1I nawiedził Pan Sarę, jak obiecał: uczynił Pan Sarze, jak zapowiedział.2I poczęła Sara, i urodziła Abrahamowi syna w starości jego, w tym czasie, jak Bóg mu zapowiedział.3Abraham nazwał syna swego, który mu się urodził, którego mu urodziła Sara, Izaak.4A gdy miał osiem dni, obrzezał Abraham Izaaka, syna swego, jak mu nakazał Bóg.5Abraham miał sto lat, gdy mu się urodził syn jego Izaak.6Wtedy Sara rzekła: Bóg wystawił mnie na pośmiewisko; każdy kto to usłyszy, śmiać się będzie ze mnie.7I rzekła: Któż by był kiedykolwiek przepowiedział Abrahamowi, że Sara będzie karmić piersią dzieci, gdyż w starości jego urodziłam syna!
8A gdy dziecię podrosło i zostało odstawione od piersi, Abraham wyprawił wielką ucztę w dniu odstawienia Izaaka.9A gdy Sara ujrzała, że syn Hagar, Egipcjanki, którego ta urodziła Abrahamowi, szydzi z jej syna Izaaka,10Rzekła do Abrahama: Wypędź tę niewolnicę i jej syna, nie będzie bowiem dziedziczył syn tej niewolnicy z moim synem Izaakiem!11Słowo to bardzo nie podobało się Abrahamowi ze względu na jego syna.12Lecz Bóg rzekł do Abrahama: Niech ci to nie będzie przykre, co się tyczy chłopca i niewolnicy twojej. Cokolwiek ci powie Sara, posłuchaj jej, gdyż tylko od Izaaka nazwane będzie potomstwo twoje.13Jednakże i z syna niewolnicy uczynię naród, bo jest on potomkiem twoim!14Wstał więc Abraham wcześnie rano, a wziąwszy chleb i bukłak z wodą, dał Hagar, włożył to wraz z dzieckiem na jej barki i odprawił ją. A ona poszła i błąkała się po pustyni Beer-Szeby.15A gdy wyczerpała się woda z bukłaku, porzuciła dziecko pod jednym z krzaków.16Potem odszedłszy, usiadła naprzeciw w odległości, jak łuk doniesie, mówiąc: Nie chcę patrzeć na śmierć dziecka. Siadła więc naprzeciw i głośno płakała.17I usłyszał Bóg głos chłopca, i zawołał anioł Boży na Hagar z nieba, i rzekł do niej: Cóż ci to, Hagar? Nie bój się, bo Bóg usłyszał głos chłopca tam, gdzie jest.18Wstań, podnieś chłopca i ujmij go ręką swoją, bo uczynię z niego naród wielki.19I otworzył Bóg oczy jej i ujrzała studnię z wodą, a poszedłszy, napełniła bukłak wodą i dała chłopcu pić.20I był Bóg z chłopcem, a gdy podrósł, zamieszkał na pustyni i był łucznikiem.21Mieszkał on na pustyni Paran; a matka jego wzięła dla niego żonę z ziemi egipskiej.
22W tym czasie rzekł Abimelech i Pikol, dowódca jego wojska, do Abrahama tak: Bóg jest z tobą we wszystkim, co czynisz.23Przysięgnij mi więc tu teraz na Boga, że nie zdradzisz ani mnie, ani potomka mego, ani rodu mego; takie dobrodziejstwo, jakie ja wyświadczyłem tobie, wyświadczysz mnie i ziemi, w której jesteś gościem.24Wtedy Abraham odpowiedział: Przysięgam.25A gdy potem Abraham wypomniał Abimelechowi sprawę studni z wodą, którą gwałtem zajęli słudzy Abimelecha,26Abimelech odpowiedział: Nie wiem, kto to uczynił; ty bowiem nie powiadomiłeś mnie o tym, a ja również nie słyszałem o tym do dnia dzisiejszego.27Wtedy Abraham wziął owce i woły i dał Abimelechowi, i obaj zawarli przymierze.28Abraham zaś odłączył siedem jagniąt z trzody osobno.29Rzekł tedy Abimelech do Abrahama: Na cóż te siedem jagniąt, które odłączyłeś?30A on odpowiedział: Przyjmij tych siedem jagniąt z ręki mojej, aby mi były świadectwem, że ja wykopałem tę studnię.31Dlatego nazwano to miejsce Beer-Szeba, ponieważ tam obaj złożyli przysięgę.32Tak zawarli przymierze w Beer-Szebie. Potem wstał Abimelech i Pikol, dowódca jego wojska, i wrócili do ziemi filistyńskiej,33Abraham zaś zasadził tamaryszek w Beer-Szebie i wzywał tam imienia Pana, Boga Wiekuistego.34Potem Abraham przebywał w ziemi filistyńskiej przez długi czas jako gość.
Link do wersetu
Przy pomocy poniższego formularza możesz wygenerować link odnośnika do tej strony. Można także wygenerować nim kod HTML odnośnika.
Pokój zostawiam wam, mój pokój daję wam; nie jak świat daje, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze i niech się nie lęka. Jan 14:27
W Chrystusie
Tajemnicę woli swojej, aby z nastaniem pełni czasów wykonać ją i w Chrystusie połączyć w jedną całość wszystko, i to, co jest na niebiosach, i to, co jest na ziemi w nim ... Efez 1:10
Kim jesteś i co masz w Chrystusie.
Czy wiesz że?
Dwoje ludzi w Biblii obchodziło swoje urodziny: Faraon (I Mojż 40:20) i Herod (Mat 14:6, Mar 6:21). (Niektórzy wierzą że uczta na której były dzieci Hioba Job 1:13-18 była przyjęciem urodzinowym, ale nie ma na to żadnego dowodu).
Fakty i ciekawostki Biblijne.
Obietnice Boże
Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni. Mat 5:4
"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."