Biblia Brzeska
Księga: 5 Księga Mojżeszowa 33:9

Piąte Księgi Mojżeszowe które po grecku zową Deuteronomion
A toć jest błogosławieństwo, którym Mojżesz, mąż Boży, błogosławił synom Izraelskim przed śmiercią swą.
I rzekł tak: Przyszedł Pan do Synaj, a w Seir okazał się im i objaśnił się z góry Faran, a przyszedł dla świętych zastępów, mając w swej prawicy zakon oddany w ogniu dla nich.
On ci miłuje lud i wszyscy święci jego są w ręku twych, onić upadają przed nogami twemi, aby mogli co pojąć z słów twoich.
Onci był jako królem miedzy sprawiedliwemi, gdy się zgromadzili zacniejszy z ludu społu ze wszytkim pokoleniem izraelskiem.
Potym rzekł do Judy: O Panie Boże wysłuchaj głos pokolenia Juda, a przeprowadź go do ludu swego, dosyć ci ma mocy z się, gdy ty jemu pomagać będziesz na nieprzyjacioły jego.
Potym rzekł do Lewi: Twoje Tummim i Urym są onego, męża twego świętego, któregoś kusił w Massa, a który narzekał u wód poswarku.
Który się zaprzał ojca i matki, ani chciał znać braciej, ani synów swych, abowiem oni strzegą słów twych i pilnują przymierza twego.
Będą uczyć Jakuba sądów twoich, a Izraela zakonu twego, będą tobie kadzić wdzięcznemi wonnościami i palić ofiary na ołtarzu twoim.
Rozmnóżże o Panie w nim dobrodziejstwa twoje, a błogosław sprawam rąk jego, zetrzy biodra nieprzyjaciół jego i tych, którzy go nienawidzą, aby powstać nie mogli.
A do Beniamin tak rzekł: Namilszy Pański będzie przezpiecznym mieszkał u niego, gdyż go zawżdy bronić będzie, gdy będzie mieszkał miedzy ramiony jego.
Przytym do Józefa tak rzekł: Fortunna jest ziemia jego z daru Pańskiego, na którą upada słodkość rosy niebieskiej i dla źrzódł z ziemie wynikających.
I dla rozkosznych użytków rodzących się na wierzchoch gór starodawnych i pagórków, które były od początku.
Także dla rozkoszy ziemię i pełności jej, a dla życzności onego, który był widzian we krzu, takowe błogosławieństwo zstąpi na głowę Józefa i na wierzch głowy Nazarejczyka miedzy bracią swoją.
Ochędoga jego jest jako pirworodny od wołu, a rogi jego jako rogi jednorożcowe, tymi zbodzie narody aż do ostatnich granic ziemie, a tyć są dziesięć tysięcy Efraimitów, a tysiące Manassesytów.
Wzową na górę ludu, a tam będą ofiary sprawiedliwości czynić, zbogacą się w kupiach morskich, a z ziemie piasczystej złoto kopać będą.
Przytym mówił do Gad: Błogosławiony ten, który rozmnoży Gad, będzie mieszkał jako lew, a uchwyci ramię i głowę.
Ten choć się w to naprzód opatrzył, iż tam dział ustawce praw jest położony, jednak przydzie z książęty ludu, a uczyni sprawiedliwość Pańską i sądy jego z Izraelem.
Potym powiedział o Neftalimie: Neftali jest syt życznością, a napełnion błogosławieństwem Pańskiem, opanuje południe i zachód.
K temu rzekł do Aser: Aser będzie szczęśliwy w syny i będzie wdzięcznym u braciej swej, a nogę swą omoczy w oliwie.
Żaden nie jest równy Bogu izraelskiemu, który siedzi na niebie ku ratunku twemu, a wielmożność jego jest na obłokoch.
Bóg wieczny jest mieszkaniem twojem, a wiecznem ci będzie podparciem ramiony swemi, wypędzi przed tobą nieprzyjaciela, a rozkażeć go potrzeć.
A tak Izrael bezpiecznie z osobna mieszkać będzie, a Jakub obróci oczy swe do ziemie w zboża i w wina obfitujące, bo też i nieba jego wypuszczą rosę.
Błogosławiony żeś ty o Izraelu i któryż lud zrówna z tobą, aby od Pana zachowan był, który jest tarczą ratunku twego, a mieczem zacności twojej. Nieprzyjaciele twoi tobie poddani będą, a wysokość ich podepcesz.