„Zawsze jesteśmy zobowiązani dziękować za was Bogu, bracia, jak jest godnie, gdyż niezmiernie wzrasta wasza ufność i obfituje miłość wszystkich, każdego jednego z was, jednych ku drugim.”

Nowa Biblia Gdańska: Drugi list do Tesaloniczan 1,3

Nawigacja

Lista rozdziałów

Biblia Tysiąclecia
Księga: Ewangelia wg św. Mateusza 22:38

1A Jezus znowu w przypowieściach mówił do nich: 2Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi. 3Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść. 4Posłał jeszcze raz inne sługi z poleceniem: "Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę: woły i tuczne zwierzęta pobite i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na ucztę!" 5Lecz oni zlekceważyli to i poszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa, 6a inni pochwycili jego sługi i znieważywszy [ich], pozabijali. 7Na to król uniósł się gniewem. Posłał swe wojska i kazał wytracić owych zabójców, a miasto ich spalić. 8Wtedy rzekł swoim sługom: "Uczta wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni. 9Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których spotkacie". 10Słudzy ci wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych. I sala zapełniła się biesiadnikami. 11Wszedł król, żeby się przypatrzyć biesiadnikom, i zauważył tam człowieka, nie ubranego w strój weselny. 12Rzekł do niego: "Przyjacielu, jakże tu wszedłeś nie mając stroju weselnego?" Lecz on oniemiał. 13Wtedy król rzekł sługom: "Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz, w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów". 14Bo wielu jest powołanych, lecz mało wybranych. 15Wtedy faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by podchwycić Go w mowie. 16Posłali więc do Niego swych uczniów razem ze zwolennikami Heroda, aby Mu powiedzieli: Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Na nikim Ci też nie zależy, bo nie oglądasz się na osobę ludzką. 17Powiedz nam więc, jak Ci się zdaje? Czy wolno płacić podatek Cezarowi, czy nie? 18Jezus przejrzał ich przewrotność i rzekł: Czemu Mnie wystawiacie na próbę, obłudnicy? 19Pokażcie Mi monetę podatkową! Przynieśli Mu denara. 20On ich zapytał: Czyj jest ten obraz i napis? 21Odpowiedzieli: Cezara. Wówczas rzekł do nich: Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga. 22Gdy to usłyszeli, zmieszali się i zostawiwszy Go, odeszli. 23W owym dniu przyszli do Niego saduceusze, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i zagadnęli go 24w ten sposób: Nauczycielu, Mojżesz powiedział: Jeśli kto umrze bezdzietnie, niech jego brat weźmie wdowę po nim i wzbudzi potomstwo swemu bratu. 25Otóż było u nas siedmiu braci. Pierwszy ożenił się i umarł, a ponieważ nie miał potomstwa, zostawił swoją żonę bratu. 26Tak samo drugi i trzeci - aż do siódmego. 27W końcu po wszystkich umarła ta kobieta. 28Do którego więc z tych siedmiu należeć będzie przy zmartwychwstaniu? Bo wszyscy ją mieli [za żonę]. 29Jezus im odpowiedział: Jesteście w błędzie, nie znając Pisma ani mocy Bożej. 30Przy zmartwychwstaniu bowiem nie będą się ani żenić, ani za mąż wychodzić, lecz będą jak aniołowie Boży w niebie. 31A co do zmartwychwstania umarłych, nie czytaliście, co wam Bóg powiedział w słowach: 32Ja jestem Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba? Bóg nie jest [Bogiem] umarłych, lecz żywych. 33A tłumy, słysząc to, zdumiewały się nad Jego nauką. 34Gdy faryzeusze dowiedzieli się, że zamknął usta saduceuszom, zebrali się razem, 35a jeden z nich, uczony w Prawie, zapytał Go, wystawiając Go na próbę: 36Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe? 37On mu odpowiedział: Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem. 38To jest największe i pierwsze przykazanie. 39Drugie podobne jest do niego: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego. 40Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo i Prorocy. 41Gdy faryzeusze byli zebrani, Jezus zadał im takie pytanie: 42Co sądzicie o Mesjaszu? Czyim jest synem? Odpowiedzieli Mu: Dawida. 43Wtedy rzekł do nich: Jakżeż więc Dawid natchniony przez Ducha może nazywać Go Panem, gdy mówi: 44Rzekł Pan do Pana mego: Siądź po prawicy mojej, aż położę Twoich nieprzyjaciół pod stopy Twoje. 45Jeśli więc Dawid nazywa Go Panem, to jak może być [tylko] jego synem? 46I żaden z nich nie mógł Mu odpowiedzieć. Nikt też od owego dnia nie odważył się więcej Go pytać.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Jezus zaś, usłyszawszy to, odpowiedział mu: Nie bój się, tylko wierz, a będzie uzdrowiona.
Łuk 8:50

W Chrystusie

I macie pełnię w nim; On jest głową wszelkiej nadziemskiej władzy i zwierzchności,
Kol 2:10

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Apostoł Paweł pracował przy szyciu namiotów (Dz 18:1-3).

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Po tych wydarzeniach doszło Abrama w widzeniu następujące słowo Pana: Nie bój się, Abramie, Jam tarczą twoją; zapłata twoja będzie sowita!
I Mojż 15:1


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić