„Uweseliłem się barzo, iżem nalazł z synów twych chodzące w prawdzie, jakośmy rozkazanie wzięli od Ojca.”

Biblia Jakuba Wujka: 2 List św. Jana 1,4

Biblia Brzeska
Księga: Dzieje Apostolskie 7:1

Tytuł oryginalny
Wtóre księgi Łukasza świętego których napis jest Dzieje abo Sprawy apostolskie
O Przekładzie
7:1
A tak rzekł książę kapłańskie: Takli się ma ta rzecz?
7:2
Tedy on powiedział: Mężowie bracia i ojcowie, słuchajcie! Bóg on chwały ukazał się ojcu naszemu Abrahamowi, gdy był w Mezopotamijej, przed tym niż mieszkał w Charran.
7:3
I powiedział mu: Wynidź z ziemie twej i od narodu twego, a idź do ziemie, którą ja ukażę tobie.
7:4
A tak wyszedł z ziemie Kaldejczyków i mieszkał w Charran, a stamtąd, gdy umarł ociec jego, przeniósł go do ziemie tej, w której wy teraz mieszkacie.
7:5
I nie dał mu w niej osiadłości i na stopę nogi, chociaż mu obiecał ją dać ku dzierżeniu i po nim potomstwu jego, chociaż nie miał dzieci.
7:6
Mówił tedy tak Bóg: Będzie potomstwo twe mieszkać w ziemi obcej, gdzie będzie podane w niewolą, a będzie ściśnione doległościami przez cztery sta lat.
7:7
Ale naród, któremu służyć będą, ja będę karał, mówi Bóg i potym wynidą i będą mi służyć na miejscu tym.
7:8
I dał mu przymierze obrzezania; i także Abrahamowi urodził się Izaak, a obrzezał go dnia ósmego, Izaakowi zasię urodził się Jakub, a Jakubowi dwanaście patriarchów.
7:9
Tedy patriarchowie ruszeni nienawiścią, przedali Józefa do Egiptu, ale był Bóg z nim.
7:10
I wyjął go ze wszytkich jego ucisków, a dał mu wdzięczność i mądrość przed faraonem, królem egiptskim, który go uczynił przełożonym nad Egiptem i nad wszytkim domem swoim.
7:11
Potym przyszedł głód na wszytkę ziemię egiptską i chananejską, a wielki ścisk, tak iż nie najdowali żywności ojcowie naszy.
7:12
A gdy usłyszał Jakub o zbożu w Egiptcie, posłał ojce nasze naprzód.
7:13
I za wtórym jechaniem poznan jest Józef od braciej swej i oznajmion jest faraonowi naród Józefów.
7:14
A tak Józef wyprawiwszy posły, przyzwał ojca swego Jakuba i wszytkiego swego narodu, siedmdziesiąt i pięć osób.
7:15
Szedł tedy Jakub do Egiptu, a tamże umarł i ojcowie naszy.
7:16
I przeniesieni są do Sychem, a położeni w grobie, który kupił Abraham za pieniądze u synów Emora, syna Sychemowego.
7:17
Gdy tedy blisko przychodził czas obietnice, którą był zaprzysiągł Bóg Abrahamowi, rozrodził się lud i rozmnożył się w Egiptcie.
7:18
Aż potym nastał iny król, który nie znał Józefa.
7:19
Ten schytrzał na nasz naród, a wielem złego uciskał ojce nasze, tak iż musieli dziatki swe wymiatać, żeby żywo nie zostały.
7:20
W który czas narodził się Mojżesz, który był wziętym u Boga i chowan jest przez trzy miesiące w domu ojca swego.
7:21
Gdy go potym wyrzucono, wzięła go córka faraonowa i wychowała go sobie za syna.
7:22
I wyćwiczon jest Mojżesz we wszelkiej mądrości egiptskiej, a był mężnym w powieściach i w sprawach.
7:23
A gdy mu już było czterdzieści lat, przyszło mu na mysl, aby nawiedził bracią swą, syny izraelskie.
7:24
Tam widząc niektórego krzywdę cierpiącego, obronił i pomścił się za onego, co miał krzywdę, zabiwszy Egiptcjanina.
7:25
Tak sobie tusząc, jakoby mieli rozumieć bracia jego, że Bóg miał im dać wybawienie przez rękę jego, lecz oni tego nie rozumieli.
7:26
Ale nazajutrz ujzrał je wadzące się społu i wiódł je ku pokojowi mówiąc: Mężowie! Bracia jesteście; przeczże jedni drugim krzywdę czynicie?
7:27
Tedy ten, co krzywdę czynił bliźniemu, odegnał go mówiąc: Któż cię postawił książęciem i sędzią nad nami?
7:28
Zali ty chcesz zabić i mnie, jakoś zabił wczora Egiptcjanina?
7:29
Za tymi słowy Mojżesz uciekł i mieszkał jako gość w ziemi madiańskiej, gdzie się mu urodzili dwa synowie.
7:30
A gdy wyszło czterdzieści lat, ukazał się mu na puszczy przy górze Synaj anioł Pański we krzu ogniem pałającym.
7:31
To gdy ujzrał Mojżesz, dziwował się onemu widzeniu, a chcąc bliżej przyjdź, aby to oglądał, stał się do niego głos Pański.
7:32
Jam jest on Bóg ojców twoich, Bóg Abrahamów, Bóg Izaaków i Bóg Jakubów. Tedy Mojżesz jął drżeć, ani tam śmiał pojzreć.
7:33
Potym mu Pan rzekł: Zzuj trzewiki z nóg twoich, bo miejsce, na którym stoisz, jest ziemia święta.
7:34
Widziałciem widział utrapienie ludu mego, który jest w Egiptcie i słyszałem wzdychanie ich, a zstąpiłem, żebych je wyjął. A przetoż teraz chodź, a poslę cię do Egiptu.
7:35
Tegoć Mojżesza, którego się byli zaprzeli mówiąc: Któż cię postanowił książęciem i sędzią? Tegoć Bóg książęciem i odkupicielem posłał, za prowadzeniem anioła onego, którego widział we krzu.
7:36
Tenci je wywiódł, uczyniwszy cuda i znaki w Egiptcie i w Morzu Czerwonym, i na puszczy, przez czterdzieści lat.
7:37
Tenci jest Mojżesz, on który powiedział synom izraelskim: Proroka wam wzbudzi Pan, Bóg wasz, z braciej waszej, jako mnie, jegoż słuchajcie.
7:38
Tenci jest, który był w zgromadzeniu na puszczy z aniołem, który z nim rozmawiał na górze Synaj i z ojcy naszymi, który przyjął wyroki żywe, aby je nam podał.
7:39
Któremu nie chcieli być posłuszni ojcowie naszy; ale odrzucali i odwracali serca swe do Egiptu.
7:40
Mówiąc do Aarona: Uczyń nam bogi, którzyby szli przed nami, abowiem Mojżeszowi onemu, który nas wywiódł z ziemie egiptskiej, nie wiemy co się przydało.
7:41
I uczynili w onych czasiech cielca a sprawowali ofiarę bałwanowi i kochali się w sprawach rąk swoich.
7:42
Tedy się Bóg odwrócił, a podał je na to, aby służyli zastępom niebieskim, jako napisano jest w księgach prorockich: Zażeście mi palone i ine ofiary ofiarowali na puszczy przez czterdzieści lat, narodzie izraelski?
7:43
Owszemeście nosili namiot Molochów i gwiazdę boga waszego Remfan, któreście kształty czynili, abyście je chwalili. A przetoż was przeniosę do Babilonu.
7:44
Namiot świadectwa mielić przodkowie naszy na puszczy, jako był rozrządził ten, który powiedział Mojżeszowi, aby ji uczynił wedle kształtu, który widział.
7:45
Który wziąwszy, wniesli przodkowie naszy z Jozuem, wchodząc w osiadłość poganów, które Bóg wygnał przed ojcy naszymi, aż do czasów Dawidowych.
7:46
Który był w łasce u Boga i prosił, aby znalazł przybytek Bogu Jakubowemu.
7:47
A Salomon zbudował jemu dom.
7:48
Ale on Nawyzszy nie mieszka w kościelech ręką uczynionych, jako prorok powieda:
7:49
Niebo jestci stolica moja, a ziemia podnóżek nóg moich. Cóż mi za dom zbudujecie, mówi Pan, abo które jest miejsce odpoczynienia mego?
7:50
Zali ręka moja tego wszytkiego nie uczyniła?
7:51
Ludzie twardego karku i nie obrzezanego serca i uszu! Wy się zawżdy zastawujecie Duchowi świętemu, jako ojcowie waszy, także też i wy.
7:52
Któregoż proroka nie prześladowali ojcowie waszy? Pomordowalić ony, którzy opowiedali przyście onego Sprawiedliwego, któregoście wy teraz byli zdrajcami i morderzmi.
7:53
Którzyście wzięli zakon przez rozrządzenie anielskie, a nie zachowaliście go.
7:54
To oni słysząc, prawie się pukali w sercach swych i zgrzytali nań zębami.
7:55
A tak on będąc pełen Ducha świętego, patrząc pilnie w niebo oczyma swemi, ujzrał chwałę Bożą i Jezusa stojącego na prawicy Bożej.
7:56
Oto widzę nieba otworzone, a Syna człowieczego stojącego na prawicy Bożej.
7:57
Tedy oni krzyknęli głosem wielkim, a zatulili sobie uszy i rzucili się nań jednostajnie.
7:58
I wyrzuciwszy go z miasta, kamionowali, a świadkowie składli płaszcze swe u nóg młodzieńca, którego zwano Saul.
7:59
Ukamionowali tedy Stefana, gdy się modlił i mówił: Panie Jezu! Przyjmi ducha mojego.
7:60
I klęknąwszy na kolana, wołał głosem wielkim: Panie! Nie przyczytaj im tego grzechu! A gdy to wymówił, zasnął.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Albowiem nie dał nam Bóg ducha bojaźni, lecz mocy i miłości, i powściągliwości.
II Tym 1:7

W Chrystusie

Umiłowani, napominam was, abyście jako pielgrzymi i wychodźcy wstrzymywali się od cielesnych pożądliwości, które walczą przeciwko duszy;
I Piotr 2:11

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Po rozbiciu statku i dotarciu wpław na Maltę, Paweł, jego towarzysze (rozbitkowie ze statku) i tubylcy postanowili rozpalić ognisko. Gdy Paweł podkładał chrust, z gałęzi wypełzła jadowita żmija która go ukąsiła. Wszyscy dookoła spodziewali się że Paweł umrze, gdy jednak po jakimś czasie nic z nim się działo zaczęli myśleć że jest bogiem (Dz 28:1-6).

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Miłujcie Pana wszyscy wierni jego! Pan strzeże wiernych, A wyniosłemu odpłaca tak jak zasługuje.
Ps 31:24


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić