Biblia Jakuba Wujka
Księga: 2 Księga Kronik 12:10
A gdy było umocnione królestwo Roboam i utwierdzone, opuścił zakon PANSKI i wszytek Izrael z nim.
A roku piątego królestwa Roboam przyciągnął Sesak, król Egipski, do Jeruzalem (bo byli zgrzeszyli PANU)
z tysiącem i dwiema sty wozów i sześciądziesiąt tysięcy jezdnych, a ludu nie było liczby, który był przyciągnął z nim z Egiptu, to jest Libijczycy, Troglodytowie i Etiopowie.
A Semejasz prorok wszedł do Roboama i do książąt Judzkich, którzy się byli zebrali do Jeruzalem, uciekając przed Sesak, i rzekł do nich: To mówi PAN: Wyście mię opuścili, a jam was opuścił w ręce Sesak.
A gdy ujźrzał PAN, iż się upokorzyli, zstała się mowa PANSKA do Semejasza, mówiąc: Ponieważ się upokorzyli, nie wytracę ich i dam im trochę ratunku, a nie będzie kapała zapalczywość moja na Jeruzalem przez rękę Sesak.
Wszakoż jednak będą mu służyć, aby wiedzieli różność służby mojej i służby królestwa ziemskiego.
A tak odciągnął Sesak, król Egipski od Jeruzalem, zabrawszy skarby domu PANSKIEGO i domu królewskiego, i wszytko z sobą zaniósł, i puklerze złote, których był Salomon nasprawował:
na których miejsce król sprawił miedziane i poruczył je przełożonym tarczników, którzy strzegli sieni pałacu.
A gdy wchodził król do domu PANSKIEGO, przychodzili tarcznicy i brali je a zasię je odnosili do zbrojowni swej.
Wszakoż, iż się upokorzyli, odwrócił się od nich gniew PANSKI i do końca nie są zgładzeni: ponieważ i w Judzie nalazły się dobre uczynki.
Zmocnił się tedy król Roboam w Jeruzalem i królował. A było mu czterdzieści lat i rok, gdy królować począł a siedmnaście lat królował w Jeruzalem, w mieście, które PAN obrał, aby tam potwierdził imię swe, ze wszytkich pokoleni Izraelskich. A imię matki jego Naama Ammanitka.
A sprawy Roboam, pierwsze i poślednie, wypisane są w księgach Semejasza proroka i Addo Widzącego, a z pilnością wyłożone. I walczyli przeciw sobie Roboam i Jeroboam po wszytkie dni.
I zasnął Roboam z ojcy swemi, i pogrzebion jest w Mieście Dawid, i królował Abia, syn jego, miasto niego.