:39
I rzekł Jezus: Odejmijcie ten kamień. Rzekła mu Marta, siostra onego umarłego: Panie! jużci cuchnie; bo już cztery dni w grobie.
11:40
Powiedział jej Jezus: Azażem ci nie rzekł, iż jeźli uwierzysz, oglądasz chwałę Bożą?
11:41
Odjęli tedy kamień, gdzie był umarły położony. A Jezus podniósłszy oczy swe w górę, rzekł: Ojcze! dziękuję tobie, żeś mię wysłuchał.
11:42
A jamci wiedział, że mię zawsze wysłuchiwasz; alem to rzekł dla ludu wokoło stojącego, aby wierzyli, żeś ty mię posłał.
11:43
A to rzekłszy, zawołał głosem wielkim: Łazarzu! wynijdź sam!
11:44
I wyszedł ten, który był umarł, mając związane ręce i nogi chustkami, a twarz jego była chustką obwiązana. Rzekł im Jezus: Rozwiążcie go, a niechaj odejdzie.
11:45
Wiele tedy z Żydów, którzy byli przyszli do Maryi, a widzieli to, co uczynił Jezus, uwierzyło weń.
11:46
Niektórzy też z nich odeszli do Faryzeuszów i powiedzieli im, co uczynił Jezus.
11:47
Tedy się zebrali przedniejsi kapłani i Faryzeuszowie w radę, i mówili: Cóż uczynimy? Albowiem ten człowiek wiele cudów czyni.
11:48
A jeźli go tak zaniechamy, wszyscy weń uwierzą, i przyjdą Rzymianie, a wezmą nam to miejsce nasze i lud.
11:49
A jeden z nich, Kaifasz, będąc najwyższym kapłanem onego roku, rzekł im: Wy nic nie wiecie,
11:50
Ani myślicie, iż nam jest pożyteczno, żeby jeden człowiek umarł za lud, a żeby wszystek ten naród nie zginął.
11:51
A tegoć nie mówił sam od siebie, ale będąc najwyższym kapłanem roku onego, prorokował, iż Jezus miał umrzeć za on naród;
11:52
A nie tylko za on naród, ale żeby też syny Boże rozproszone w jedno zgromadził.
11:53
Od onego tedy dnia radzili się społem, aby go zabili.
11:54
A Jezus już nie chodził jawnie między Żydami, ale stamtąd odszedł do krainy, która jest blisko puszczy, do miasta, które zowią Efraim, i tamże mieszkał z uczniami swoimi.
11:55
A była blisko wielkanoc żydowska, a wiele ich szło do Jeruzalemu z onej krainy przed wielkanocą, aby się oczyścili.
11:56
I szukali Jezusa, i mówili jedni do drugich, w kościele stojąc: Co się wam zda, że nie przyszedł na święto?
11:57
A przedniejsi kapłani i Faryzeuszowie wydali byli rozkazanie: Jeźliby się kto dowiedział, gdzie by był, żeby oznajmił, aby go pojmali.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Mówcie do zaniepokojonych w sercu: Bądźcie mocni, Nie bójcie się! Oto wasz Bóg! Nadchodzi pomsta, odpłata Boża! Sam on przychodzi i wybawi was!
Iz 35:4

W Chrystusie

Przeto przyobleczcie się jako wybrani Boży, święci i umiłowani, w serdeczne współczucie, w dobroć, pokorę, łagodność i cierpliwość,
Kol 3:12

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

W skórze Hioba podczas jego "próby" znajdowały się robaki - Job 7:5.
Hiob

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Albowiem jestem tego pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani potęgi niebieskie, ani teraźniejszość, ani przyszłość, ani moce, Ani wysokość, ani głębokość, ani żadne inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Bożej, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.
Rzym 8:38-39


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić