Biblia Jakuba Wujka
Księga Zachariasza 13:1
Onego dnia będzie źrzódło otworzone domowi Dawidowemu i mieszkającym w Jeruzalem na omycie grzesznego i miesiącznice.
I będzie dnia onego, mówi PAN zastępów, wytracę imiona bałwanów z ziemie i nie będą więcej wspominane; i fałszywe proroki, i ducha nieczystego zniosę z ziemie.
I będzie, gdyby kto prorokował dalej, rzeką mu ociec jego i matka jego, którzy go porodzili: Nie będziesz żyw, boś mówił kłamstwo imieniem PANskim. I ukolą go ociec jego i matka jego, rodzicy jego, gdyby prorokował.
I będzie: Onego dnia zawstydzą się prorocy każdy z widzenia swego, gdy prorokować będzie, a nie będą się obłóczyć w płaszcz workowy, żeby kłamali.
Ale rzecze: Nie jestem prorok; człowiek oracz ja jestem, bo Adam przykładem moim od młodości mojej.
I rzeką mu: Cóż to za rany są w pośrzodku rąk twoich? I rzecze: Temi jestem zranion w domu tych, którzy mię miłowali.
Mieczu! Ockni się na pasterza mego i na męża przyległego mi, mówi PAN zastępów. Uderz pasterza a rozproszą się owce i obrócą rękę moję na malutkie.
I będą po wszytkiej ziemi, mówi PAN, dwie części na niej będą rozproszone i ustaną, a trzecia część zostanie na niej.
I powiodę część trzecią przez ogień, i palić je będę jako palą srebro a doświadczać ich będę, jako doświadczają złota. On będzie wzywał imienia mego, a ja go wysłucham. Rzekę: Lud mój jesteś, a on rzecze: PAN Bóg mój!