1Czyż nie wiecie, bracia - mówię przecież do tych, którzy zakon znają - że zakon panuje nad człowiekiem, dopóki on żyje?2Albowiem zamężna kobieta za życia męża jest z nim związana prawem; ale gdy mąż umrze, wolna jest od związku prawnego z mężem.3A zatem, jeśli za życia męża przystanie do innego mężczyzny, będzie nazwana cudzołożnicą, jeśliby jednak mąż zmarł, wolna jest od przepisów prawa i nie jest cudzołożnicą, gdy zostanie żoną drugiego męża.4Przeto, bracia moi, i wy umarliście dla zakonu przez ciało Chrystusowe, by należeć do innego, do tego, który został wzbudzony z martwych, abyśmy owoc wydawali dla Boga.5Albowiem gdy byliśmy w ciele, grzeszne namiętności rozbudzone przez zakon były czynne w członkach naszych, aby rodzić owoce śmierci;6Lecz teraz zostaliśmy uwolnieni od zakonu, gdy umarliśmy temu, przez co byliśmy opanowani, tak iż służymy w nowości ducha, a nie według przestarzałej litery.
7Cóż więc powiemy? Że zakon to grzech? Przenigdy! Przecież nie poznałbym grzechu, gdyby nie zakon; wszak i o pożądliwości nie wiedziałbym, gdyby zakon nie mówił: Nie pożądaj!8Lecz grzech przez przykazanie otrzymał bodziec i wzbudził we mnie wszelką pożądliwość, bo bez zakonu grzech jest martwy.9I ja żyłem niegdyś bez zakonu, lecz gdy przyszło przykazanie, grzech ożył,10A ja umarłem i okazało się, że to przykazanie, które miało mi być ku żywotowi, było ku śmierci.11Albowiem grzech otrzymawszy podnietę przez przykazanie, zwiódł mnie i przez nie mnie zabił.12Tak więc zakon jest święty i przykazanie jest święte i sprawiedliwe, i dobre.13Czy zatem to, co dobre, stało się dla mnie śmiercią? Przenigdy! To właśnie grzech, żeby się okazać grzechem, posłużył się rzeczą dobrą, by spowodować moją śmierć, aby grzech przez przykazanie okazał ogrom swojej grzeszności.
14Wiemy bowiem, że zakon jest duchowy, ja zaś jestem cielesny, zaprzedany grzechowi.15Albowiem nie rozeznaję się w tym, co czynię; gdyż nie to czynię, co chcę, ale czego nienawidzę, to czynię.16A jeśli to czynię, czego nie chcę, zgadzam się z tym, że zakon jest dobry.17Ale wtedy czynię to już nie ja, lecz grzech, który mieszka we mnie.18Wiem tedy, że nie mieszka we mnie, to jest w ciele moim, dobro; mam bowiem zawsze dobrą wolę, ale wykonania tego, co dobre, brak;19Albowiem nie czynię dobrego, które chcę, tylko złe, którego nie chcę, to czynię.20A jeśli czynię to, czego nie chcę, już nie ja to czynię, ale grzech, który mieszka we mnie.21Znajduję tedy w sobie zakon, że gdy chcę czynić dobrze, trzyma się mnie złe;22Bo według człowieka wewnętrznego mam upodobanie w zakonie Bożym.23A w członkach swoich dostrzegam inny zakon, który walczy przeciwko zakonowi, uznanemu przez mój rozum i bierze mnie w niewolę zakonu grzechu, który jest w członkach moich.24Nędzny ja człowiek! Któż mnie wybawi z tego ciała śmierci?25Bogu niech będą dzięki przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego! Tak więc ja sam służę umysłem zakonowi Bożemu, ciałem zaś zakonowi grzechu.
Link do wersetu
Przy pomocy poniższego formularza możesz wygenerować link odnośnika do tej strony. Można także wygenerować nim kod HTML odnośnika.
I rzekł Pan do Pawła w nocnym widzeniu: Nie bój się, lecz mów i nie milcz, Dz 18:9
W Chrystusie
Lecz on zraniony jest za występki nasze, starty za winy nasze. Ukarany został dla naszego zbawienia, a jego ranami jesteśmy uleczeni. Iz 53:5
Kim jesteś i co masz w Chrystusie.
Czy wiesz że?
Jedynym cudem uczynionym przez Jezusa który wymieniony został we wszystkich Ewangeliach jest cud w którym nakarmił 5000 ludzi (Mat 14:13-21, Mar 6:32-44, Łuk 9:12-17, Jan 6:1-14).
Fakty i ciekawostki Biblijne.
Obietnice Boże
Wszelki datek dobry i wszelki dar doskonały zstępuje z góry od Ojca światłości; u niego nie ma żadnej odmiany ani nawet chwilowego zaćmienia. Jak 1:17
"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."