Nawigacja

Biblia Brzeska
Księga: Przypowieści Salomona 1:25

Tytuł oryginalny
Księgi przypowieści Salomonowych

¹Powieści Salomona, syna Dawidowego, króla izraelskiego. ²Ku poznaniu mądrości i nauki i ku zrozumieniu słów roztropnych. ³Ku przyjęciu karności roztropności sprawiedliwości, sądu i prawości. ⁴Ku podaniu prostaczkom ostrożności, a młodzieńcom nauki i dowcipu. ⁵Będzie słuchał mądry, a będzie uczeńszy, a człowiek roztropny tym opatrzniejszy będzie. ⁶Aby rozumiał przypowieści i wykłady ich; słowa ludzi mądrych i gadki ich. ⁷Bojaźń Pańska jest początkiem umiejętności, ale mądrość i ćwiczenie szaleni wzgardzają. ⁸Synu mój, słuchajże ćwiczenia ojca twojego, a nie opuszczaj nauki matki twojej. ⁹Abowiem to będzie przypadkiem łaski głowie twojej i jako łańcuch kosztowny na szyi twojej. ¹⁰Synu mój, nie przystawajże, jesliby cię grzesznicy zwieść chcieli. ¹¹Jeslićby mówili: Pódź z nami, a czyhajmy na rozlanie krwie, a zasadźmy się na niewinnego przez przyczyny. ¹²Pożrzymyż je żywo, jako grób, a całkiem jako ty, którzy zstępują w dół. ¹³Najdziemy wszelakie kosztowne majętności, a napełniemy domy nasze łupów. ¹⁴Będziesz się z nami dzielił za równo, a jeden mieszek wszyscy mieć będziemy. ¹⁵Nie chodźże w drogę z nimi, synu mój, a zawściągni nogi twojej od ścieżek ich. ¹⁶Abowiem nogi ich bieżą ku złemu, a śpieszne są ku rozlaniu krwie. ¹⁷Zaisteć bez przyczyny stawiają sieci na wszytki ptaki. ¹⁸Tak i ci czyhają na ich krew, a zasadzają się na zdrowie ich. ¹⁹Takić jest zwyczaj każdego, który zysku pragnie, abowiem dla niego odejmuje zdrowie drugiemu. ²⁰Mądrość woła na dworze, a krzyczy głosem swym na ulicach. ²¹Woła na rostaniu dróg i miedzy zgromadzeniem ludzi w branach i w mieściech opowieda powieści swoje. ²²I długoż głupcy będziecie się kochać w głupstwie? A pośmiewce kochać w swych śmiechowiskach? A szaleni będą mieć w nienawiści mądrość? ²³Nawróćcież się na moje karanie, oto wam oznajmuję ducha mojego, a będziecie umieć słowa moje. ²⁴Dlatego iżem was wzywała, a nie chcieliście, ściągałam ku wam rękę moję, ale żaden baczyć nie chciał. ²⁵I obróciliście wniwecz wszytkę radę moję, a nie chcieliście przyjąć karania mego. ²⁶A przetoż ja też w waszym zginieniu śmiać się będę i będę z was szydzić, gdy na was strach wasz przypadnie. ²⁷Gdy przyjdzie na was strach i zginienie, jakoby spustoszenie i niepogoda i gdy was ogarnie ścisk i utrapienie. ²⁸Tedy mię wzywać będą, a nie wysłucham ich; z poranku mię szukać będą, a nie najdą mię. ²⁹Przeto, iż mieli w nienawiści umiejętność, a w bojaźni Pańskiej się nie kochali. ³⁰Ani przestawali na mej radzie, owszem gardzili wszelkim karaniem moim. ³¹A przetoż będą używać owocu spraw swoich, a nasycą się radami swemi. ³²Abowiem rozkosz głupce pomorduje, a szczęście wytraci szaleńce. ³³Ale ten, który mnie jest posłusznym, w bezpieczeństwie mieszkać będzie, a odpoczynie sobie nie bojąc się nieszczęścia.