Biblia Brzeska
Księga: 2 Księga Kronik 28:16

Wtóre Księgi Kroniki
A był Achaz we dwudziestu lat, gdy królować począł, a przez szesnaście lat królował w Jeruzalem i nie sprawował się pobożnie przed Panem, tak jako Dawid, ociec jego.
Nadto kadził w dolinie Benhennon i palił syny swe w ogniu według obrzydłości poganów, które wygnał Pan przed syny izraelskimi.
A tak go Pan, Bóg jego, podał w ręce króla syryjskiego, który go poraził, a nabrawszy wiele łupów od niego, odwiózł do Damaszku. K temu był podan w ręce królowi izraelskiemu, który go też poraził porażką wielką.
Abowiem Faceasz, syn Romeliaszów, pobił w Judzie sto i dwadzieścia tysięcy dnia jednego, wszytko ludu bojowego, przeto iż opuścili Pana, Boga ojców swoich.
Nadto Zechry, człowiek rycerski z Efraim, zabił Maazjasza, syna królewskiego i Ezrykama ochmistrza domu jego, k temu Elkanę wtórego po królu.
Zabrali też synowie izraelscy z braciej swej dwa kroć sto tysięcy niewiast, synów i córek i barzo wiele łupów pobrali od nich i zagnali do Samarjej.
Tam był niektóry prorok Pański imieniem Oded, który zaszedszy przed ono wojsko, co ciągnęli do Samarjej, rzekł do nich: Oto Pan, Bóg ojców waszych, rozgniewawszy się na Judę podał je w ręce wasze, któreście pomordowali w takiej popędliwości, która przyszła aż w niebo.
A teraz jeszcze lud z Judy i z Jeruzalem chcecie mieć za sługi i za służebnice swoje. Izaliście i wy sami nie zgrzeszyli przeciw Panu, Bogu waszemu?
Przetoż mię teraz słuchajcie, a odwiedzcie więźnie, któreście pobrali z braciej waszej, bo pewnie gniew popędliwości Pańskiej nad wami jest.
Tedy powstali mężowie przedniejszy z ludu Efraim, Azariasz, syn Johanana, Barachiasz, syn Mosollamota, Ezechiasz, syn Selluma i Amaza, syn Hadlajów, przeciwko tym, którzy przyszli z wojny.
I rzekli do nich: Nie wódźcie tu tych więźniów, abyśmy przeciw Panu nie zgrzeszyli; wyście umyślili przydać nad grzechy i nad występki nasze. A wielkić jest grzech wasz i gniew popędliwości nad Izraelem.
A przetoż ono wojsko rozpuściło więźnie i z onemi łupy przed książęty i przed wszytkim zgromadzeniem.
I powstawszy mężowie, którzy byli na to mianowicie obrani, wzięli ony więźnie, a wszytki z nich, którzy byli nadzy przyodziali z łupów, dali im szaty i obów, a nakarmiwszy i napoiwszy je, pomazali je i odprowadzali na oślech każdego niemocnego, a przyprowadzili do Jerycha, miasta palm, do braciej ich; a potym się wrócili do Samarjej.
Nadto Filistyni położyli się też byli po mieściech w równinach i na południe w Judzie i wzięli Betsames, Ajalon i Gaderot, przytym Socho, Tamnę i Gamzę z ich wsiami i tamże mieszkali.
Abowiem był Pan uniżył Judę dla Achaza, króla izraelskiego, iż był wyrzucił chwałę Bożą z Judy, a przewrotnie się sprawował przeciw Panu.
I przyciągnął Telgatsalnasar, król assyryjski, który mu był jeszcze więcej ciężek, a niżli mu przydał pomocy.
Abowiem Achaz pobrał niemało z domu Pańskiego i z domu królewskiego i od książąt, a dał królowi assyryjskiemu, który go przedsię nie ratował.
A na ten czas, gdy był nawięcej utrapion, tedy jeszcze tym więcej grzeszył przeciw Panu, tenże król Achaz.
Abowiem ofiarował bogom z Damaszku, od których był porażon i mówił: Gdyż bogowie królów syryjskich pomagają im, tedyć ja im też będę ofiarował, a ratują mię. Ale mu oni byli ku upadkowi i wszytkiemu Izraelowi.
Pobrał też Achaz naczynia domu Pańskiego i potłukł je, a zamknął drzwi domu Pańskiego i pobudował sobie ołtarze po wszytkich kąciech w Jeruzalem.
Także i po wszytkich miastach judzkich pobudował kaplice, aby kadził bogom cudzym, wzruszając ku gniewu Pana, Boga ojców swoich.
Ale ine sprawy i wszytki postępki jego tak przedniejsze jako i pośledniejsze, napisane są w księgach królów judzkich i izraelskich.
Zasnął potym Achaz z ojcy swemi i pogrzebion jest w mieście Jeruzalem. Ale nie był położon w grobiech królów izraelskich, a po nim królował Ezechiasz, syn jego.