1Teraz tedy nie masz żadnego potępienia tym, którzy są w Chrystusie Jezusie, którzy nie wedle ciała chodzą. 2Abowiem zakon ducha żywota w Chrystusie Jezusie wyzwolił mię od zakonu grzechu i śmierci. 3Bo co niepodobnego było zakonowi, w czym słaby był dla ciała, Bóg, posławszy Syna swego w podobieństwie grzesznego ciała, i przez grzech potępił grzech w ciele, 4aby usprawiedliwienie zakonu wypełniło się w nas, którzy nie podług ciała chodzimy, ale według ducha. 5Abowiem którzy są wedle ciała, co jest ciała rozumieją. Lecz którzy są wedle ducha, co jest ducha rozumieją. 6Bo mądrość ciała jest śmierć, a mądrość ducha -żywot i pokój. 7Gdyż mądrość ciała jest nieprzyjaciółką Bogu, bo nie jest poddana zakonowi Bożemu, abowiem ani może. 8A którzy są w ciele, Bogu się podobać nie mogą. 9Lecz wy nie jesteście w ciele, ale w duchu, jeśli jednak Duch Boży w was mieszka. A jeśli kto Ducha Chrystusowego nie ma, ten nie jest jego. 10Lecz jeśli Chrystus w was jest, ciałoć wprawdzie jest umarłe dla grzechu, ale Duch żywie dla usprawiedliwienia. 11A jeśli Duch tego, który Jezusa wzbudził z martwych, w was mieszka, który wzbudził Jezusa Chrystusa z martwych, ożywi i ciała wasze śmiertelne dla Ducha jego w was mieszkającego. 12A tak, bracia, powinni jesteśmy nie ciału, abyśmy podług ciała żyli. 13Abowiem jeśli podług ciała żyć będziecie, pomrzecie; ale jeśli Duchem sprawy ciała umartwicie, żyć będziecie. 14Bo którzykolwiek Duchem Bożym rządzeni są, ci są synmi Bożymi. 15Boście nie wzięli ducha niewolstwa znowu ku bojaźni, aleście wzięli ducha przywłaszczenia za syny, przez którego wołamy: Abba (Ojcze)! 16Abowiem ten Duch świadectwo daje duchowi naszemu, iżeśmy są synami Bożymi. 17A jeślić synami, tedyć i dziedzicmi: dziedzicmić Bożymi, a społu dziedzicmi Chrystusowymi. Jeśli jednak spółcierpiemy, abyśmy też spół byli uwielbieni. 18Abowiem mam za to, iż utrapienia tego czasu niniejszego nie są godne przyszłej chwały, która się w nas objawi. 19Abowiem oczekiwanie stworzenia oczekawa objawienia synów Bożych. 20Bo próżności poddane jest stworzenie, nie dobrowolnie, ale dlatego, który je poddał pod nadzieją: 21bo i samo stworzenie będzie wyswobodzone z niewolstwa skażenia, na wolność chwały synów Bożych. 22Wiemy bowiem, iż wszytko stworzenie wzdycha i jako rodząca boleje aż dotąd. 23A nie tylko ono, ale i my sami, mający pierwiastki Ducha, i sami w sobie wzdychamy, oczekawając przywłaszczenia synów Bożych, odkupienia ciała naszego. 24Abowiem nadzieją jesteśmy zbawieni. A nadzieja, którą widzą, nie jest nadzieja: bo co kto widzi, przecz się nadziewa? 25Ale jeśli się nadziewamy, czego nie widzimy, przez cierpliwość oczekawamy. 26Także też i duch dopomaga krewkości naszej. Abowiem o co byśmy prosić mieli, jako potrzeba, nie wiemy, ale sam Duch prosi za nami wzdychanim niewymownym. 27A który wypatruje serca, wie, czego Duch pożąda, iż według Boga prosi za świętymi. 28A wiemy, że tym, którzy miłują Boga, wszytko dopomaga ku dobremu, tym, którzy są wezwani podług postanowienia święci. 29Abowiem które przejźrzał, i przeznaczył, aby byli podobni obrazowi Syna jego, żeby on był pierworodnym między wielą braciej. 30A które przeznaczył, te też wezwał, a które wezwał, te też usprawiedliwił, a które usprawiedliwił, one też uwielbił. 31Cóż tedy rzeczemy na to? Jeśli Bóg za nami, kto przeciwko nam? 32Który też własnemu Synowi swemu nie przepuścił, ale go za nas wszytkie wydał: jako też nam wszystkiego z nim nie darował? 33Kto będzie skarżył na wybrane Boże? Bóg, który usprawiedliwia? 34Któż jest, co by potępił? Chrystus Jezus, który umarł, i owszem, który i zmartwychwstał, który jest na prawicy Bożej, który się też wstawia za nami? 35Któż tedy nas odłączy od miłości Chrystusowej: utrapienie czyli ucisk, czyli głód, czyli nagość, czyli niebezpieczeństwo, czyli przeszladowanie, czyli miecz? 36(Jako jest napisano: Iż dla ciebie cały dzień bywamy martwieni, jesteśmy poczytani jako owce na rzeź). 37Ale w tym wszytkim przewyciężamy dla tego, który nas umiłował. 38Abowiem pewienem, iż ani śmierć, ani żywot, ani anjołowie, ani księstwa, ani mocarstwa, ani teraźniejsze rzeczy, ani przyszłe, ani moc, 39ani wysokość, ani głębokość, ani insze stworzenie nie będzie nas mogło odłączyć od miłości Bożej, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.