„Lecz my, zgodnie z Jego obietnicą, oczekujemy nowych niebios i nowej ziemi, w których prawdziwie zadomowiła się sprawiedliwość.”

Biblia Przekład Toruński: 2 List Piotra 3,13

Nawigacja

Lista rozdziałów

Biblia Brzeska
Księga Daniela 2:15

Tytuł oryginalny
Proroctwo Daniela Proroka
1Roku wtórego panowania Nabuchodonozora króla, okazały się Nabuchodonozorowi sny, z których gdy był zatrwożon duch jego, przerwał mu się sen on. 2Rozkazał tedy wnet król zwołać wszytki mędrce i praktykarze, czarnoksiężniki i Kaldejczyki, aby oznajmili królowi sen jego. Przyszli tedy a stanęli przed królem. 3Rzekł potym król do nich: Śnił mi się sen a jest zatrwożon duch mój, chcąc wiedzieć co by zacz był. 4Odpowiedzieli Kaldejczycy po syryjsku królowi: Królu bądź żyw na wieki, opowiedz sen sługam twym, a my oznajmiemy wykład jego. 5A król rzekł do Kaldejczyków: Wyszła mi rzecz z pamięci, jesliż mi nie powiecie snu i wykładu jego, marnie pomordowani będziecie, a domy wasze obrócą się w gnój. 6Ale jesliż mi sen i wykład jego oznajmicie, dary i upominki i uczciwość wielką ode mnie odniesiecie; a tak mi już i sen i wykład jego oznajmicie. 7Odpowiedzieli powtóre mówiąc: Prosim królu powiedz sen sługam swym, a my wykład jego oznajmiemy. 8Tedy król odpowiedział a rzekł: Zaiste znam, że tylko czas odwłóczycie, gdyż baczycie, że mi się rzecz z pamięci wybiła. 9A tak jesliż mi snu nie oznajmicie, jedenci jest o was dekret. Widzę za pewne, żeście nagotowali mowę fałeszną i przewrotną, którą mi chcecie powiedzieć, ażby się czas odmienił; a przetoż mi powiedzcie sen, a zrozumiem, iż wykład jego możecie mi oznajmić. 10Powiedzieli tedy Kaldejczycy przed królem mówiąc: Nie jest człowiek na ziemi, któryby na słowa twoje królu mógł dać odpowiedź, gdyż żaden król ani książę, ani przełożony nigdy się o takowych rzeczach nie pytał u żadnego mędrca, praktykarza i Kaldejczyka. 11A zwłaszcza, iż ta rzecz, której królu żądasz trudna jest, ani jest żaden iny, któryby ją tobie mógł wyprawić, chyba bogowie, którzy nie mieszkają z ludźmi. 12Z tej tedy przyczyny król wzruszony gniewem i popędliwością wielką rozkazał, aby pomordowano wszytki mędrce babilońskie. 13Wyszedł tedy dekret, aby mordowano mędrce, szukano też i Daniela z towarzyszmi jego, aby byli zamordowani. 14Pytał tedy Daniel o tej radzie i dekrecie Arjocha, przełożonego królewskiego, nad katy, którzy byli posłani, aby mordowali mędrce babilońskie. 15A rzekł do Arjocha, przełożonego od króla: Przecz wżdy tak prędki dekret wyszedł od króla? Tedy Arjoch oznajmił tę rzecz Danielowi. 16Szedł tedy Daniel do króla prosząc, aby mu był dan czas ku wykładu snu królewskiego. 17I szedł Daniel do domu swego, a tę rzecz oznajmił Hananiaszowi, Misaelowi i Azariaszowi, towarzyszom swoim. 18Prosili tedy miłosierdzia od Boga niebieskiego o tę tajemnicę, iżby nie poginęli Daniel i towarzysze jego z inemi mędrcy babilońskimi. 19Tedy Danielowi tajemnica takowa objawiona jest w widzeniu nocnem, za którą rzecz Daniel dobrorzeczył Bogu niebieskiemu. 20I mówił Daniel tymi słowy: Niech imię Boże będzie błogosławione od wieków aż na wieki, abowiem jest mądrość i moc jego. 21On sam odmienia czasy i lata, odejmuje i postanawia króle, rozdawa mądrość mądrym, a roztropne wyrozumienie dowcipnym. 22Tenżeć sam objawia rzeczy głębokie i skryte, sam to zna, co jest w ciemnościach, gdyż jasność w nim mieszka. 23Ciebie ja, o Boże ojców moich wyznawam, ciebie chwalę, iżeś mądrość i tę moc mnie dał, a teraześ oto dać raczył, o cochmy prosili ciebie, abowiem sprawę królewską oznajmiłeś nam. 24A za tym Daniel przyszedł do Arjocha, któremu był król poruczył, aby pomordował mędrce babilońskie a rzekł do niego: Jeszcze nie morduj mędrców babilońskich, uczyń mi przystęp do króla, a ja mu wykład snu jego uczynię. 25Tedy się wnet Arjoch pośpieszył, a przywiódł Daniela przed obliczność królewską i rzekł k niemu: Nalazłem męża z więźniów judzkich, któryć wykład snu twego uczyni królu. 26Rzekł tedy król ku Danielowi, którego imię było Baltasar: Izali mi możesz oznajmić sen mój, którym widział i wykład jego? 27Odpowiedział Daniel i rzekł ku królowi: Tajemnica ta, o której królu pytasz, żadnym obyczajem tobie oznajmiona być nie może przez mędrce, praktykarze, czarnoksiężniki i wieszczki. 28Ale zaprawdę jest Bóg na niebie, który objawia tajemnice, który też oznajmił tobie Nabuchodonozorze królu, co ma przydź w ostatecznych dnioch. Sen tedy twój i widzenie głowy twej na łożu twoim, jest ten: 29O królu, na łożu twym przyszedłeś w rozmyślanie, chcąc wiedzieć c oby się na potym dziać miało, otóż ten, który tajności objawia, oznajmił to tobie. 30A tak mnie tajemnica ta objawiona jest nie dla mądrości, która by we mnie była nad ine ludzi, jedno iżbych wykład oznajmił tobie królu, a iżbyś tak poznał myśli serca twojego. 31Ty królu widziałeś, a oto słup wielki, słup barzo wielki, który na schwał był wywyższony, stał przeciw tobie, a kształt jego był straszliwy. 32Tego słupa głowa była z szczyrego złota, piersi i ramiona jego srebrne, brzuch jego i biodra jego miedziane. 33Goleni jego żelazne, a nogi jego częścią żelazne, a częścią gliniane. 34Tam gdyś mu się przypatrował, oto odszczepion jest kamień nie żadnemi rękami, który potrącił on słup w nogi żelazne i gliniane i pokruszył je. 35Tedy są społu pokruszone, żelazo, glina, miedź, srebro i złoto, a stały się jako plewy na boisku lecie, które roznosi wiatr, a żadnego miesca ich znaleźć nie może, on potym kamień, który potrącił on słup, stał się górą wielką i napełnił wszytkę ziemię. 36Tenci jest sen, którego też wykład oznajmiemy przed tobą królu. 37Ty o królu, jesteś król nad królmi, bowiem Bóg niebieski tobie dał królestwo, moc, możność i chwałę, 38A na każdym miescu, gdzie jedno synowie ludzcy mieszkają, zwierzęta polne i ptacy powietrzni są, to wszytko dał w ręce twoje, w tych wszytkich jest opanowanie twoje, a tyś jest oto ta głowa złota. 39Po tobie nastanie drugie królestwo mniejsze od ciebie, a trzecie królestwo miedziane, które panować będzie wszytkiej ziemi. 40Czwarte królestwo będzie twarde jako żelazo, a jako żelazo trze i tłucze wszytko i prawie jak żelazo wszytko trze, tak to wszytko potrze i potłucze. 41A iżeś widział nogi i palce częścią żelazne, a częścią gliniane, to będzie rozdzielone królestwo, a będzie w niem nieco mocnego jako żelazo, tak jakoś widział żelazo zmieszane z skorupą glinianą. 42To co się też tknie palców, iż były częścią żelazne, częścią gliniane, królestwo będzie częścią mocne, częścią słabe. 43A iżeś też widział żelazo zmieszane z skorupą glinianą, tedy też oni złączą się krewnością ludzką, ale jeden z drugiem przestawać nie będzie, jako żelazo nie miesza się z skorupą. 44Za czasu tedy tych królów, pobudzi Bóg niebieski królestwo, które na wieki zepsowane nie będzie, a królestwo to drugiemu narodowi zostawione nie będzie, lecz potrze a dokona wszytkich tych królestw, a samo tylko stać będzie na wieki. 45Jakoś też widział, iż z góry odszczepion był kamień nie czyjemi rękoma, a starł żelazo, miedź, glinę, srebro i złoto, tak Bóg wielki oznajmił to tobie królu, co na potym przyść ma, a prawdziwy to jest sen i wierny jest wykład jego. 46Tedy król Nabuchodonozor upadł na oblicze swoje, a skłonił się przed Danielem i rozkazał, aby mu ofiarowano ofiary i kadzidła. 47Rzekł też król Danielowi tymi słowy: Zaprawdę Bóg wasz, jest Bóg nad wszytki bogi, a Pan nad królmi, sam jest objawiacz tajemnic, gdyżeś ty oto mógł oznajmić tajemnicę takową. 48Tedy król zacnie wywyzszył Daniela, a dary wielkie i znamienite dał jemu, przełożył go też nad wszytką krainą babilońską, a uczynił książęciem nad wszytkiemi przedniejszymi książęty i przełożonymi miedzy mędrcy. 49Żądał przytym Daniel od króla, aby postanowił sprawce nad krainą babilońską, Sydracha, Misacha i Abdenaga, a sam Daniel był na dworze królewskim.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

A On odezwał się do nich: Ja jestem, Nie bójcie się!
Jan 6:20

W Chrystusie

W którym mamy odkupienie, odpuszczenie grzechów.
Kol 1:14

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Każdy mówił tym samym językiem dopóki nie wydarzył się incydent z Wierzą Babel (I Mojż 11:1-9).

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

My wszyscy tedy, z odsłoniętym obliczem, oglądając jak w zwierciadle chwałę Pana, zostajemy przemienieni w ten sam obraz, z chwały w chwałę, jak to sprawia Pan, który jest Duchem.
II Kor 3:18


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić