„A wszystek lud szukał, jakoby się go dotknąć; albowiem moc wychodziła z niego, i uzdrawiała wszystkich.”

Biblia Gdańska (1881): Łukasza 6,19

Rozmiar tekstu

Czcionka

Kolor tekstu

Przewiń stronę do wersetu

TAKPrzewijajNIE

Zmień układ strony

Podgląd

Na początku stworzył Bóg niebo i ziemię.

Czy wyświetlać przypisy ?

TAKWłącz przypisyNIE

Sposób wyświetlania przypisów

TAKPełne przypisyNIE

Czy wyświetlać odnośniki ?

TAKWyświetlaj odnośnikiNIE

Wyświetlaj losowy werset

TAKWyświetlajNIE

Biblia Gdańska (1632)
Księga: 2 Mojżeszowa 1:13

¹Teć są imiona synów Izraelskich, którzy weszli do Egiptu z Jakóbem; każdy z domem swym weszli: ²Ruben, Symeon, Lewi, i Judas. ³Isaszar, Zabulon, i Benjamin. ⁴Dan, i Neftali, Gad, i Aser. ⁵A było wszystkich dusz, które wyszły z biódr Jakóbowych, siedmdziesiąt dusz; a Józef był przedtem w Egipcie. ⁶I umarł Józef, i wszyscy bracia jego, i wszystek on rodzaj. ⁷A synowie Izraelscy rozrodzili się, i rozpłodzili się, i rozmnożyli się, i zmocnili się bardzo wielce, a napełniona jest ziemia nimi. ⁸Między tem powstał król nowy nad Egiptem, który nie znał Józefa; ⁹I rzekł do ludu swego: Oto lud synów Izraelskich wielki, i możniejszy nad nas. ¹⁰Przetoż mądrze sobie pocznijmy z nimi, by się snać nie rozmnożył, a jeźliby przypadła wojna, aby się nie przyłączył i on do nieprzyjaciół naszych, i nie walczył przeciwko nam, i nie uszedł z ziemi. ¹¹A tak ustawili nad nimi poborcę, aby go dręczyli ciężarami swemi; i zbudował lud Izraelski miasta składu Faraonowi: Pytom i Rameses. ¹²Ale im więcej go trapili, tem więcej się rozmnażał, i tem więcej rósł, tak, iż ściśnieni byli dla synów Izraelskich. ¹³I podbili Egipczanie syny Izraelskie w niewolą ciężką. ¹⁴I przykrzyli im żywot ich robotą ciężką około gliny, i około cegieł, i około każdej roboty na polu, mimo wszelaką robotę swą, do której ich używali bez litości. ¹⁵I rozkazał król Egipski babom Hebrejskim, z których imię jednej Zefora, a imię drugiej Fua; ¹⁶A rzekł: Gdy będziecie babić niewiastom Hebrejskim, a ujrzycie że rodzą, byłliby syn, zabijcież go, a jeźli córka, niech żywa zostanie. ¹⁷Ale baby one bały się Boga, i nie czyniły, jako im rozkazał król Egipski, ale żywo zachowywały chłopiątka. ¹⁸Zaczem wezwawszy król Egipski onych bab, mówił do nich: Czemuście to uczyniły, żeście żywo zachowały chłopiątka? ¹⁹I odpowiedziały baby Faraonowi: Iż nie są jako niewiasty Egipskie, niewiasty Hebrejskie; bo są duże, pierwej niż przyjdzie do nich baba, rodzą. ²⁰I czynił dobrze Bóg onym babom; i krzewił się lud, i zmocnili się bardzo. ²¹I stało się, przeto że się bały one baby Boga, pobudował im domy. ²²Tedy rozkazał Farao wszystkiemu ludowi swemu, mówiąc: Każdego syna, który się urodzi, w rzekę go wrzućcie, a każdą córkę żywo zachowajcie.