Wyszukiwanie
1I stało się w te dni, że wyszedł dekret od Cezara Augusta, aby spisano cały zamieszkany świat. 2Pierwszy ten spis odbył się, gdy Kwiryniusz był namiestnikiem Syrii. 3I wszyscy szli, by dać się spisać[1] , każdy do swojego miasta. 4Poszedł też i Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do ziemi judzkiej, do miasta Dawida, które nazywa się Betlejem, dlatego że był z domu i z rodu[2] Dawida, 5Aby był spisany z Marią, poślubioną mu żoną, która była w ciąży. 6I stało się, gdy tam byli, że wypełniły się dni, aby urodziła. 7I urodziła swojego pierworodnego syna, i owinęła Go w pieluszki, i położyła Go w żłobie, dlatego że nie było dla nich miejsca na kwaterze[3] . 8A byli pasterze w tej krainie, którzy nocowali w polu i trzymali nocą straż nad swoim stadem. 9I naraz, anioł Pana stanął obok nich, a chwała Pana zewsząd ich oświeciła i ogarnął[4] ich wielki strach. 10A anioł powiedział im: Nie bójcie się; bo oto ogłaszam wam dobrą nowinę o wielkiej radości, która będzie udziałem całego ludu: 11Gdyż dziś został zrodzony dla was Zbawiciel, którym jest Mesjasz[5] Pan, w mieście Dawida, 12I to będzie wam znakiem: Znajdziecie niemowlę owinięte w pieluszki, leżące w żłobie. 13I nagle stało się, że razem z aniołem pojawiło się mnóstwo wojska niebiańskiego, które chwaliło Boga i mówiło: 14Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój, w ludziach dobrej woli[6] . 15I stało się, gdy odeszli od nich aniołowie do nieba, i ludzie, pasterze mówili jeden do drugiego: Udajmy się więc aż do Betlejem i zobaczmy jak spełnia się słowo, które nam Pan Bóg oznajmił. 16I śpiesznie przybyli, i znaleźli Marię i Józefa, i niemowlę leżące w żłobie. 17A gdy to zobaczyli, rozgłosili słowo, które zostało im powiedziane o tym dziecku. 18I wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co powiedzieli im pasterze. 19A Maria zachowywała wszystkie te słowa, rozważając[7] je w swoim sercu. 20I wrócili pasterze, oddając chwałę i wielbiąc Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, tak, jak im zostało powiedziane. 21I gdy wypełniło się osiem dni, aby obrzezano[8] dziecię, nazwano Go imieniem Jezus, tak, jak zostało nazwane przez anioła, przed poczęciem Go w łonie matki. 22A gdy wypełniły się dni jej oczyszczenia zgodnie z Prawem Mojżesza, przynieśli Go do Jerozolimy, by stawić[9] Go przed PANEM, 23Jak napisano w Prawie Pana: Każdy męski potomek otwierający łono zostanie nazwany poświęconym[10] dla Pana; 24I aby dać ofiarę według tego, co powiedziano w Prawie Pana: parę synogarlic lub dwa młode gołębie. 25A oto w Jerozolimie był człowiek o imieniu Symeon; a człowiek ten był sprawiedliwy i pobożny, wyczekujący pociechy[11] Izraela, a Duch Święty był na nim. 26I zostało mu objawione[12] przez Ducha Świętego, że nie ujrzy śmierci, zanim nie zobaczy Mesjasza Pana[13] . 27I on przyszedł wiedziony w Duchu do świątyni; a gdy rodzice wnosili dziecię Jezus, aby uczynić z Nim według zwyczaju[14] Prawa, który odnosił się do Niego, 28On wziął[15] je w swoje ramiona, wysławiał[16] Boga i powiedział: 29Teraz Władco[17] , uwalniasz swojego sługę w pokoju, według Twojego Słowa[18] ; 30Gdyż oczy moje zobaczyły Twoje zbawienie[19] , 31Które przygotowałeś[20] przed[21] obliczem wszystkich ludzi, 32Światło objawienia dla[22] pogan[23] i chwałę ludu Twojego – Izraela. 33A Józef i Jego matka byli zdziwieni[24] tym, co o Nim mówiono. 34I błogosławił im Symeon, i powiedział do Marii, Jego matki: Oto Ten jest ustanowiony[25] na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu się sprzeciwią[26] . 35I twoją własną duszę[27] przeszyje miecz, aby w ten[28] sposób zostały objawione zamysły z wielu serc. 36I była też Anna prorokini, córka Fanuela, z plemienia Aser, która była bardzo posunięta w swoich dniach[29] , a od czasu swojego panieństwa[30] żyła siedem lat ze swoim mężem. 37A ta była wdową, mającą około osiemdziesiąt cztery lata, która nie opuszczała świątyni, w postach i w błaganiach[31] służąc Bogu, w nocy i we dnie. 38Ta też, w tej godzinie stanęła obok i dziękowała[32] Panu, i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali odkupienia w Jerozolimie. 39A gdy dopełnili[33] wszystko zgodnie z Prawem Pana, wrócili do Galilei, do swojego miasta Nazaret. 40A dziecko rosło i umacniało[34] się w Duchu, będąc pełne[35] mądrości, i łaska Boża była nad Nim. 41A Jego rodzice chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy[36] . 42I gdy miał dwanaście lat, wstąpili[37] do Jerozolimy według zwyczaju tego święta; 43I po skończeniu tych dni, gdy wracali, pozostał chłopiec Jezus w Jerozolimie, a Józef i Jego matka o tym nie wiedzieli. 44A sądząc, że jest w gromadzie podróżnych, uszli dzień drogi i szukali Go między krewnymi i znajomymi. 45I gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy, nadal szukając Go. 46I stało się, że po trzech dniach, znaleźli Go siedzącego w świątyni pośrodku nauczycieli, gdy ich słuchał i zadawał im pytania. 47A zdumiewali się wszyscy, którzy Go słuchali, Jego zrozumieniem[38] i Jego odpowiedziami. 48I gdy Go zobaczyli, zdziwili się. I powiedziała do Niego matka Jego: Dziecko! Dlaczego nam to uczyniłeś? Oto Twój ojciec i ja z bólem Ciebie szukaliśmy. 49I powiedział do nich: Dlaczego mnie szukaliście? Czy nie wiedzieliście, że ja muszę być w tym, co jest mojego Ojca? 50Lecz oni nie zrozumieli[39] tych słów, które im powiedział. 51I zszedł z nimi, i przyszedł do Nazaretu, i był im poddany[40] . A matka Jego zachowywała[41] wszystkie te słowa w swoim sercu. 52A Jezus wzrastał w mądrości i dojrzałości oraz w łasce u[42] Boga i ludzi.
Porównaj werset ...
Schowek
Kopiuj werset
Zaznacz / Odznacz
Zaznacz wszystkie
Odznacz wszystkie
Link do wersetuNawigacja
Wczytywanie listy ksiąg ...Nie bój się! - Werset na dziś
Wersety o pokoju na 365 dni w roku!
W Chrystusie
Mianowicie, że poganie są współdziedzicami i członkami jednego ciała i współuczestnikami obietnicy w Chrystusie Jezusie przez ewangelię...
Efez 3:6
Efez 3:6
Kim jesteś i co masz w Chrystusie.
Czy wiesz że?
Noe zbudował arkę z drzewa żywicznego (I Mojż 6:14).
Fakty i ciekawostki Biblijne.
Obietnice Boże
I właśnie dlatego dołóżcie wszelkich starań i uzupełniajcie waszą wiarę cnotą, cnotę poznaniem, Poznanie powściągliwością, powściągliwość wytrwaniem, wytrwanie pobożnością, Pobożność braterstwem, braterstwo miłością. Jeśli je bowiem posiadacie i one się pomnażają, to nie dopuszczą do tego, abyście byli bezczynni i bezużyteczni w poznaniu Pana naszego Jezusa Chrystusa.
II Piotr 1:5-8
II Piotr 1:5-8
"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."
Szukaj w dialogach Beta
Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.
Czy napewno chcesz wykonać tę operację ?