„Nie mam większej radości nad tę, gdy słyszę, że dzieciątka moje chodzą w prawdzie.”

Biblia Przekład Toruński: 3 List Jana 1,4

Biblia Brzeska
Księga: 4 Księga Mojżeszowa 16:26

Tytuł oryginalny
Czwarte księgi Mojżeszowe które zową po łacinie Numeri a po polsku Liczby
1I zbuntowali się Kore, syn Izaarów, syna Kahatowego z pokolenia Lewi i Datan i Abiron, synowie Eliabowi, z niemi też i Hon, syn Feletów z pokolenia Ruben. 2A powstali na Mojżesza, a społu z niemi półtrzecia sta mężów z synów Izraelskich, przedniejszy miedzy ludem, którzy do rady przypuszczani bywali, mężowie zacni. 3Ci zebrawszy się do Mojżesza i do Aarona rzekli jem: Wieleć to już na was, gdyż wszytek lud prawie jest święty, a Pan jest miedzy niemi. A przeczże się wy tak wynosicie nad zgromadzeniem Pańskiem? 4Co gdy usłyszał Mojżesz, upadł na oblicze swoje. 5A mówił do Kore i do towarzyszów jego tymi słowy: Jutroż rano okaże Pan, kto jest jego, a przypuści do siebie tego, który jest świętym i tego, co on go sobie obrał. 6A przetoż uczyńcie tak: Weźmiecie kadzielnice, ty Kore ze wszytkiem twym zebraniem. 7I nakładcież do nich ognia i rzeczy wonnych ku kadzeniu przed Panem jutro, a ten kogoć sobie Pan obierze, będzie świętem, wieleć to już na was synowie Lewi. 8I rzekł powtóre Mojżesz do Kore: Słuchajcie proszę was synowie Lewi 9Jeszczeż na tym mało macie, iż was Pan, Bóg izraelski wybrał spośrzódku zgromadzenia izraelskiego, aby was przypuścił do siebie ku posłudze w przybytku Pańskim, a iżbyście stali przed zgromadzeniem służąc za nie. 10Nad to, że przypuścił i ciebie i wszytkę twą bracią syny Lewi, a wy jeszcze żądacie i nawyższego kapłaństwa. 11I dlategożeście się zbuntowali przeciw Panu, ty i ze wszytkiem swem zebraniem? Bo a cóż zacz jest Aaron, żebyście mieli szemrać przeciw jemu? 12Tedy rozkazał do siebie wezwać Mojżesz Datana i Abirona, synów Eliabowych, na co oni odpowiedzieli: Nie pójdziemy. 13Jeszczeż na tym mało masz, żeś nas wywiódł z ziemie opływającej mlekiem i miodem, abyś nas pomorzył na tej puszczy. A jeszczeż chcesz mieć nad nami zwierzchność a chcesz nas rzędzić? 14K temu nie dowiodłeś nas do ziemie obfitującej mlekiem i miodem, aniś nam dał za osiadłość pól i winnic. Abo chcesz oczy wyłupić ludowi temu? Nie pójdziemy. 15Tedy się barzo rozgniewał Mojżesz i rzekł do Pana: Nie obzieraj się na ich ofiary, gdyżem ja od nich ani osła nie wziął i niwczymem żadnego z nich nie ucisnął. 16Potym rzekł Mojżesz do Kore: Zejdźcie się jutro rano przed Pana, ty sam i wszytko twe zebranie, przydzie też i Aaron. 17A weźmiecie wszyscy swe kadzidlnice nakładszy kadzidła do nich, przyjdziesz każdy ze swą kadziedlnicą przed Pana, iż będzie wszytkich kadziedlnic półtrzecia sta, a ty też i Aaron przyjdziecie z swemi kadziedlnicami. 18Wzięli tedy każdy z nich kadziedlnice swoje, a nakładszy w nie ognia i kadzidła, stanęli przed drzwiami przybytku zgromadzenia, a także też Mojżesz i Aaron. 19Ale Kore już był zebrał wszytek lud przeciwko niem ku drzwiam przybytku zgromadzenia. A tedy chwała Pańska ukazała się wszemu ludowi. 20I mówił Pan do Mojżesza i do Aarona temi słowy: 21Odstępcie z pośrzodku zebrania tego, abych je nagle potracił. 22Tedy oni upadli na oblicza swe mówiąc: O Boże, Boże sprawujący Ducha w każdym ciele, jesliż jeden człowiek zgrzeszy, izali się rozgniewasz na wszytek lud? 23A zaś tak rzekł Pan do Mojżesza: 24Opowiedz ludowi wszytkiemu, aby precz odstąpili od namiotu Kore, Datana i Abirona. 25A wstawszy Mojżesz, szedł ku Datanowi i Abironowi, a za nim szli starszy z ludu izraelskiego. 26Tamże rzekł do wszytkiego zgromadzenia: Roztąpcie się proszę was od namiotów tych ludzi niepobożnych, ani się namniejszej ich rzeczy dotykajcie, abyście snadź nie poginęli dla wszytkich grzechów ich. 27Odstąpili tedy zewsząd od namiotów Kore, Datana i Abirona, a wyszedszy Datan i Abiron stali przed swemi namioty z żonami i synmi i z maluczkiemi swymi. 28Tedy rzekł Mojżesz: Stąd się dowiecie, żem-ci ja od Pana jest posłan ku takowym wszem sprawam, a nie samem się w to wdał. 29Jesliż ci swą przyrodzoną śmiercią umrą, a jesliż tak będą nawiedzieni jako i ini ludzie, tedyć mnie Pan nie posłał. 30Ale jesliż co nowego Pan okaże, a iżby się otworzyła ziemia i pożarła je ze wszytkiemi majętnościami ich, tak iżby żywo wstąpili w przepaść, tedy wiedzcie, iż mężowie ci wzruszyli ku gniewu Pana. 31To jako skoro wymówił, ziemia się pod niemi rostąpiła. 32A otworzywszy paszczę swą pożarła je z domy ich i ze wszytkiemi ludźmi, którzy byli z domu Kore i ze wszytką ich majętnością. 33A tak oni i ze wszytkiemi, którzy z niemi przestawali, wstąpili żywo w przepaść, a zawarła się o nich ziemia i także poginęli z pośrzodku zgromadzenia. 34A wszyscy Izraelczykowie, którzy około nich byli, uciekli precz przed krzykiem ich, bojąc się, aby ich też ziemia nie pożarła. 35Wyszedszy też ogień od Pana, popalił ony półtrzecia sta mężów, którzy sprawowali ofiary kadzenia. 36Potym mówił Pan tymi słowy do Mojżesza: 37Powiedz Eleazarowi kapłanowi, synowi Aaronowemu, aby pozbierał kadziedlnice z onego pogorzeliska, a ogień i tam i sam rozrucił, bo są poświęcone. 38A z tych kadziedlnic co pozostały od tych złośników, którzy sami chcąc poginęli, niech podziałają blachy szerokie ku oprawianiu ołtarza. Bo iż w nich ofiarowali, Panu poświęcone są, a zostaną na pamiątkę synom Izraelskiem. 39Tedy Eleazar kapłan pozbierał ony miedziane kadziedlnice, w których ofiarę sprawowali oni ludzie popaleni, a poczyniono z nich blachy ku powleczeniu ołtarza. 40Aby ona rzecz była ku pamiątce Izraelitom, iżby nikt inny, coby nie był z pokolenia Aaronowego, nie śmiał sprawować kadzonej ofiary przed Panem, by go też toż nie potkało co Korego i z jego onym zebraniem, tak jako mu to był Pan opowiedział przez Mojżesza. 41Potym nazajutrz lud wszytek izraelski szemrał przeciw Mojżeszowi i Aaronowi mówiąc jem: Wyście pomordowali lud Boży. 42A gdy się już wszytko zgromadzenie zbuntowało przeciw Mojżeszowi i Aaronowi, tedy patrząc ku przybytku zgromadzenia ujzreli, iż go okrył obłok, a okazała się chwała Pańska. 43Tam gdy Mojżesz i Aaron weszli do przybytku zgromadzenia. 44Tedy Pan mówił do Mojżesza tymi słowy. 45Wynidźcie precz pośrzód ludu tego, a potracę je w oka mgnieniu. Ale oni upadli na oblicza swoje. 46Potym rzekł Mojżesz do Aarona: Weźmi kadziedlnicę a włóż do niej ognia z ołtarza i rzeczy wonnych, a natychmiast bież do zgromadzenia a módl się za niemi, boć już wyszła popędliwość od Pana i już się karanie poczyna. 47Aaron tedy wziął to, co mu rozkazał Mojżesz, a przybieżał w pośrzodek zgromadzenia gdy się już karanie poczynało szerzyć miedzy ludem, a wziąwszy ku kadzeniu rzeczy wonnych, modlił się za ludem. 48A gdy stanął miedzy żywemi i umarłemi plaga ona przestała. 49A w tym było pomordowanych czternaście tysięcy i siedm set, oprócz onych, którzy pomarli przy Korem. 50Zatym się wrócił Aaron do Mojżesza ku drzwiam przybytku zgromadzenia, gdy się plaga uciszyła.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

A Gedaliasz, syn Achikama, syna Szafana, przysiągł im i ich ludziom tak: Nie bójcie się być poddanymi Chaldejczyków; zostańcie w kraju i służcie królowi babilońskiemu, a dobrze wam będzie!
Jer 40:9

W Chrystusie

Odpowiedział mu Jezus: Ja jestem droga i prawda, i żywot, nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie.
Jan 14:6

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Noe i jego rodzina była na arce przez nieco ponad rok (I Mojż 7:11, I Mojż 8:13-14).

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Ty jesteś ochroną moją, strzeżesz mnie od ucisku, Otaczasz mnie radością wybawienia. Sela.
Ps 32:7


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić