Biblia Jakuba Wujka
Księga Daniela 5:11

Baltazar król uczynił ucztę wielką na tysiąc przednich panów swych, a każdy z nich pił podług swego wieku.

Rozkazał tedy już pijany, aby przyniesiono naczynia złote i srebrne, które był zabrał Nabuchodonozor, ociec jego, z kościoła, który był w Jeruzalem, żeby pili z nich król i panowie przedni jego, i żony jego, i nałożnice.

Tedy przyniesiono naczynia złote i srebrne, które był zabrał z kościoła, który był w Jeruzalem, i pili nimi król i przedni panowie jego, żony i nałożnice jego.

Pili wino, i chwalili bogi swe złote i srebrne, miedziane i żelazne, i drewniane, i kamienne.

Tejże godziny ukazały się palce jako ręki człowieczej, piszącej przeciw lichtarzowi na ścienie sale królewskiej, a król patrzał na członki ręki piszącej.

Tedy twarz królewska zmieniła się, a myśli jego trwożyły go, a spojenia nerek jego słabiały, a kolana jego jedno o drugie się tłukły.

A tak zawołał król mocno, aby przywiedziono czarnoksiężniki, Chaldejczyki i praktykarze. A mówiąc król, rzekł do mędrców Babilońskich: Którykolwiek to pismo wyczyta a wykład jego mi oznajmi, w szarłat ubran będzie, a łańcuch złoty będzie miał na szyjej, a trzecim w królestwie moim będzie.

Tedy wszedszy wszyscy mędrcy królewscy nie mogli ani pisma wyczytać ani wykładu królowi pokazać.

Z czego król Baltazar barzo się zafrasował i zmieniła się twarz jego, lecz i panowie przedni jego trwożyli się.

A królowa dla rzeczy, która się przydała królowi i przednim panom jego, weszła do domu uczty a przemówiwszy rzekła: Królu, żyj na wieki! Niech cię nie trwożą myśli twoje i niech się nie mieni twarz twoja.

Jest mąż w królestwie twoim, który ducha bogów świętych ma w sobie. A za dni ojca twego umiejętność i mądrość nalazły się w nim, bo i król Nabuchodonozor, ociec twój, uczynił go przedniejszym nad czarnoksiężnikami, czarownikami, Chaldejczykami i praktykarzami. Ociec, mówię, twój, królu,

iż duch więtszy i roztropność, i rozum, i wykład snów, i objawienie tajemnic, i rozwiązanie zawiązałych rzeczy nalazły się w nim, to jest w Danielu, któremu król dał imię Baltazar. Teraz tedy niech przyzową Daniela, a powie wykład.

Wprowadzony tedy jest Daniel przed króla. Do którego przemowę uczyniwszy król, rzekł: Tyś jest Daniel z synów pojmania Judzkiego, którego przywiódł ociec mój, król, z Żydowskiej ziemie?

Słyszałem o tobie, że masz ducha bogów a iż naukai wyrozumienie, i mądrość więtsze są w tobie.

A teraz weszli przed mię mądrzy czarnoksiężnicy, aby to pismo czytali i wykład jego, aby mi ukazali, i nie mogli wykładu mowy tej wypowiedzieć.

A jam słyszał o tobie, że możesz wykładać trudne rzeczy i zawiązałe rozwięzać: a tak jeśli możesz pismo wyczytać i wykład mi jego oznajmić, w szarłat ubran będziesz i złoty łańcuch będziesz miał na szyjej, i trzecim w królestwie moim książęciem zostaniesz.

Na co odpowiadając Daniel, rzekł przed królem: Dary twoje tobie niech będą, a upominki domu twego innemu daj! Wszakże pismo przeczytam tobie, królu, i wykład jego pokażę tobie.

O królu, Bóg nawyższy dał Nabuchodonozorowi, ojcu twemu, królestwo i wielmożność, sławę i cześć.

A dla wielmożności, którą mu był dał, wszyscy narodowie, pokolenia i języki drżały i bały się go. Które chciał, zabijał, a które chciał, ubijał; które też chciał, wywyższał, a które chciał, zniżał.

Lecz gdy się podniosło serce jego i duch jego zatwardział na pychę, złożon jest z stolice królestwa swego i odjęta jest sława jego.

I wygnan był od synów ludzkich, ale i serce jego między źwierzęty położono było i z osły leśnymi było mieszkanie jego. Trawę też jadł jako wół i rossą niebieską ciało jego zmoczone było, aż poznał, że Nawyższy ma moc w królestwie ludzkim, a kogokolwiek zechce, postanowi na nim.

Ty też, Baltazarze, synu jego, nie uniżyłeś serca twego, gdyżeś to wszytko wiedział,

aleś się podniósł przeciw PANU niebieskiemu i naczynie domu jego przyniesiono przed cię, a ty i Panowie twoi, i żony twoje, i nałożnice twoje piliście wino z nich: a ktemu bogi srebrne i złote, miedziane, żelazne, kamienne i drewniane, którzy nie widzą ani słyszą, ani czują, chwaliłeś, a Boga, który ma tchnienie twe w ręce swej i wszytkie drogi twoje, nie ućciłeś.

Przeto od niego posłan jest członek ręki, która to pisała, co jest wyrażono.

A toć jest pismo, które jest rozłożone: MANE, TEKEL, FARES.

A ten jest wykład mowy. MANE: przeliczył Bóg królestwo twoje i dokonał go;

TEKEL: zważonyś na wadze i znalezionyś mniej mającym;

FARES: rozdzielone jest królestwo twoje i dano je Medom i Persom.

Tedy z rozkazania królewskiego obleczony jest Daniel w szarłat i włożono łańcuch złoty na szyję jego. I obwołano o nim, że miał władzą trzeci w królestwie jego.

Tejże nocy zabit jest Baltazar, król Chaldejski.

A Darius, Medczyk, nastąpił na królestwo, gdy mu było sześćdziesiąt lat i dwie.