Biblia Brzeska
Księga: 2 Księga Kronik 33:10

Wtóre Księgi Kroniki
I było Manassesowi dwanaście lat, gdy począł królować, a pięćdziesiąt i pięć lat królował w Jeruzalem.
Ten się złości dopuszczał przed Panem, według obrzydłości poganów, które był Pan wygnał przed syny izraelskimi.
Bo znowu pobudował kaplice, które był poborzył Ezechiasz, ociec jego, wystawił też i ołtarze bałwanom, a nasadził gaje poświęcone i chwalił gwiazdy niebieskie a służył im.
Nad to postawił i ołtarze w domu Pańskim, o którym powiedział Pan: Iż w Jeruzalem będzie imię moje na wieki.
I przenosił syny swe przez ogień w dolinie synów Hennon. Przy tym czasów przestrzegał, bawiąc się praktykarstwem i czary, radził się złych duchów i czarnoksiężników. I wiele złego pobroił przed Panem pobudzając go ku gniewu.
Nad to postanowił bałwana rytego, którego był sprawił w domu Bożym, o którym był Bóg powiedział Dawidowi i Salomonowi synowi jego, iż w domu tym i w Jeruzalem, którem obrał miedzy wszytkim pokoleniem izraelskim zostawię imię moje na wieki.
A nie ruszę ludu izraelskiego z ziemie tej, któram dał ojcom ich, a to tym sposobem, jesli się będą zachować wedle wszytkich rzeczy, którem im rozkazał, wedle wszytkiego zakonu, a wedle ustaw i sądów, którem im rozkazał przez Mojżesza.
Zawiódł tedy Manasses w błąd Judę i mieszczany jerozolimskie, tak iż się złościwiej sprawowali niżli pogani, które Pan wytracił przed syny izraelskimi.
A przetoż Pan przywiódł na nie hetmany wojska króla assyryjskiego, którzy pojmawszy Manassesa, okowali go i związawszy dwiema łańcuchy, zawiedli do Babilonjej.
Gdy tedy tak był utrapion, modlił się Panu, Bogu swemu i upokorzył się barzo przed Bogiem ojców swoich.
A gdy się tak modlił, przyjął go w łaskę i wysłuchał modlitwę jego, a przywrócił go do Jeruzalem na królestwo jego. A na ten czas poznał Manasses, iż sam Pan jest Bogiem.
Potym zbudował mur przedni miasta Dawidowego od zachodu w Gihon w dolinie u samej Rybnej brany i Ofel obtoczył barzo wysokim murem, a postanowił rotmistrze we wszytkich miastach obronnych w Judzie.
Wyrzucił też bogi cudze i bałwana z domu Pańskiego i wszytki ołtarze, które był pobudował na górze domu Pańskiego i w Jeruzalem, a wyrzucił je precz za miasto.
I oprawił ołtarz Pański, a sprawował na nim ofiary za pokój i czyniąc dzięki, a rozkazał Judzie, aby służył Panu, Bogu izraelskiemu.
Ale ine sprawy Manassesowe i modlitwa jego do Boga i słowa widzących, którzy mówili do niego w imię Pana, Boga izraelskiego, tyć są napisane miedzy inemi sprawami królów izraelskich.
K temu modlitwa jego i jako mu Bóg był miłościw i wszytek grzech i przestępstwo jego i miejsca, gdzie pobudował kaplice i sadził święcone gaje i bałwany i stawiał przed tym niż się był upokorzył, to wszytko napisano jest w księgach prorockich.
Zasnął potym Manasses z ojcy swemi i pogrzebion jest w domu swym, a po nim królował Amon, syn jego.
A był Amon we dwudziestu i dwu leciech, gdy królować począł, a przez dwie lecie królował w Jeruzalem.
I dopuszczał się złości przed Panem, jako i Manasses, ociec jego. Abowiem wszytkim bałwanom, których był nasprawował Manasses, ofiarował Amon i służył im.
A nie chciał się upokorzyć przed Panem, jako Manasses, ociec jego, owszem się tym więcej dopuszczał złości.
Ale lud onej ziemie wszytki ony, co się byli sprzysięgli przeciw Amonowi królowi pomordowali i postanowili po nim króla Jozjasza, syna jego.