1Potem WIEKUISTY oświadczył Mojżeszowi, mówiąc: 2Przygotuj sobie dwie srebrne trąby; przygotujesz je kutą robotą i niech ci służą do zwoływania zboru oraz zwijania obozu. 3Kiedy przeciągle zadmą w obie, podąży do ciebie cały zbór do wejścia do Przybytku Zboru. 4A jeśli przeciągle zadęto tylko w jedną, podążą do ciebie naczelnicy, wodzowie tysięcy Israela. 5A kiedy tryumfalnie zadmiecie, wyruszą obozy, co obozują ku wschodowi. 6A gdy zadmiecie tryumfalnie po raz drugi, wyruszą obozy, które obozują ku południowi; niech zadmą tryumfalnie, gdy będą miały ruszyć w pochód. 7A gdy wypadnie zwołać zgromadzenie, zadmiecie przeciągle w trąbę - ale nie tryumfalnie. 8To synowie Ahrona, kapłani, mają uderzać w trąby, i będzie to dla was długotrwałą ustawą w waszych pokoleniach. 9A kiedy na waszej ziemi przystąpicie do walki przeciw wrogowi, który jest wam przeciwny, zadmiecie w trąby tryumfalnie. Tym przypomnicie się przed WIEKUISTYM, waszym Bogiem oraz będziecie ocaleni od waszych nieprzyjaciół. 10Także w dzień waszej radości, w wasze uroczystości oraz w nowiu waszych miesięcy - przy waszych całopaleniach oraz przy waszych ofiarach opłatnych zadmiecie przeciągle w trąby, i będzie to dla was wspomnienie przed waszym Bogiem; Ja jestem WIEKUISTY, wasz Bóg. 11Zaś drugiego roku, drugiego miesiąca, dwudziestego tego miesiąca stało się, że obłok wzniósł się znad Przybytku Świadectwa. 12Więc synowie Israela wyruszyli z pustyni Synaj na swe pochody; a obłok stanął na puszczy Paran[1] . 13Wtedy po raz pierwszy wyruszyli według rozkazu WIEKUISTEGO, wydanego przez Mojżesza. 14Zatem pierwsza ruszyła chorągiew obozu synów Jehudy, razem ze swymi zastępami; a nad jego zastępem - Nachszon, syn Amminadaba. 15A nad zastępem pokolenia synów Issachara - Nethaneel, syn Cuara. 16A nad zastępem pokolenia synów Zebuluna - Eliab, syn Chelona. 17Zaś Przybytek był rozłożony. Więc ruszyli synowie Gerszona oraz synowie Merarego, którzy nieśli Przybytek. 18Potem ruszyła chorągiew obozu Reubena wraz ze swoimi zastępami. A nad jego zastępem Elicur, syn Szedeura. 19A nad zastępem pokolenia synów Szymeona - Szelumiel, syn Curyszaddaja. 20A nad zastępem pokolenia synów Gada - Eliasaf, syn Deuela. 21Potem ruszyli Kehatydzi, co nieśli sanktuarium; ci ustawiali Przybytek aż do ich nadejścia[1] . 22Następnie ruszyła chorągiew obozu synów Efraima wraz ze swoimi zastępami. A nad jego zastępem - Eliszama, syn Ammihuda. 23A nad zastępem pokolenia synów Menaszy - Gamliel, syn Pedacura. 24A nad zastępem pokolenia synów Binjamina - Abidan, syn Gideoni. 25Potem ruszyła chorągiew synów Dana, razem z ich zastępami, która była w odwodzie wszystkich obozów. A nad jego zastępem - Achiezer, syn Ammiszaddaja. 26A nad zastępem pokolenia synów Aszera - Pagiel, syn Ochrana. 27A nad zastępem pokolenia synów Naftalego - Achira, syn Enana. 28Oto pochód synów Israela według ich zastępów; tak zawsze ciągnęli. 29Zaś Mojżesz powiedział do Chobaba, syna Reuela, Midjanity, teścia Mojżesza: Wyruszamy do miejsca o którym WIEKUISTY powiedział - wam je oddam. Chodź z nami, a wyświadczymy ci dobro, gdyż WIEKUISTY zapowiedział dobro Israelowi. 30On jednak mu odpowiedział: Nie pójdę; lecz wrócę do mojego kraju i do mojego rodzinnego miejsca. 31Więc Mojżesz rzekł: Nie opuszczaj nas; bo wiesz gdzie na pustyni obozować; będziesz naszym okiem[1] . 32Jeżeli z nami pójdziesz, to z dobrego, które wyświadczy nam WIEKUISTY - my wyświadczymy i tobie. 33Zatem wyruszyli od góry WIEKUISTEGO na drogę przez trzy dni, a przed nimi w trzydniowej drodze ciągnęła Arka Przymierza WIEKUISTEGO, by upatrzyć im miejsce odpoczynku. 34Zaś w dzień, gdy wyruszyli z obozu, był nad nimi obłok WIEKUISTEGO. 35I bywało, że kiedy arka wyruszała, Mojżesz mawiał: Powstań WIEKUISTY, niech rozproszą się Twoi wrogowie, a przed Twoim obliczem niech pierzchają Twoi nieprzyjaciele. 36A gdy stawała, mawiał: Wróć WIEKUISTY pomiędzy krocie tysięcy Israela.