Biblia Jakuba Wujka
Księga: 2 Księga Kronik 7:10
A gdy dokończył Salomon modlitwy, ogień zstąpił z nieba i pożarł całopalenia i ofiary, a chwała PANSKA napełniła dom.
I nie mogli kapłani wnidź do kościoła PANskiego, przeto iż była chwała PANSKA napełniła kościół PANSKI.
Ale i wszyscy synowie Izraelscy widzieli zstępujący ogień i chwałę PANską na dom i upadszy twarzą swą na ziemię na tło kamieniem położone, pokłonili się i chwalili PANA: Iż dobry, iż na wieki miłosierdzie jego!
Król tedy Salomon zabił na ofiarę wołów dwadzieścia i dwa tysiąca, baranów sto i dwadzieścia tysięcy i poświęcił dom Boży, król i wszytek lud.
A kapłani stali w urzędziech swoich: Lewitowie na instrumentach pieśni PANskich, które sprawił Dawid król, ku chwaleniu PANA: Iż na wieki miłosierdzie jego, Psalmy Dawidowe grając rękami swemi: a kapłani trąbili przed nimi, a wszytek lud Izraelski stał.
Poświęcił też Salomon pośrzodek sieni przed kościołem PANSKIM. Bo tam był ofiarował całopalenia i tłustości zapokojnych ofiar; abowiem ołtarz miedziany, który był sprawił, nie mógł zdzierżeć całopalenia, i ofiar, i tłustości.
Uczynił tedy Salomon onego czasu uroczyste święto przez siedm dni i wszytek Izrael z nim, zgromadzenie barzo wielkie, od weszcia Emat aż do potoka Egipskiego.
I uczynił dnia ósmego święto zgromadzenia, dlatego że poświącał ołtarz przez siedm dni i święto obchodził przez siedm dni.
Dnia tedy dwudziestego i trzeciego miesiąca siódmego rozpuścił lud do przybytków swoich, weselący się i radujący z dobra, które PAN uczynił Dawidowi i Salomonowi, i ludowi swemu Izraelskiemu.
I dokonał Salomon domu PANSKIEGO i domu królewskiego, i wszytkiego, co był umyślił w sercu swoim, aby uczynił w domu PANSKIM i w domu swym, i poszczęściło mu się.
I ukazał mu się PAN w nocy, i rzekł: Wysłuchałem modlitwę twoję i obrałem to miejsce sobie za dom ofiary.
Jeśli zamknę niebo i deszcz, by nie szedł, i kazałbym i przykazał szarańczy, aby pożarła ziemię, i przepuściłbym powietrze na lud mój,
a nawróciwszy się lud mój, nad którym wzywano jest imię moje, prosiłby mię i szukał oblicza mego, i pokutowałby za drogi swe złośliwe: i ja wysłucham z nieba, i będę miłościw grzechom ich, i uzdrowię ziemię ich.
Oczy też moje będą otworzone i uszy moje gotowe ku modlitwie tego, który się będzie na tym miejscu modlił.
Bom obrał i poświęcił to miejsce, aby tam imię moje było na wieki a żeby tam trwały oczy moje i serce moje po wszytkie dni.
Ty też, jeśli będziesz chodził przede mną, jako chodził Dawid, ociec twój, a będziesz czynił wedle wszytkiego, com ci przykazał, i będziesz strzegł sprawiedliwości i sądów moich,
wzbudzę stolicę królestwa twego, jakom obiecał Dawidowi, ojcu twemu, mówiąc: Nie będzie odjęty z pokolenia twego mąż, który by był książęciem nad Izraelem;
Ale jeśli się odwrócicie a opuścicie sprawiedliwości moje i przykazania moje, którem wam podał, a odszedszy będziecie służyć bogom cudzym i kłaniać się im:
wykorzenię was z ziemie mojej, którąm wam dał, a ten dom, którym poświęcił imieniowi memu, odrzucę od oblicza mego i podam ji w przypowieść, i na przykład wszytkim narodom.
A dom ten będzie za przypowieść wszytkim przechodzącym, i zdumiawszy się, będą mówić: Przecz tak uczynił PAN tej ziemi i domowi temu?
I odpowiedzą: Iż opuścili PANA Boga ojców swoich, który je wywiódł z ziemie Egipskiej, a chwycili się bogów cudzych i kłaniali się im i chwalili: przeto przyszło na nie to wszytko złe.