Biblia Jakuba Wujka
Księga: 1 Księga Królewska 14:1
I rzekł Jeroboam żenie swej: Wstań a odmień szaty, aby cię nie poznano, żeś żona Jeroboamowa, a idź do Silo, gdzie jest Achias prorok, który mi powiedział, żem miał królować nad tym ludem.
Weźmi też w rękę twą dziesięcioro chleba i placek, i faskę miodu a idź do niego, on tobie bowiem oznajmi, co się stanie dziecięciu temu.
Uczyniła żona Jeroboamowa, jako był rzekł, i wstawszy poszła do Silo, i przyszła do domu Achiasowego, lecz on nie mógł widzieć, bo mu oczy były zaszły od starości.
I rzekł PAN do Achiasa: Oto żona Jeroboamowa wchodzi, aby się ciebie radziła o synie swym, który choruje. To a to będziesz jej mówił. Gdy tedy ona wchodziła i nie pokazowała się być tą, którą była,
usłyszał Achias szłapanie nóg jej wchodzącej we drzwi i rzekł: Wnidź, żono Jeroboamowa: przecz się inszą czynisz? A jam posłan do ciebie srogi poseł.
Idź a rzecz Jeroboamowi: To mówi PAN Bóg Izraelów: Iżem cię wywyższył z pośrzodku ludu i dałem cię wodzem nad ludem moim Izraelskim,
i rozerwałem królestwo domu Dawidowego, i dałem je tobie, a nie byłeś jako sługa mój Dawid, który strzegł przykazania mego i chodził za mną ze wszytkiego serca swego, czyniąc, co się przed oczyma memi podobało,
aleś czynił złe nade wszystkie, którzy przed tobą byli, i naczyniłeś sobie bogów cudzych i litych, abyś mię ku gniewu pobudził, a mnieś zarzucił w tył sobie:
przetoż oto ja przywiodę złe na dom Jeroboamów i wytracę z Jeroboama mokrzącego na ścianę i zamknionego, i ostatecznego w Izraelu, i wymiotę ostatki domu Jeroboamowego, jako wymiatają gnój aż do czysta.
Którzy z Jeroboam umrą w mieście, psi ich zjedzą; a którzy umrą na polu, zjedzą je ptacy powietrzni, bo PAN powiedział.
a będzie go płakał wszytek Izrael i pogrzebie. Ten sam bowiem wniesion będzie z Jeroboam do grobu, iż się nad nim nalazła mowa dobra od PANA Boga Izraelowego w domu Jeroboam.
Lecz postanowi sobie PAN króla nad Izraelem, który wytraci dom Jeroboamów tego dnia i tego czasu,
i porazi PAN Bóg Izraela, jako się zwykła chwiać trzcina na wodzie, a wyrwie Izraela z ziemie tej dobrej, którą dał ojcom ich, i wywieje je za Rzekę: bo sobie naczynili gajów, aby rozdrażnili PANA.
I wyda Pan Izraela dla grzechów Jeroboamowych, który zgrzeszył i ku zgrzeszeniu przywiódł Izraela.
Wstała tedy żona Jeroboamowa i poszła, i przyszła do Tersa, a gdy wstępowała na próg domu, dziecię umarło.
I pogrzebli je. I płakał go wszystek Izrael według mowy PANSKIEJ, którą mówił w ręku sługi swego Achiasa proroka.
A ostatek słów Jeroboam, jako walczył i jako królował, oto napisano jest w księgach słów dni królów Izraelskich.
A dni, których królował Jeroboam, dwadzieścia i dwie lecie są. I zasnął z ojcy swemi, i królował Nadab, syn jego, miasto niego.
Lecz Roboam, syn Salomonów, królował w Judzie. Czterdzieści lat i jedno miał Roboam, gdy począł królować. Siedmnaście lat królował w Jeruzalem, mieście, które obrał Pan, aby tam położył imię swoje, ze wszech pokoleni Izraelskich. A imię matki jego Naama Ammanitka.
I uczynił Juda złość przed PANEM, i rozgniewali go nad wszytko, co byli uczynili ojcowie ich w grzechach swych, któremi grzeszyli.
Bo i ci nabudowali sobie ołtarzów i bałwanów, i gajów na każdym pagórku wysokim i pod każdym drzewem gałęzistym;
ale i niewieściuchowie byli w ziemi i czynili wszytkie obrzydłości poganów, które starł PAN przed obliczem synów Izraelowych.
i pobrał skarby domu PANSKIEGO i skarby królewskie, i wszytko rozszarpał, i tarcze złote, które był sprawił Salomon.
Miasto których poczynił król Roboam tarcze miedziane i dał je w ręce przełożonym tarczników i tym, którzy na straży byli przede drzwiami domu królewskiego.
A gdy wchodził król do domu PANSKIEGO, nosili je ci, którzy mieli urząd wprzód chodzenia, a potym odnosili do zbrojownie tarczników.
I zasnął Roboam z ojcy swemi i pogrzebion jest z nimi w mieście Dawidowym. A imię matki jego Naama Ammanitka. I królował Abiam, syn jego, miasto niego.