Nowa Biblia Gdańska
Księga Ezdrasza 7:25
Po tych wydarzeniach, za panowania Artakserksesa, perskiego króla – Ezdrasz[1], syn Seraji, syna Azariasza, syna Chilkji,
Przypisy
- [1]Hebrajskie Ezra.
Ten Ezdrasz wyszedł z Babelu, a był uczonym w Piśmie, biegłym w Prawie Mojżesza, które dał WIEKUISTY, Bóg Israela. Król spełnił całość jego prośby, ponieważ była nad nim ręka WIEKUISTEGO, Boga.
Siódmego roku króla Artakserksesa wyszło też do Jeruszalaim wielu z synów israelskich, z kapłanów, Lewitów, śpiewaków, odźwiernych i Netynejczyków.
Bowiem wyjście z Babelu rozpoczęło się pierwszego dnia, pierwszego miesiąca - a przyszedł do Jeruszalaim pierwszego dnia, piątego miesiąca, według łaskawego wspomożenia swego Boga.
Gdyż Ezdrasz utwierdził swoje serce, by szukać Prawa WIEKUISTEGO, wprowadzić je w czyn oraz nauczać w Israelu Jego ustaw oraz wyroków.
A to jest odpis listu, który król Artakserkses dał Ezdraszowi, kapłanowi, uczonemu w Prawie, biegłemu w Israelu w rzeczach nakazanych przez WIEKUISTEGO oraz w Jego ustawach.
Artakserkses, król królów – do Ezdrasza, kapłana, doskonałego uczonego w Prawie Boga niebios, co następuje:
Został wydany przeze mnie rozkaz, że ktokolwiek w moim królestwie z ludu Israela, jego kapłanów i Lewitów, jest chętny iść z tobą do Jeruszalaim – niech idzie.
Gdyż zostałeś posłany przez króla oraz siedmiu doradców, byś szukał[1] względem Judy i Jeruszalaim według Prawa twojego Boga, które jest w twoich rękach.
Przypisy
- [1]Także: badał.
Także byś odniósł srebro i złoto, które król oraz jego doradcy dobrowolnie ofiarowali israelskiemu Bogu, mieszkającemu w Jeruszalaim.
Do tego wszystko srebro i złoto, które otrzymałeś w całej krainie Babelu, wraz z dobrowolnymi darami ludu oraz kapłanów, ofiarowanymi na Dom Boga w Jeruszalaim.
Następnie, byś za to srebro nakupił cielców, baranów, jagniąt, i wraz z ofiarami z pokarmów oraz ich zalewkami, ofiarował je na ofiarnicy Domu waszego Boga w Jeruszalaim.
A co ty oraz twoi bracia uznacie za dobre, by uczynić z resztką srebra i złota – to uczyńcie według woli waszego Boga.
Także naczynia, które zostały oddane do służby w Domu waszego Boga – oddaj w Jeruszalaim przed Bogiem.
Nadto pozostałości należące do Domu twojego Boga, które przyjdzie ci pokryć, dasz z domu królewskich skarbów.
Z tego powodu, ja, król Artakserkses, wydałem rozkaz wszystkim skarbnikom, którzy są za rzeką, by szybko zostało wykonane wszystko, cokolwiek zażąda kapłan Ezdrasz, uczony w Prawie Boga niebios.
Aż do stu talentów srebra, do stu korców pszenicy, do stu batów[1] wina, do stu batów oliwy, a soli bez przepisu.
Przypisy
- [1]Jednostko objętości; ok. 34 litrów.
A co będzie z rozkazu Boga niebios, niech zostanie szybko dodane do Domu Boga niebios; bo dlaczego ma się wydarzyć gniew przeciw królestwu, królowi i jego synom?
Oznajmiamy wam, że na żadnego z kapłanów, Lewitów, śpiewaków, odźwiernych, Netynejczyków – sług domu tego Boga, namiestnik niech nie wkłada haraczy, danin, czy opłat.
A ty, Ezdraszu, mądrością twojego Boga, która jest w tobie, ustanowisz biegłych w Prawie sędziów, aby sądzili cały lud, który mieszka za rzeką; wszystkich, znających Prawo twego Boga; a kto nie zna – tego nauczajcie.
Zaś ktokolwiek nie wykona Prawa Boga, czy prawa króla - niech będzie spełniony na nim sąd - albo na śmierć, albo na wygnanie, albo na grzywnę, czy więzienie.
Niech będzie wychwalony WIEKUISTY, Bóg naszych przodków, który dał to do serca króla, aby ozdobił Dom WIEKUISTEGO w Jeruszalaim,
Oraz w obliczu króla, jego rady i wszystkich możnych, królewskich władców, ku mnie skierował miłosierdzie. Dlatego ja, będąc umocniony ręką WIEKUISTEGO, mego Boga nade mną, zgromadziłem przedniejszych z Israela, by ze mną wyszli.