Uwspółcześniona Biblia Gdańska
Księga Psalmów 92:1
92:1

Psalm i pieśń na dzień szabatu. Dobrą rzeczą jest wysławiać PANA i śpiewać twemu imieniu, o Najwyższy.
92:2

Głosić rankiem twoje miłosierdzie, a nocami twoją wierność;
92:3

Na instrumencie o dziesięciu strunach, na cytrze i na harfie ze śpiewaniem.
92:4

Ty bowiem rozradowałeś mnie, PANIE, twymi czynami; będę śpiewać o dziełach twoich rąk.
92:5

Jakże wielkie są twoje dzieła, PANIE; bardzo głębokie są twoje myśli.
92:6

Prostak nie zna, a głupi tego nie rozumie:
92:7

Gdy niegodziwi wyrastają jak ziele i kwitną wszyscy czyniący nieprawość, to tylko po to, aby byli wykorzenieni aż na wieki;
92:8

Ty zaś, PANIE, jesteś Najwyższy na wieki.
92:9

Oto bowiem twoi wrogowie, PANIE, oto bowiem twoi wrogowie zginą, rozproszą się wszyscy czyniący nieprawość.
92:10

Ale mój róg wzniesiesz jak u jednorożca, będę namaszczony świeżym olejem.
92:11

I moje oko zobaczy nieszczęście tych, którzy na mnie czyhają; moje uszy usłyszą o klęsce złoczyńców, którzy powstają przeciwko mnie.
92:12

Sprawiedliwy zakwitnie jak palma, rozrośnie się jak cedr na Libanie.
92:13

Zasadzeni w domu PANA rozkwitną na dziedzińcach naszego Boga.
92:14

Nawet w starości wydadzą owoc, pełni sił i kwitnący;
92:15

Aby opowiadać, że PAN jest prawy; on jest moją skałą i nie ma w nim żadnej nieprawości.