Nawigacja

Nowa Biblia Gdańska
Księga: 1 Kronik 12:13

¹Ci przyszli do Dawida w Cyklag, gdy jeszcze krył się przed Saulem, synem Kisza; gdyż oni, pomiędzy mocarzami, przychodzili z pomocą w bitwie. ²Byli zaopatrzeni w łuk, więc prawą i lewą ręką rzucali kamieniami oraz strzelali z łuku, a pochodzili z braci Saula, z Binjamina: ³Przywódca Achiezer i Joaz, synowie Szemai Gibeatyty oraz Jezjel i Pelet, synowie Azmaweta, nadto Beraka i Jehu Anatotczyk; ⁴Jiszmajasz, Gibeonita, mężny pomiędzy trzydziestoma i będący przełożonym nad trzydziestoma; nadto Jeremjasz, Jachazjel, Jochanan i Jozabad Gederatyta; ⁵Eleuzaj, Jerimot, Bealiasz, Szemarjasz i Szefatja Charufita; ⁶Elkana, Jiszszijasz, Azarel, Joezer, Jaszobeam Korachita; ⁷I Joela oraz Zebadjasz, synowie Jerochama z Gedor. ⁸A z pokolenia Gada zbiegli na puszczę, do Dawida, na miejsce obronne, wielcy mężowie, mężowie sposobni do boju, noszący tarczę i włócznię, których twarze były jak lwie oblicza, a byli szybcy jak sarny po górach. ⁹Abiezryda[1] - przywódca, Obadjasz - drugi, Eliab - trzeci, ¹⁰Miszmanna - czwarty, Jeremjasz - piąty, ¹¹Attaj - szósty, Eliel - siódmy, ¹²Jochanan - ósmy, Elzebad - dziewiąty, ¹³Jeremjasz – dziesiąty i Makbannaj - jedenasty. ¹⁴Ci byli z synów Gada, dowódcy wojska, jeden mniejszy niż mały, a większy od tysiąca. ¹⁵To ci, którzy pierwszego miesiąca przeszli Jarden, gdy wylał on ze wszystkich swych brzegów; oraz wygnali wszystkich z dolin, na wschód oraz na zachód. ¹⁶Do Dawida, do miejsca obronnego przyszli także inni z synów Binjamina i z Judy. ¹⁷Więc Dawid wyszedł naprzeciwko i odpowiadając, rzekł im: Jeśli przyszliście do mnie w pokoju, by mnie ratować, moje serce złączy się z wami; ale jeśli przyszliście, by mnie wydać moim nieprzyjaciołom - choć nie ma we mnie nieprawości - niech to zobaczy Bóg naszych ojców, i niechaj decyduje. ¹⁸Wtedy Duch przyoblekł się Amasjaszem, przedniejszym pomiędzy dowódcami, więc powiedział: Twoi jesteśmy, o Dawidzie! Z tobą, synu Iszaja! Pokój, pokój tobie i pokój dla twoich pomocników; gdyż ci pomaga twój Bóg. Zatem Dawid ich przyjął i powierzył im dowództwo wojska. ¹⁹Zaś kiedy ciągnął z Pelisztinami na wojnę przeciwko Saulowi, rzucili się do Dawida z pokolenia Menaszy – gdyż oni im nie pomogli. Bo pelisztyńscy książęta, po naradzie, odesłali go, mówiąc: Z naszymi głowami odejdzie do swego pana, Saula. ²⁰Lecz kiedy szedł do Cyklagu, z Manaszy uciekli do niego: Adna, Jozabad, Jediael, Michaja, Jozabad, Elihu i Silletaj, oraz dowódcy nad tysiącami w pokoleniu Manaszy. ²¹To oni, oprócz Dawida, udzielili wsparcia razem z zastępami; bo wszyscy byli mężni i dlatego stali się dowódcami w jego wojsku. ²²Wręcz w każdy dzień przychodzili do Dawida w celu pomocy, aż wojsko stało się wielkie jak wojsko Boga. ²³A taka jest liczba przedniejszych, gotowych do boju, którzy w Hebronie przybyli do Dawida, by na niego przenieść królestwo Saula, według słowa WIEKUISTEGO. ²⁴Z synów Judy, noszących tarczę i włócznię - sześć tysięcy ośmiuset gotowych do boju. ²⁵Z synów Szymeona, mężnych w boju - siedem tysięcy sto. ²⁶Z synów Lewiego - cztery tysiące sześćset. ²⁷Także Jehojada, przedniejszy z synów Ahrona, a z nim trzy tysiące siedmiuset. ²⁸Nadto młodzieniec Cadok, mężny rycerz, i z domu jego ojca dwudziestu dwóch przywódców. ²⁹A z synów Binjamina, braci Saula - trzy tysiące; gdyż jeszcze wielka ich część pilnowała ochrony domu Saula. ³⁰A z synów Efraima - dwadzieścia tysięcy osiemset mężnych ludzi, mężów sławnych w domach ich ojców. ³¹Zaś z połowy pokolenia Manaszy - osiemnaście tysięcy tych, co byli wyznaczeni z imion, aby przyszli i Dawida ustanowili królem. ³²A z synów Issachara, co umieli rozeznawać czasy; tak, że wiedzieli, co ma czynić Israel – dwustu przywódców; zaś wszyscy ich bracia byli w ich radzie. ³³Natomiast z pokolenia Zebuluna, tych, co wychodzili na wojnę, z determinacją w sercu, gotowych do boju każdym wojennym orężem - pięćdziesiąt tysięcy. ³⁴Zaś z pokolenia Naftalego – tysiąc przywódców, a z nimi, z tarczami i włóczniami, trzydzieści siedem tysięcy. ³⁵Z pokolenia Dana - dwadzieścia osiem tysięcy sześciuset gotowych do boju. ³⁶A z pokolenia Aszera - tych, którzy wychodzili na wojnę i umieli się przyszykować do bitwy - czterdzieści tysięcy. ³⁷Natomiast zza Jardenu, z Reubena, Gada i połowy pokolenia Manaszy - sto dwadzieścia tysięcy, z całym zastępem wojennego sprzętu. ³⁸Ci wszyscy waleczni mężowie, sprawni do bitwy, ze spokojnym sercem przyszli do Hebronu, by uczynić Dawida królem nad całym Israelem. Nadto i wszyscy inni z Israela byli jednego serca, aby ustanowić Dawida królem. ³⁹I byli tam, z Dawidem, trzy dni, jedząc i pijąc; bo bracia im nagotowali. ⁴⁰Także i ci, co byli blisko nich, aż do Issachara, Zebuluna i Naftalego, przynosili na osłach chleby; zaś na wielbłądach, mułach i bykach - potrawy, mąki, figi, rodzynki, wino i oliwę, a nadto wielką obfitość bydła i owiec; bo była radość w Israelu.