Wyszukiwanie
Biblia Brzeska
Księga: Ewangelia św. Łukasza 7:33
Schowek
Kopiuj werset
Zaznacz / Odznacz
Zaznacz wszystkie
Odznacz wszystkie
Link do wersetu
Tytuł oryginalnyEwanjelija święta przez Łukasza świętego napisana
7:1
Potym wszytkich słów swoich dokończywszy gdy słuchał lud, wszedł do Kapernaum.
7:2
A niektórego setnika sługa niemocą złożony miał umrzeć, którego sobie wielce ważył.
7:3
Ten gdy się osłyszał o Jezusie, posłał k niemu starsze żydowskie, prosząc go, aby przyszedł a ratował sługę jego.
7:4
Oni tedy przyszli po Jezusa i prosili go z pilnością mówiąc: Godna rzecz, abyś mu to okazał.
7:5
Abowiem naród nasz miłuje i onżeć nam zbudował bożnicę.
7:6
A tak Jezus szedł z nimi, ale gdy niedaleko był od domu, posłał do niego on setnik przyjacioły mówiąc mu: Panie! Nie trudźże się, abowiemci ja nie jest godzien, abyś wszedł pod dach mój.
7:7
A dla tegoż i sam nie mniemiałem się być godnym przyjdź do ciebie. Ale rzecz słowem, a ozdrowiejeć sługa mój.
7:8
Bociem też i ja jest człowiek pod zwierzchnością postanowiony, mając pod sobą służebne i mówię temu: Idź, a pójdzie; a drugiemu: Przyjdź i przyjdzie; a słudze mojemu: Uczyń to i uczyni.
7:9
To usłyszawszy Jezus, dziwował się mu i obróciwszy się do zgromadzenia ludzi, które szło za nim rzekł: Powiedam wam, żeciem ani w Izraelu tak wielkiej wiary nie znalazł.
7:10
Tedy oni, co byli posłani, wróciwszy się do domu, naleźli sługę, który chorował, zdrowego.
7:11
Potym dnia drugiego szedł do miasta, które zową Naim. A przy nim szło wiele zwolenników jego i zebranie ludzi wielkie.
7:12
A gdy przychodził ku branie miesckiej, tedy oto umarłego wynoszono, który był jedyny syn u matki swej, a ktemu wdowy i była z nią wielkość ludu z miasta.
7:13
Onę tedy ujzrawszy Pan, ruszon jest nad nią miłosierdziem i rzekł jej: Nie płacz!
7:14
I przystąpiwszy się tknął mar (a ci, co go niesli, stanęli) i rzekł: Młodzieniaszku! Powiedam ci, wstań!
7:15
Tedy siadł on, który był umarł i począł mówić, a tak go oddał matce jego.
7:16
I zjął wszytki strach, a chwalili Boga mówiąc: Zaprawdę prorok wielki powstał miedzy nami, a zaisteć Bóg wyjzrał na lud swój.
7:17
I przyszła o nim ta powieść po wszytkim Juda i po wszytkiej ziemicy pogranicznej.
7:18
Oznajmili też i Janowi zwolennicy jego o tym wszytkim, a on wezwawszy dwu niektórych z zwolenników swoich,
7:19
Posłał je do Jezusa mówiąc: Tyżeś jest ten, który przyjdź miał, czyli drugiego czekać będziemy?
7:20
Gdy tedy przyszli do niego mężowie oni rzekli: Jan Krzciciel posłał nas do ciebie mówiąc: I tyżeś jest ten, który miał przyjdź, czyli drugiego czekać będziemy?
7:21
Tedy onejże godziny wiele ich uzdrowił od niemocy, od trapienia i od duchów złych, a wiele slepych wzrokiem darował.
7:22
Odpowiedziawszy tedy Jezus rzekł do nich: Szedszy opowiedzcie Janowi, coście widzieli i słyszeli, iż slepi wzrok biorą, chromi chodzą, trędowaci są oczyścieni, głuszy słyszą, umarli powstawają, ubogim ewanjeliją opowiedają.
7:23
A szczęsliwy jest ten, którykolwiek nie będzie obrażon we mnie.
7:24
Zatym gdy odeszli posłowie Janowi, począł o Janie mówić do zgromadzenia ludzi: Czemużeście się wyszli dziwować na puszczą? Trzcinie, która się od wiatru chwieje?
7:25
Ale cóżeście wyszli widzieć? Człowieka w miękie szaty obleczonego? Oto ci, którzy są w odzieniu kosztownym i w rozkoszach, sąć w pałacoch królewskich.
7:26
Ale cóżeście wyszli widzieć, proroka? A powiedamci też wam, że więtszego niż proroka.
7:27
Tenci jest, o którym pisano: Oto posyłam posła mego przed obliczem twoim, który zgotuje drogę twoję przed tobą.
7:28
Abowiem powiedam wam: Miedzy tymi, którzy się rodzą z niewiast, żaden nie jest więczszy prorok nad Jana Krzciciela. Lecz który namniejszym jest w królestwie Bożym, ten więczszym jest, niż on.
7:29
Tedy lud wszytek to słysząc i celnicy, wyznawali sprawiedliwego Boga, którzy byli pokrzczeni krztem Janowym.
7:30
Ale faryzeuszowie i nauczeni w zakonie odrzucili radę Bożą sami przeciw sobie, którzy nie byli pokrzczeni od niego.
7:31
Zatymże rzekł Pan: I komuż wżdy przyrównani ludzie narodu tego, a ku której rzeczy wżdy są podobni?
7:32
Podobnić są dzieciom na rynku siedzącym, które wołając jedny ku drugim mówią: Gralichmy wam na piszczałkach, a nie tańcowaliście; narzekaliśmy wam, a nie płakaliście.
7:33
Abowiem przyszedł Jan Krzciciel nie jedząc chleba ani pijąc wina, a wżdy mówicie: Ma diabelstwo.
7:34
Przyszedł Syn człowieczy jedząc i pijąc, a też mówicie: Otóż człowiek obżerca i opilca winem, przyjaciel celników i grzeszników.
7:35
Aleć jest usprawiedliwiona mądrość od wszytkich synów swoich.
7:36
Tedy go prosił niektóry z faryzeuszów, aby z nim jadł, a tak wszedszy w dom faryzeuszów, siedział.
7:37
A oto niewiasta, która była w mieście grzesznicą, dowiedziawszy się, iż siedział w domu faryzeuszowym, przyniosła słojek alabastrowy olejku.
7:38
I stanąwszy u nóg jego z tyłu, płacząc poczęła łzami pokrapiać nogi jego, a włosami głowy swojej ucierać, a całując nogi jego, olejkiem mazała.
7:39
Co gdy ujzrał faryzeusz on, który go był wezwał, rzekł sam u siebie mówiąc: Być ten był prorokiem, wżdyć by znał, która i jaka to jest niewiasta, co się go dotyka; bo jest grzesznica.
7:40
Ale Jezus odpowiedziawszy rzekł do niego: Szymon! Mamci nieco powiedzieć. A on rzekł: Powiedz, Mistrzu!
7:41
Dwa dłużnicy byli winni niektóremu; jeden pięćset groszy, a drugi pięćdziesiąt.
7:42
A gdy mu oni nie mieli czym płacić, darował ich tym obudwu. A przetoż powiedz mi, z tych dwu, któryż go więcej miłować będzie?
7:43
Ale Szymon odpowiedziawszy rzekł: Tak mniemam, iż ten, któremu więcej darował. A tedy on rzekł: Dobrześ rozeznał.
7:44
I obróciwszy się ku niewieście rzekł Szymonowi: Widziszże tę niewiastę? Wszedłemci do domu twego, a nie dałeś wody na nogi moje; a ta oto łzami pokropiła nogi moje i włosami głowy swej utarła.
7:45
Nie pocałowałeś mię, a ta oto jakożem tu przyszedł, nie przestała całować nóg moich.
7:46
Nie pomazałeś olejkiem głowy mojej, a ta oto olejkiem nogi moje natarła.
7:47
A dlategożci powiedam, że jej odpuszczono wiele grzechów i przetoż wiele umiłowała; ale komuć mało odpuszczają, mało miłuje.
7:48
Rzekł zatym do niej: Odpuszczone są tobie grzechy.
7:49
I poczęli niektórzy, co społu siedzieli mówić miedzy sobą: I cóż zacz jest ten, który też i grzechy odpuszcza?
7:50
Ale on rzekł ku niewieście: Wiara twa zachowała cię. Idźże w pokoju.
Nawigacja
Wczytywanie listy ksiąg ...Nie bój się! - Werset na dziś
Wersety o pokoju na 365 dni w roku!
I rzekł: Nie bój się, Pawle; przed cesarzem stanąć musisz i oto darował ci Bóg wszystkich, którzy płyną z tobą.
Dz 27:24
Dz 27:24
W Chrystusie
Ja jestem krzewem winnym, wy jesteście latoroślami. Kto trwa we mnie, a Ja w nim, ten wydaje wiele owocu; bo beze mnie nic uczynić nie możecie.
Jan 15:5
Jan 15:5
Kim jesteś i co masz w Chrystusie.
Czy wiesz że?
W Biblii znajduje się 12 ksiąg których imiona autorów zaczynają się na literę J.
Fakty i ciekawostki Biblijne.
Obietnice Boże
Z Chrystusem jestem ukrzyżowany; żyję więc już nie ja, ale żyje we mnie Chrystus; a obecne życie moje w ciele jest życiem w wierze w Syna Bożego, który mnie umiłował i wydał samego siebie za mnie.
Gal 2:20
Gal 2:20
"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."
Szukaj w dialogach Beta
Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.
Czy napewno chcesz wykonać tę operację ?