„I stało się, gdy oni szli, że On wszedł do jednego miasteczka, a pewna kobieta o imieniu Marta, ugościła Go w swoim domu.”

Biblia Przekład Toruński: Ewangelia Łukasza 10,38

Biblia Brzeska
Księga: 3 Księga Mojżeszowa 14:25

Tytuł oryginalny
Trzecie księgi Mojżeszowe które po grecku zową Leviticus
O Przekładzie
14:1
Potym Pan mówił do Mojżesza temi słowy:
14:2
Tać jest ustawa około trędowatego, gdy będzie miał być oczyścion: ma być przywiedzion do kapłana.
14:3
A wynidzie kapłan za namioty aby go oglądał, jesliżby trędowaty uleczon był od trądu swego.
14:4
Tedy rozkaże kapłan, aby wziął dla oczyścienia swego dwa wróbla żywe i zdrowe, drzewo cedrowe i jedwab czerwony i izop.
14:5
Tedy rozkaże jednego wróbla zarznąć w naczyniu glinianem nad wodą żywą.
14:6
A weźmie żywego wróbla, drzewo cedrowe i on jedwab czerwony i izop i zmacza je z onem żywem wróblem we krwi zabitego wróbla nad wodą żywą.
14:7
Tedy tem siedm kroć pokropi onego, który ma być oczyścion od trądu i oczyści go, potym wolno puści wróbla żywego w pole.
14:8
A ten, który jest oczyścion, upierze szaty swe i ogoli wszytki swe włosy, a omyje się wodą żeby był czystem, potym do namiotów wnidzie, a przez siedm dni będzie mieszkał przed namiotem swojem.
14:9
Potym dnia siódmego ogoli wszytki swe włosy na głowie, brodę swą i brwi nad oczyma swemi i wszytki ine włosy swoje, przytym uprawszy szaty swe, omyje wodą ciało swe i także oczyścion będzie.
14:10
A ósmego dnia potym weźmie dwa baranki zdrowe i owieczkę jednę łońską zdrową i troję dziesięć części mąki pszennej zmieszanej z oliwą ku ofierze śniednej i log oliwy.
14:11
Tedy kapłan, który oczyściać będzie, postawi onego, który ma być oczyścion z temi rzeczami przed Panem u drzwi przybytku zgromadzenia.
14:12
Potym weźmie kapłan baranka jednego, a ofiarować go będzie za występek z logiem oliwy i będzie obracał przed Panem ony rzeczy.
14:13
Zarznie też barana onego na miejscu, gdzie sprawują ofiary za grzech i ofiary zapalone na miejscu świętem. Abowiem jako ofiara za grzech należy na kapłana, tak też i ta za występek, abowiem jest rzecz naświętsza.
14:14
I weźmie kapłan krwie z ofiary za występek, a pomaże ją koniec ucha prawego onemu, który oczyścion być ma, także palec wielki u prawej ręki i palec wielki u prawej nogi jego.
14:15
Weźmie też kapłan z onego logu oliwy, a wleje sobie na lewą dłoń.
14:16
I omoczy w niej palec swej prawej ręki, a siedm razów oną oliwą przed Panem palcem kropić będzie.
14:17
A ostatkiem oliwy, która zostanie na dłoni, pomaże kapłan koniec ucha prawego onemu, który oczyścion być ma, także palec wielki prawej ręki i palec wielki prawej nogi jego, na onejże krwi, która jest ofiarą za występek.
14:18
Ktemu coby też jeszcze zostało oliwy na dłoni kapłanowej, tem pomaże głowę onego, który ma być oczyścion, a sam kapłan uczyni za niem modlitwę przed Panem.
14:19
Tamże on kapłan uczyni ofiarę za grzech, a będzie się modlił za onem, który ma być od nieczystości swej oczyścion, potym ma zarznąć paloną ofiarę.
14:20
I ofiarować będzie na ołtarzu kapłan zapaloną ofiarę i ofiarę śniedną modląc się za niem, a będzie oczyścion.
14:21
A jesliżby kto był tak ubogi, iżby tego mieć nie mógł, tedy ma wziąć jednego barana ku ofierze za występek dla podnoszenia, aby się kapłan modlił za niem. A dziesiąta część mąki pszennej, nagnietanej z oliwą ku ofierze śniednej i jeden log oliwy.
14:22
Ktemu dwie synogarlicy, abo dwoje gołąbiąt, czego z tych dostać może, z których jedno na ofiarę za grzech, a drugie ku ofierze palonej będzie.
14:23
I przyniesie to ósmego dnia dla oczyścienia swego do kapłana, przed drzwi przybytku zgromadzenia, przed obliczność Pańską.
14:24
Weźmie tedy kapłan barana ofiary za grzech i log oliwy, obracając to w ofiarowaniu przed Panem.
14:25
A zarznie barana ofiary za występek, a omoczywszy palec we krwi, pomaże koniec prawego ucha onemu, co ma być oczyścion, także palec wielki ręki prawej i palec wielki nogi prawej jego.
14:26
Potym kapłan naleje też oliwy na lewą dłoń swoję.
14:27
A będzie siedm kroć kropił maczając w niej palec ręki swej prawej przed Panem.
14:28
A co jeszcze zostanie na dłoni oliwy, tym pomaże koniec ucha prawego onemu, który oczyścion być ma, także palec wielki prawej ręki i palec wielki prawej nogi jego, na onejże krwi, która jest ofiarą za występek.
14:29
Ktemu coby też jeszcze zostało oliwy na dłoni kapłanowej, tem pomaże głowę onego, który ma być oczyścion, aby go tak oczyścił przed Panem.
14:30
Zarznie potym jednę synogarlicę, abo jedno gołąbię, czegokolwiek z tych dostać może.
14:31
A tak jedno z onych, co mieć będzie, odda na ofiarę za grzech, a drugie ku palonej ofierze, oprócz jeszcze śniednej ofiary. A tak go oczyści przed Panem.
14:32
A tać jest ustawa około człowieka, na któremby było zarażenie trądu, a który nie wszytkiego dostać może ku oczyścieniu swemu.
14:33
Rzekł potym Pan do Mojżesza i Aarona temi słowy:
14:34
Gdy wnidziecie do ziemie Chanaan, którąm wam dał w osiadłość. Jesliżbych dopuścił na który dom mieszkania waszego zarażenie trądu.
14:35
Tedy on, którego by ten dom był, ma idź opowiedzieć to kapłanowi, iż coś podobnego zarażeniu trądu daje się widzieć na domu jego.
14:36
Rozkaże tedy kapłan wyprzątnąć dom pierwej niż sam wnidzie, aby oglądał zarażenie ono, iżby się nic nie splugawiło, coby było w domu, a także potym wnidzie ku oglądaniu domu.
14:37
A jesliżby obaczył zarażenie trądu na ścianach domu onego, a dołki czarne pożółkłe, abo czerwone, któreby w ścianę wklękły.
14:38
Tedy kapłan wynidzie przed drzwi domu onego i zamknie go przez siedm dni.
14:39
Wróci się potym dnia siódmego, a jesliż obaczy, iż się zarażenie szerzy na ścianach.
14:40
Rozkaże wyłamać ono kamienie zarażone z ścian, a wymiotać precz z miasta na miejsce nieczyste.
14:41
I rozkaże wewnątrz dom poskrobać wszędy wkoło, a ono co zskrobano, wysypać precz za miasto na miesce nieczyste.
14:42
A na ono miejsce ine kamienie mają wprawić, a inszem wapnem potynkują dom.
14:43
Ale jesliż po onem wymiotaniu kamienia i po skrobaniu i po tynkowaniu, odnowi i mnożyć się będzie zarażenie w onym domu.
14:44
Tedy niech idzie kapłan, a ogląda i jesliż gdzie ujzry, a ono się szerzy zarażenie w domu, jest jadowity trąd w domu onem, a przetoż jest nieczysty.
14:45
Tamże dom on każe rozwalić, z kamieniem, z drzewem i ze wszytkiem wapnem, a wyniosą on wszytek rum precz za miasto na miejsce nieczyste.
14:46
Ten któryby wszedł do domu onego przez ten czas, gdy będzie zamknion, nieczystem jest aż do wieczora.
14:47
A ktoby spał w onym domu, ma uprać szaty swe; także i ten co i tam jadł, ma też uprać szaty swoje.
14:48
Ale jesliby przyszedszy obaczył kapłan, iż się nie szerzy zarażenie w domu onem, potym gdy ji potynkowano, tedy zezna, iż jest czysty; abowiem zginęło zarażenie jego.
14:49
A tak ku oczyścieniu onego domu, weźmie dwa wróbla, drzewo cedrowe, jedwab czerwony i izop.
14:50
I zarznie wróbla jednego w naczyniu glinianem nad wodą żywą.
14:51
A weźmie drzewo cedrowe, jedwab czerwony i izop i wróbla żywego, a zamacza to wszytko we krwi wróbla zabitego i w wodzie żywej, a tym siedm kroć ma on dom pokropić.
14:52
Oczyści tedy dom krwią wróbla onego i wodą żywą i żywem wróblem, drzewem cedrowem, izopem i jedwabiem czerwonem.
14:53
A potym żywego wróbla puści wolno precz za miasto w pole, a tak oczyści on dom, że będzie czystem.
14:54
A takać jest ustawa około każdej niemocy trądu i parchów.
14:55
O trędzie też na szacie i na domu.
14:56
I o guziech, o liszajoch i o białych bliznach.
14:57
Ku nauce rozeznania, w który czas co jest czystego, abo nieczystego. A toć jest ustawa około trądu.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Tak więc z ufnością możemy mówić: Pan jest pomocnikiem moim, nie będę się lękał; Cóż może mi uczynić człowiek?
Hebr 13:6

W Chrystusie

Powiadam bowiem każdemu spośród was, mocą danej mi łaski, by nie rozumiał o sobie więcej, niż należy rozumieć, lecz by rozumiał z umiarem stosownie do wiary, jakiej Bóg każdemu udzielił.
Rzym 12:3

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Goliat miał około 6 łokci i 1 piędź wzrostu (I Sam 17:4).
Goliat

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Doprawdy, byliśmy już całkowicie pewni tego, że śmierć nasza jest postanowiona, abyśmy nie na sobie samych polegali, ale na Bogu, który wzbudza umarłych,
II Kor 1:9


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić