Wyszukiwanie
1Pierwszego dnia tygodnia wczesnym rankiem przyszły do grobu, niosąc wonności, które przygotowały, a z nimi i inne kobiety; 2I zastały kamień odwalony od grobowca. 3A wszedłszy do środka, nie znalazły ciała Pana Jezusa. 4A gdy zakłopotały się z tego powodu, nagle dwaj mężowie stanęli przy nich w lśniących szatach. 5I przestraszone, schyliły twarze ku ziemi, a oni powiedzieli do nich: Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? 6Nie ma go tu, ale powstał z martwych. Przypomnijcie sobie, jak wam mówił, gdy był jeszcze w Galilei: 7Syn Człowieczy musi być wydany w ręce grzesznych ludzi i ukrzyżowany, a trzeciego dnia zmartwychwstać. 8I przypomniały sobie jego słowa. 9A wróciwszy od grobu, oznajmiły to wszystko jedenastu i wszystkim pozostałym. 10A były to: Maria Magdalena i Joanna, Maria, matka Jakuba, i inne z nimi, które opowiedziały to apostołom. 11Lecz ich słowa wydały im się niczym baśnie i nie uwierzyli im. 12Wtedy Piotr wstał i pobiegł do grobu. A gdy się nachylił, zobaczył płótna leżące osobno i odszedł, dziwiąc się temu, co się stało. 13A tego samego dnia dwaj z nich szli do wioski zwanej Emmaus, która była oddalona o sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy. 14I rozmawiali ze sobą o tym wszystkim, co się stało. 15A gdy tak rozmawiali i wspólnie się zastanawiali, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi. 16Lecz ich oczy były zakryte, żeby go nie poznali. 17I zapytał ich: Cóż to za rozmowy prowadzicie między sobą w drodze? Dlaczego jesteście smutni? 18A jeden z nich, któremu było na imię Kleofas, odpowiedział mu: Czy jesteś tylko przychodniem w Jerozolimie i nie wiesz, co się tam w tych dniach stało? 19I zapytał ich: O czym? A oni mu odpowiedzieli: O Jezusie z Nazaretu, który był prorokiem potężnym w czynie i słowie przed Bogiem i całym ludem; 20Jak naczelni kapłani i nasi przywódcy wydali go na śmierć i ukrzyżowali. 21A my spodziewaliśmy się, że on odkupi Izraela. Lecz po tym wszystkim dziś już trzeci dzień, jak to się stało. 22Nadto niektóre z naszych kobiet zdumiały nas: były wcześnie rano przy grobie; 23A nie znalazłszy jego ciała, przyszły, mówiąc, że miały widzenie aniołów, którzy powiedzieli, iż on żyje. 24Wówczas niektórzy z naszych poszli do grobu i zastali wszystko tak, jak mówiły kobiety, ale jego nie widzieli. 25Wtedy on powiedział do nich: O głupi i serca nieskorego do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy! 26Czyż Chrystus nie musiał tego wycierpieć i wejść do swojej chwały? 27I zaczynając od Mojżesza i wszystkich proroków, wykładał im, co było o nim napisane we wszystkich Pismach. 28I zbliżyli się do wsi, do której szli, a on zachowywał się tak, jakby miał iść dalej. 29Lecz oni go przymusili, mówiąc: Zostań z nami, bo zbliża się wieczór i dzień się już kończy. Wszedł więc, aby z nimi zostać. 30A gdy siedział z nimi za stołem, wziął chleb, pobłogosławił i łamiąc, podawał im. 31Wtedy otworzyły się im oczy i poznali go, lecz on zniknął im z oczu. 32I mówili między sobą: Czy nasze serce nie pałało w nas, gdy rozmawiał z nami w drodze i otwierał nam Pisma? 33A wstawszy o tej godzinie, wrócili do Jerozolimy i zastali zgromadzonych jedenastu i tych, którzy z nimi byli. 34Ci mówili: Pan naprawdę zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi. 35Oni zaś opowiedzieli, co się stało w drodze i jak go poznali przy łamaniu chleba. 36A gdy to mówili, sam Jezus stanął pośród nich i powiedział do nich: Pokój wam. 37A oni się zlękli i przestraszeni myśleli, że widzą ducha. 38I zapytał ich: Czemu się boicie i czemu myśli budzą się w waszych sercach? 39Popatrzcie na moje ręce i nogi, że to jestem ja. Dotknijcie mnie i zobaczcie, bo duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że ja mam. 40Kiedy to powiedział, pokazał im ręce i nogi. 41Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i dziwili się, zapytał ich: Macie tu coś do jedzenia? 42I podali mu kawałek pieczonej ryby i plaster miodu. 43A on wziął i jadł przy nich. 44Potem powiedział do nich: To są słowa, które mówiłem do was, będąc jeszcze z wami, że musi się wypełnić wszystko, co jest o mnie napisane w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach. 45Wtedy otworzył ich umysły, żeby rozumieli Pisma. 46I powiedział im: Tak jest napisane i tak Chrystus musiał cierpieć, i trzeciego dnia zmartwychwstać; 47I w jego imieniu ma być głoszona pokuta i przebaczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy. 48A wy jesteście tego świadkami. 49A oto ja ześlę na was obietnicę mego Ojca, a wy zostańcie w mieście Jerozolimie, aż będziecie przyobleczeni mocą z wysoka. 50I wyprowadził ich aż do Betanii, a podniósłszy ręce, błogosławił ich. 51A gdy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony w górę do nieba. 52A oni oddali mu pokłon i wrócili do Jerozolimy z wielką radością. 53I byli zawsze w świątyni, chwaląc i błogosławiąc Boga. Amen.
Porównaj werset ...
Schowek
Kopiuj werset
Zaznacz / Odznacz
Zaznacz wszystkie
Odznacz wszystkie
Link do wersetuNawigacja
Wczytywanie listy ksiąg ...Nie bój się! - Werset na dziś
Wersety o pokoju na 365 dni w roku!
W Chrystusie
Wysławiam cię za to, że cudownie mnie stworzyłeś. Cudowne są dzieła twoje I duszę moją znasz dokładnie.
Ps 139:14
Ps 139:14
Kim jesteś i co masz w Chrystusie.
Czy wiesz że?
W Biblii prawnicy (zakonoznawcy) wymienieni są 8 razy. Tylko jeden z nich człowiek o imieniu Zenas wymieniony (Tyt 3:13) jest po imieniu.
Fakty i ciekawostki Biblijne.
Obietnice Boże
I wszystko poddał pod nogi jego, a jego samego ustanowił ponad wszystkim Głową Kościoła, Który jest ciałem jego, pełnią tego, który sam wszystko we wszystkim wypełnia.
Efez 1:22-23
Efez 1:22-23
"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."
Szukaj w dialogach Beta
Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.
Czy napewno chcesz wykonać tę operację ?