Nawigacja

Nowa Biblia Gdańska
Księga: List do Hebrajczyków 4:9

¹Zatem można się zatrwożyć nieposłuszeństwem wtedy, kiedy jest zaniedbana[1] obietnica wejścia do Jego odpoczynku; gdy komuś z was się wydaje[2], że jest słabszym[3]. ²Gdyż i nam zwiastowana jest dobra nowina, tak jak i tamtym. Ale tamtym słowo relacji nie pomogło, bo nie zostało połączone z wiarą[1] tych, którzy usłyszeli. ³Bowiem wchodzimy do odpoczynku gdy zaufamy[1], tak jak powiedział: Ponieważ przysiągłem w mojej zapalczywości, że nie wejdą do mojego odpoczynku; a przecież dzieła dokonały się od założenia świata. ⁴Gdyż tak gdzieś powiedział o siódmym: A w siódmym dniu Bóg odpoczął od wszystkich Jego dzieł. ⁵I znowu w tym: Skoro wejdą do mego odpoczynku. ⁶A ponieważ pozostawia niektórych, aby do niego wejść; a z powodu nieposłuszeństwa nie weszli ci, którym wcześniej zwiastowano dobrą nowinę, ⁷Znowu ustala jakiś dzień - Dzisiaj, mówiąc po tak długim czasie przez Dawida, jak jest oznajmione: Dzisiaj, jeśli Jego głos usłyszycie, nie zatwardzajcie waszych serc. ⁸Gdyby Jezus, syn Nuna, zapewnił im odpoczynek, nie mówiłby potem odnośnie innego dnia. ⁹Zatem wejście w odpoczywanie[1] jest pozostawione dla ludu Boga. ¹⁰Bowiem ten, co wszedł do Jego odpoczynku, sam także odpoczął od swoich czynów, jak Bóg od swoich. ¹¹Zatem postarajmy się wejść do owego odpoczynku, aby ktoś nie chybił[1] takim samym przykładem nieposłuszeństwa. ¹²Gdyż Słowo Boga jest żyjące, skuteczne[1] i ostrzejsze od każdego obosiecznego sztyletu, a przenika aż do podziału duszy i ducha, lecz także stawów i szpików; zdolne do rozróżniania myśli oraz zamiarów serca. ¹³Także przed Nim - od którego dla nas to Słowo - nie ma żadnego ukrytego stworzenia, ale wszystkie są gołe i odkryte przed Jego oczami. ¹⁴Mając więc, wielkiego Arcykapłana, co przejął niebiosa, Jezusa, Syna Boga, powinniśmy się trzymać umowy[1]. ¹⁵Bo nie mamy arcykapłana, który nie jest w stanie współczuć w naszych słabościach, ale przez podobieństwo - doświadczonego we wszystkich sprawach, oprócz grzechu. ¹⁶Zatem możemy z otwartością[1] zbliżać się do tronu łaski, abyśmy dostąpili miłosierdzia oraz odkryli łaskę do stosownej pomocy.