Wyszukiwanie
Biblia Brzeska
Księga: Ewangelia św. Łukasza 24:35
Schowek
Kopiuj werset
Zaznacz / Odznacz
Zaznacz wszystkie
Odznacz wszystkie
Link do wersetu
Tytuł oryginalnyEwanjelija święta przez Łukasza świętego napisana
24:1
Tedy dnia pirwszego, tego dnia onego barzo raniuczko przyszły do grobu, niosąc ony rzeczy wonne, które były nagotowały i były też niektóre z nimi.
24:2
I znalazły kamień odwalony od grobu.
24:3
A wszedszy, nie nalazły ciała Pana Jezusowego.
24:4
I stało się, gdy będąc zatrwożone w tej rzeczy wątpiły, oto dwa mężowie stanęli przy nich, będąc obleczenia w szaty błyszczące się.
24:5
A gdy się ony lękły, a schyliły twarz ku ziemi, rzekli do nich: Przeczże miedzy umarłymi szukacie tego, który jest żyw?
24:6
Niemaszci go tu, aleć wstał, wspomnicież sobie, jako wam powiedał, gdy jeszcze był w Galilejej.
24:7
Mówiąc: Potrzebać aby Syn człowieczy był wydan w ręce ludzi grzesznych, ażeby był ukrzyżowan, a trzeciego zasię dnia aby zmartwychwstał.
24:8
Tedy ony sobie wspomniały na słowa jego.
24:9
I wróciwszy się od grobu, oznajmiły to wszytko onym jedennaściom i inym wszytkim.
24:10
A byłać Maria Magdalena i Joanna i Maria, Jakubowa matka, i ine z nimi, które to powiedały apostołom.
24:11
Ale się im zdały, jakoby błazeńskie słowa ich i nie wierzyli im.
24:12
Wszakoż Piotr wstawszy, bieżał ku grobowi, a gdy w wnątrz wejzrał, obaczył tylko samy prześcieradła leżące i odszedł dziwując się sam u siebie tej sprawie.
24:13
A oto dwa z nich tegoż dnia szli do miasteczka, które było na sześcidziesiąt stajan od Jeruzalem, a zwano je Emaus.
24:14
I rozmawiali z sobą o tym wszytkim, co się było przydało.
24:15
A gdy tak rozmawiali i społu się pytali, tedy Jezus przybliżywszy się, szedł pospołu z nimi.
24:16
Ale oczy ich były zatrzymane, aby go nie poznali.
24:17
Tedy rzekł do nich: Cóż to są za rozmowy, które idąc macie miedzy sobą, a przeczżeście smętnej twarzy?
24:18
I odpowiedając mu jeden, któremu było imię Kleofas, rzekł: I ty sam przemieszkawasz w Jeruzalem, a nie wiesz, co się w nim przez ty dni działo?
24:19
I rzekł im: A cóż to? A oni rzekli jemu: O Jezusie Nazareńskim, który był prorok mocny w sprawach i w słowiech, przed Bogiem i wszytkim ludem.
24:20
A jako go książęta kapłańskie i urząd nasz wydali pod skazanie na śmierć i ukrzyżowali go.
24:21
A mychmy się nadziewali, iż to on był, który miał odkupić Izrael, a temu wszytkiemu już to dziś trzeci dzień wychodzi, jako się to stało.
24:22
Lecz i niewiasty niektóre z naszych przestraszyły nas, które raniuczko były u grobu.
24:23
I nie znalazszy ciała jego, przyszły powiedając, iż widzenie anielskie widziały, którzy powiedzieli, iżby żyw był.
24:24
A tak niektórzy, co z nami byli, chodzili do grobu i tak znaleźli, jako niewiasty powiedały, ale samego nie widzieli.
24:25
Tedy on rzekł do nich: O głupi, a nierychłego serca ku wierzeniu temu wszytkiemu, co powiedzieli prorocy.
24:26
Izali tego nie było potrzeba cirpieć Krystusowi i wnidź do chwały swojej?
24:27
A począwszy od Mojżesza i wszytkich proroków, wykładał im we wszytkich Piśmiech, co o nim napisano było.
24:28
A gdy byli blisko miasteczka, do którego szli, tedy on tak zmyslał, jakoby miał dalej idź.
24:29
Ale go oni przynucili mówiąc: Zostań z nami, boć już jest tuż k wieczoru i schodzi dzień. A także wszedł, aby został z nimi.
24:30
I zstało się, gdy on siedział z nimi, wziąwszy chleb, błogosławił, a złamawszy dał im.
24:31
Otworzyły się tedy oczy ich i poznali go; ale on zniknął od ich obliczności.
24:32
I mówili miedzy sobą: Izali serce nasze nie pałało w nas, gdy mówił z nami w drodze i gdy nam otwirał Pisma?
24:33
A tak tegoż czasu wstawszy, wrócili się do Jeruzalem i znaleźli zgromadzonych jedennaście i ony, którzy z nimi byli.
24:34
Powiedając im: Wstałci Pan prawdziwie i ukazał się Szymonowi.
24:35
Powiedzieli im też, co się działo w drodze i jako od nich był poznan w łamaniu chleba.
24:36
O tym gdy oni mówili, tedy Jezus stanął w pośród ich i rzekł im: Pokój wam!
24:37
Zlęknąwszy się tedy i strwożywszy, mnimali, iż ducha widzieli.
24:38
Ale on rzekł do nich: Przeczżeście się zatrwożyli, a co za mysli nadchodzą serca wasze?
24:39
Oglądajcie ręce moje i nogi moje, bomci ja sam jest; dotknicie się mnie, a obaczcie; boć duch nie ma ciała ani kości, jako widzicie, że ja mam.
24:40
I rzekszy to, ukazał im ręce i nogi.
24:41
Lecz gdy jeszcze oni nie wierzyli przed radością, a iż się dziwowali rzekł im: Macie wżdy tu co jeść?
24:42
I dali mu pół ryby pieczonej i sztukę plastru miodu.
24:43
Co on wziąwszy, jadł przed nimi.
24:44
Zatym rzekł do nich: Tyć są słowa, którem mówił do was, pókim jeszcze był z wami, iż było potrzeba wypełnić się wszytkiemu, co napisano jest w zakonie Mojżeszowym, w prorocech i w psalmiech o mnie.
24:45
Otworzył tedy zmysł ich, iż zrozumieli Pisma i rzekł do nich:
24:46
Takci jest napisano i tak było potrzeba Krystusowi cirpieć i wstać od umarłych dnia trzeciego.
24:47
Aby w imię jego było opowiedano uznanie i odpuszczenie grzechów u wszytkich narodów, począwszy od Jeruzalem.
24:48
A wy jesteście świadkowie tego.
24:49
I otoć ja poślę obietnicę Ojca mego na was. Mieszkajcież wy tedy w mieście Jeruzalem, aż będziecie obleczeni mocą z wysokości.
24:50
Zatymże je wiódł precz, aż ku Betanijej, a podniózszy ręce swe, błogosławił im.
24:51
I zstało się, gdy im błogosławił, rozstał się z nimi, a był niesion w zgórę do nieba.
24:52
Oni tedy dawszy mu chwałę, wrócili się do Jeruzalem z weselem wielkim.
24:53
I byli zawżdy w kościele chwaląc i błogosławiąc Boga. Amen.
Nawigacja
Wczytywanie listy ksiąg ...Nie bój się! - Werset na dziś
Wersety o pokoju na 365 dni w roku!
W Chrystusie
Aby każdy, kto w niego wierzy nie zginął, ale miał życie wieczne.
NBG Jan 3:15
NBG Jan 3:15
Kim jesteś i co masz w Chrystusie.
Czy wiesz że?
Papierowe dokumenty umieszczone w glinianych naczyniach mogły przetrwać bardzo długi okres czasu (Jer 32:14). Tak właśnie przetrwały Zwoje z Morza Martwego które przechowywane w ten właśnie sposób zostały odnalezione tysiące lat po ich napisaniu.
Fakty i ciekawostki Biblijne.
Obietnice Boże
Gdy się Chrystus, który jest życiem naszym, okaże, wtedy się i wy okażecie razem z nim w chwale.
Kol 3:4
Kol 3:4
"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."
Szukaj w dialogach Beta
Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.
Czy napewno chcesz wykonać tę operację ?