1Roku siedmnastego Facee, syna Romeliasza, królował Achaz, syn Joatam, króla Judzkiego. 2Dwadzieścia lat było Achazowi, gdy począł królować, a szesnaście lat królował w Jeruzalem; nie czynił, co się podobało przed oczyma PANA Boga jego, jako Dawid ociec jego, 3ale chodził drogą królów Izraelskich. Nadto i syna swego poświęcił, przenosząc przez ogień, według bałwanów pogańskich, które rozproszył PAN przed synmi Izraelskimi. 4Ofiarował też ofiary i kadził na wyżynach i na pagórkach, i pod każdym drzewem gałęzistym. 5Tedy przyciągnął Rasin, król Syryjski, i Facee, syn Romeliasza, król Izraelski, do Jeruzalem na wojnę. A gdy obiegli Achaza, nie mogli go przemóc. 6Czasu onego przywrócił Rasin, król Syryjski, Ailę ku Syryjej, i wygnał Żydy z Aile. I przyszli Idumczycy do Aile, i mieszkali tam aż po dziś dzień. 7A Achaz wyprawił posły do Teglatfalasara, króla Asyryjskiego, mówiąc: Jam jest i sługa twój i syn twój: przyjedź a wybaw mię z ręki króla Syryjskiego i z ręki króla Izraelskiego, którzy powstali przeciwko mnie! 8A zebrawszy srebro i złoto, które się mogło naleźć w domu PANSKIM i w skarbie królewskim, posłał królowi Asyryjskiemu dary. 9Który też zezwolił na wolą jego. Bo przyciągnął król Asyryjski do Damaszku i zburzył ji, i przeniósł obywatele jego do Cyreny, a Rasina zabił. 10I jachał król Achaz przeciw Teglatfalasarowi, królowi Asyryjskiemu, do Damaszku. A gdy ujźrzał ołtarz w Damaszku, posłał król Achaz do Uriasza kapłana wizerunk jego i wyobrażenie według wszelkiej roboty jego. 11I zbudował Uriasz kapłan ołtarz wedle wszytkiego, co był rozkazał król Achaz z Damaszku; tak uczynił kapłan Uriasz, aż przyjachał król Achaz z Damaszku. 12A gdy przyjachał król z Damaszku, ujźrzał ołtarz i uczynił mu poczciwość. I wstąpił, i ofiarował całopalenia i ofiarę swą, 13i ofiarował mokre ofiary, i wylał krew ofiar zapokojnych, które był ofiarował na ołtarzu. 14A ołtarz miedziany, który był przed PANEM, przeniósł z oblicza kościoła i z miejsca ołtarza, i z miejsca kościoła PANSKIEGO, a postawił ji przy boku ołtarza na północy. 15Przykazał też król Achaz Uriaszowi kapłanowi, mówiąc: Na wielkim ołtarzu ofiaruj całopalenie zaranne i ofiarę wieczorną, i całopalenie królewskie, i ofiarę jego, i całopalenie wszego ludu ziemie; i ofiary ich, i mokre ofiary ich, i wszelką krew całopalenia, i wszelką krew ofiary na nim wylewać będziesz: lecz ołtarz miedziany będzie gotowy na wolą moję. 16Uczynił tedy Uriasz kapłan wedle wszytkiego, co król Achaz był rozkazał. 17I odjął król Achaz podstawki ryte i umywalnią, która na nich była, i morze złożył z wołów miedzianych, na których stało, a postawił na tle kamieniem położonym. 18Musach też Sabatną, którą był sprawił w kościele, i wchód królewski zewnątrz obrócił w kościół PANSKI dla króla Asyryjskiego. 19A ostatek słów Achaz, które czynił, aza to nie napisano jest w księgach mów dni królów Judzkich? 20I zasnął Achaz z ojcy swymi, i pogrzebion jest z nimi w Mieście Dawidowym, a Ezechiasz, syn jego, królował miasto niego.