„Oto cię maluczkim uczynię między narodami, ty będziesz bardzo wzgardzony.”

Biblia Gdańska (1632): Abdyjasz 1,2

Nawigacja

Lista rozdziałów

Biblia Tysiąclecia
Księga: Ewangelia wg św. Jana 11:53

11:1
Był pewien chory, Łazarz z Betanii, z miejscowości Marii i jej siostry Marty.
11:2
Maria zaś była tą, która namaściła Pana olejkiem i włosami swoimi otarła Jego nogi. Jej to brat Łazarz chorował.
11:3
Siostry zatem posłały do Niego wiadomość: Panie, oto choruje ten, którego Ty kochasz.
11:4
Jezus usłyszawszy to rzekł: Choroba ta nie zmierza ku śmierci, ale ku chwale Bożej, aby dzięki niej Syn Boży został otoczony chwałą.
11:5
A Jezus miłował Martę i jej siostrę, i Łazarza.
11:6
Mimo jednak że słyszał o jego chorobie, zatrzymał się przez dwa dni w miejscu pobytu.
11:7
Dopiero potem powiedział do swoich uczniów: Chodźmy znów do Judei!
11:8
Rzekli do Niego uczniowie: Rabbi, dopiero co Żydzi usiłowali Cię ukamienować i znów tam idziesz?
11:9
Jezus im odpowiedział: Czyż dzień nie liczy dwunastu godzin? Jeżeli ktoś chodzi za dnia, nie potknie się, ponieważ widzi światło tego świata.
11:10
Jeżeli jednak ktoś chodzi w nocy, potknie się, ponieważ brak mu światła.
11:11
To powiedział, a następnie rzekł do nich: Łazarz, przyjaciel nasz, zasnął, lecz idę, aby go obudzić.
11:12
Uczniowie rzekli do Niego: Panie, jeżeli zasnął, to wyzdrowieje.
11:13
Jezus jednak mówił o jego śmierci, a im się wydawało, że mówi o zwyczajnym śnie.
11:14
Wtedy Jezus powiedział im otwarcie: Łazarz umarł,
11:15
ale raduję się, że Mnie tam nie było, ze względu na was, abyście uwierzyli. Lecz chodźmy do niego!
11:16
Na to Tomasz, zwany Didymos, rzekł do współuczniów: Chodźmy także i my, aby razem z Nim umrzeć.
11:17
Kiedy Jezus tam przybył, zastał Łazarza już do czterech dni spoczywającego w grobie.
11:18
A Betania była oddalona od Jerozolimy około piętnastu stadiów
11:19
i wielu Żydów przybyło przedtem do Marty i Marii, aby je pocieszyć po bracie.
11:20
Kiedy zaś Marta dowiedziała się, że Jezus nadchodzi, wyszła Mu na spotkanie. Maria zaś siedziała w domu.
11:21
Marta rzekła do Jezusa: Panie, gdybyś tu był, mój brat by nie umarł.
11:22
Lecz i teraz wiem, że Bóg da Ci wszystko, o cokolwiek byś prosił Boga.
11:23
Rzekł do niej Jezus: Brat twój zmartwychwstanie.
11:24
Rzekła Marta do Niego: Wiem, że zmartwychwstanie w czasie zmartwychwstania w dniu ostatecznym.
11:25
Rzekł do niej Jezus: Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie.
11:26
Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. Wierzysz w to?
11:27
Odpowiedziała Mu: Tak, Panie! Ja mocno wierzę, żeś Ty jest Mesjasz, Syn Boży, który miał przyjść na świat.
11:28
Gdy to powiedziała, odeszła i przywołała po kryjomu swoją siostrę, mówiąc: Nauczyciel jest i woła cię.
11:29
Skoro zaś tamta to usłyszała, wstała szybko i udała się do Niego.
11:30
Jezus zaś nie przybył jeszcze do wsi, lecz był wciąż w tym miejscu, gdzie Marta wyszła Mu na spotkanie.
11:31
Żydzi, którzy byli z nią w domu i pocieszali ją, widząc, że Maria szybko wstała i wyszła, udali się za nią, przekonani, że idzie do grobu, aby tam płakać.
11:32
A gdy Maria przyszła do miejsca, gdzie był Jezus, ujrzawszy Go upadła Mu do nóg i rzekła do Niego: Panie, gdybyś tu był, mój brat by nie umarł.
11:33
Gdy więc Jezus ujrzał jak płakała ona i Żydzi, którzy razem z nią przyszli, wzruszył się w duchu, rozrzewnił i zapytał: Gdzieście go położyli?
11:34
Odpowiedzieli Mu: Panie, chodź i zobacz!.
11:35
Jezus zapłakał.
11:36
A Żydzi rzekli: Oto jak go miłował!
11:37
Niektórzy z nich powiedzieli: Czy Ten, który otworzył oczy niewidomemu, nie mógł sprawić, by on nie umarł?
11:38
A Jezus ponownie, okazując głębokie wzruszenie, przyszedł do grobu. Była to pieczara, a na niej spoczywał kamień.
11:39
Jezus rzekł: Usuńcie kamień! Siostra zmarłego, Marta, rzekła do Niego: Panie, już cuchnie. Leży bowiem od czterech dni w grobie.
11:40
Jezus rzekł do niej: Czyż nie powiedziałem ci, że jeśli uwierzysz, ujrzysz chwałę Bożą? Usunięto więc kamień.
11:41
Jezus wzniósł oczy do góry i rzekł: Ojcze, dziękuję Ci, żeś mnie wysłuchał.
11:42
Ja wiedziałem, że mnie zawsze wysłuchujesz. Ale ze względu na otaczający Mnie lud to powiedziałem, aby uwierzyli, żeś Ty Mnie posłał.
11:43
To powiedziawszy zawołał donośnym głosem: Łazarzu, wyjdź na zewnątrz!
11:44
I wyszedł zmarły, mając nogi i ręce powiązane opaskami, a twarz jego była zawinięta chustą. Rzekł do nich Jezus: Rozwiążcie go i pozwólcie mu chodzić!.
11:45
Wielu więc spośród Żydów przybyłych do Marii ujrzawszy to, czego Jezus dokonał, uwierzyło w Niego.
11:46
Niektórzy z nich udali się do faryzeuszów i donieśli im, co Jezus uczynił.
11:47
Wobec tego arcykapłani i faryzeusze zwołali Wysoką Radę i rzekli: Cóż my robimy wobec tego, że ten człowiek czyni wiele znaków?
11:48
Jeżeli Go tak pozostawimy, to wszyscy uwierzą w Niego, i przyjdą Rzymianie, i zniszczą nasze miejsce święte i nasz naród.
11:49
Wówczas jeden z nich, Kajfasz, który w owym roku był najwyższym kapłanem, rzekł do nich: Wy nic nie rozumiecie i nie bierzecie tego pod uwagę,
11:50
że lepiej jest dla was, gdy jeden człowiek umrze za lud, niż miałby zginąć cały naród.
11:51
Tego jednak nie powiedział sam od siebie, ale jako najwyższy kapłan w owym roku wypowiedział proroctwo, że Jezus miał umrzeć za naród,
11:52
a nie tylko za naród, ale także, by rozproszone dzieci Boże zgromadzić w jedno.
11:53
Tego więc dnia postanowili Go zabić.
11:54
Odtąd Jezus już nie występował wśród Żydów publicznie, tylko odszedł stamtąd do krainy w pobliżu pustyni, do miasteczka, zwanego Efraim, i tam przebywał ze swymi uczniami.
11:55
A była blisko Pascha żydowska. Wielu przed Paschą udawało się z tej okolicy do Jerozolimy, aby się oczyścić.
11:56
Oni więc szukali Jezusa i gdy stanęli w świątyni, mówili jeden do drugiego: Cóż wam się zdaje? Czyżby nie miał przyjść na święto?
11:57
Arcykapłani zaś i faryzeusze wydali polecenie, aby każdy, ktokolwiek będzie wiedział o miejscu Jego pobytu, doniósł o tym, aby Go można było pojmać.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Nie nazywajcie sprzysiężeniem wszystkiego, co ten lud nazywa sprzysiężeniem, i Nie bójcie się tego, czego on się boi, ani się nie trwóżcie!
Iz 8:12

W Chrystusie

W którym cała budowa razem spajana wzrasta w świętą w Panu świątynię ...
TNP Efez 2:21

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Hebrajskie słowo używane na określenie przybytku "ohel" i "mishkan" oznacza po prostu namiot.

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Obficie obdarzy cię Pan, Bóg twój, dobrem w każdym dziele twoich rąk, w twoim potomstwie, w rozpłodzie twojego bydła, w plonie twojej ziemi, gdyż Pan znów radować się będzie twoją pomyślnością, jak radował się twoimi ojcami, Jeżeli będziesz słuchał głosu Pana, Boga twego, i będziesz przestrzegał jego przykazań i ustaw zapisanych w księdze tego zakonu, jeżeli nawrócisz się do Pana, Boga twego, z całego serca twego i z całej duszy twojej.
V Mojż 30:9-10


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić