Wyszukiwanie
Tytuł oryginalnyProroctwo Daniela Proroka
1Ja Nabuchodonozor, będąc na pokoju w domu moim, a prawie kwitnący w pałacu moim. 2Widziałem sen, który mię przestraszył i wszytki myśli me, którem miał na łożu swym i widzenia głowy mojej zatrwożyły mię. 3A przetoż wydan jest wyrok ode mnie, aby wszytcy mędrcy babilońscy byli przed obliczność moję przywiedzieni, żeby mi wykład snu oznajmili. 4Przyszli tedy mędrcy i praktykarze, Kaldejczycy i wieszczkowie, a opowiedziałem sen przed nimi, a wszakoż oni wykładu snu oznajmić mi nie umieli. 5Aż potym był przywiedzion przed mię Daniel, którego imię jest Baltasar według imienia boga mego, a w którym jest duch bogów świętych, a przed tym sen mój opowiedziałem. 6O Baltasar, książę nad wszemi mędrcy, wiem iż duch bogów świętych jest w tobie, a żadna tajemnica od ciebie zakryta nie jest, widzenie snu mego, którym widział tudzież i wykład jego powiedz mi. 7Abowiem widzenie głowy mej na łożu moim było to: Widziałem drzewo w pośród ziemie, którego wysokość była wielka. 8Wielkie i mocne drzewo, tak iż wysokość jego dotykała nieba, a rozszerzało się aż do granice wszej ziemie. 9Gałęzi jego były barzo piękne, a owoc jego obfity, na niem był pokarm prze wszytki, a dawało pod sobą cień ku mieszkaniu bestyjam polnem, miedzy też jego gałęziami mieszkało ptastwo powietrzne, a z niego pożywało wszelkie ciało. 10Widziałem jeszcze w widzeniu głowy mej na łożu moim, a ono stróż święty zstąpił z nieba. 11I głośno zawołał tak mówiąc: Podrąbcie drzewo, obetnijcie gałęzi jego, okrzeszcie różdżki jego, a rozproszcie owoc jego. Zwierzęta niech odejdą, które są pod nim, a ptacy niech zlecą z gałęzia jego. 12A wszakoż pień korzenia jego zostawcie w ziemi, a niech będzie związan żelazną i miedzianą związką miedzy chwastem polnym, a niech będzie pokropion rosą niebieską, cząstka jego niechaj będzie z zwierzęty miedzy chwastem ziemie. 13Serce jego niech się odmieni od przyrodzenia człowieczego i niech mu będzie dane serce zwierzęce, a siedm lat niech się wypełnią nad nim. 14Tać była rzecz według wyroku stróżów, a święci to uradzili pytając się: Przecz wżdy tak? Aby żywiący poznali, iż Nawyzszy panuje nad każdem królestwem ludzkim, a dawa je temu komu chce, a postanawia na niem nazgardzeńszego człowieka. 15Tenci jest sen, którym ja Nabuchodonozor król widział. A tak ty, Baltasar oznajm mi wykład jego, abowiem wszytcy mędrcy w królestwie mym, nie mogli mi wyłożyć własności jego, ale ty możesz, abowiem duch bogów świętych jest w tobie. 16Tedy Daniel, którego imię było Baltasar, zamilknął prawie przez jednę godzinę i myśli jego dziwnie go trwożyły. Rzekł tedy tak król do niego: O Baltasar, sen oto ten i wykład jego niech cię nic nie trwoży. Któremu odpowiedział Baltasar: O mój panie, sen ten niech się na ty wypełni, co cię nienawidzą, a wykład jego na nieprzyjacioły twoje. 17Drzewo któreś widział wielkie i mocne, którego wysokość dosięgała nieba, a rozszerzało się po wszej ziemi. 18Którego gałęzi były piękne, a owoc jego obfity, na którym był pokarm prze wszytki, pod którem odpoczywały bestyje polne, a miedzy jego gałęziem mieszkało ptastwo powietrzne. 19Tyś jest sam o królu, któryś jest tak wywyższon i umocnion, a wysokość twa urosła, a przyszła aż prawie ku niebu, także i moc twoja jest aż do kończyn ziemie. 20To zasię coś królu widział stróża i świętego zstępującego z nieba, który wołał: Podrąbcie drzewo a zepsujcie je, wszakoż jednak zostawcie pień korzenia jego w ziemi i niech będzie związan związką żelazną i miedzianą miedzy chwastem polnym, a niech będzie pokropion rosą niebieską, cząstka też jego niech będzie z źwierzęty polnymi, aż się nad nim wypełnią siedm lat. 21Otóż tego wykład masz o królu, a jest to dekret Nawyższego, który jest wydan przeciw tobie królu, panie mój. 22Ciebieć wyrzucą z pośrzodku ludu, a mieszkanie twe będzie z źwierzęty polnymi i będziesz się pasł trawą jako wół, a będziesz pokropion rosą niebieską, a takci się siedm lat nad tobą wypełnią, aż poznasz Nawyższego panującego nad każdym królestwem ludzkim, a iż je on dawa komu chce. 23A to co rozkazano zostawić pień korzenia tego drzewa, znaczy że królestwo twe tobie zostanie, aż poznasz, iż moc jest w niebie. 24A przetoż o królu przyjmi wdzięcznie radę moję, odkup grzechy twoje sprawiedliwością, a złości twe czynieniem miłosierdzia nad ubogimi, abowiem to będzie lekarstwo na występek twój. 25Przyszły tedy wszytki ty rzeczy na Nabuchodonozora króla. 26Po dwunaście miesięcy przechodząc się po pałacoch królewskich w Babilonie. 27I rzekł król tymi słowy: Izali to nie jest wielkie Babilon, którem ja pobudował, aby było królewskiem dworem w mocy możności mojej, ku chwale majestatu mego? 28A jeszcze ty słowa były w uściech królewskich, a oto głos z nieba zstąpił mówiąc: O królu Nabuchodonozor, tobieć mówią: Twoje królestwo odejdzie od ciebie. 29Od ludzi wyrzucą cię, a z źwierzęty polnemi będzie mieszkanie twoje, trawą się paść będziesz jako wół, a siedm lat wypełnią się nad tobą, aż poznasz, iż Nawyższy panuje nad każdym królestwem ludzkim, a iż podawa je komu chce. 30Tejże godziny stało się dosyć słowu onemu nad Nabuchodonozorem i wyrzucon jest od ludzi, a jadł trawę jako wół, a ciało jego było skropione rosą niebieską, aż włosy jego zrosły jako mech na orle, a paznokcie jego były podobne paznoktom ptaszym. 31A gdy czas on wychodził, ja Nabuchodonozor, podniosłem w niebo oczy moje i przyszedłem ku rozumowi, a począłem błogosławić Nawyższemu i chwaliłem i wielbiłem żywiącego na wieki, którego moc jest moc wieczna, a królestwo jego od narodu do narodu. 32Wszyscy mieszkający na ziemi za nic są przed nim, gdyż on wszytko czyni wedle wolej swojej, tak nad zastępy niebieskimi, jako też i nad mieszkającymi na ziemi i nie masz żadnego, coby był na przekazie ręce jego, a któryby rzekł: I cóżeś uczynił? 33Zatym wnet tegoż czasu przywrócon mi jest rozum i przyszedłem zaś ku chwale królestwa i majestatu mego, a pierwszy mój kształt jest mi przywrócon; panowie też radni moi i książęta moje szukały mię, a jestem potwierdzon w królestwie moim i daleko więcej majestat mój podwyższon jest. 34A dlatego teraz, ja Nabuchodonozor, chwalę, wywyższam i wielbię Króla niebieskiego, którego wszytki sprawy są prawda, a drogi jego są sprawiedliwe, tak iż on może poniżyć wszytki ty, co chodzą w pysze.
Porównaj werset ...
Schowek
Kopiuj werset
Zaznacz / Odznacz
Zaznacz wszystkie
Odznacz wszystkie
Link do wersetuNawigacja
Wczytywanie listy ksiąg ...Nie bój się! - Werset na dziś
Wersety o pokoju na 365 dni w roku!
W Chrystusie
Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; Nie z uczynków, aby się kto nie chlubił.
Efez 2:8-9
Efez 2:8-9
Kim jesteś i co masz w Chrystusie.
Czy wiesz że?
W Starym Testamencie "Adam" wymieniony jest po imieniu 21 razy. Jednakże imię "adam" (z małej litery) jest także użyte w Starym Testamencie 408 razy na określenie "człowieka" i 121 razy na określenie "mężczyzny".
Fakty i ciekawostki Biblijne.
Obietnice Boże
A nadzieja nasza co do was jest mocna, gdyż wiemy, iż jako w cierpieniach udział macie, tak i w pociesze.
II Kor 1:7
II Kor 1:7
"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."
Szukaj w dialogach Beta
Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.
Czy napewno chcesz wykonać tę operację ?