
List Pawła świętego do Tessalonicensów
1Na ostatek tedy, bracia! Prosimy was i napominamy przez Pana Jezusa, jakoście wzięli od nas, którym sposobem macie chodzić i Bogu się podobać, abyście więcej przewyższali. 2Gdyż wiecie, które rozkazania wziąwszy dalichmy wam od Pana Jezusa. 3Abowiem tać jest wola Boża, toć jest poświęcenie wasze, żebyście się powściągali od nieczystoty. 4I aby umiał każdy z was naczynie swe trzymać w świątobliwości i uczciwości. 5Nie będąc zjęci pożądliwością, jako pogani, którzy nie znają Boga. 6Niechaj żaden nie uciska, abo podchodzi w żadnej sprawie brata swego; abowiemci Pan jest, który się mści wszytkich tych rzeczy, jakochmy to i przed tym powiedzieli wam i oświadczyli się. 7Bo nie wezwał nas Bóg ku nieczystości, ale ku świątobliwości. 8A przeto który to odrzuca, nie odrzuca człowieka, ale Boga, który wam dał Ducha swego świętego. 9Przytym co się tycze braterskiej miłości, nie potrzeba wam tego, abym do was pisał; abowiem sami od Boga jesteście nauczeni, abyście jedni drugie miłowali. 10Bo też i to czynicie przeciwko wszytkim bratom, którzy są we wszytkiej Macedonijej. A prosimy was, bracia! Iżbyście więcej przewyższali. 11I starali się, abyście byli spokojnymi i pilnowali rzeczy swoich, a robili własnymi rękami waszymi, jakośmy wam opowiedzieli. 12Abyście się poczciwie zachowali obcym i aby niczego wam potrzeba nie było. 13A nie chcę; bracia! Abyście wiedzieć nie mieli, co się tycze tych, którzy zasnęli, iżbyście się nie smucili, jako i drudzy, którzy nadzieję nie mają. 14Abowiem jesli wierzymy, iż Jezus umarł i powstał, tak też Bóg ty, którzy zasnęli w Jezusie, przywiedzie z nim. 15Bo to wam powiedamy słowy Pańskimi: Iż my żywi, którzy pozostaniemy aż do przyścia Pańskiego, nie uprzedziemy tych, którzy zasnęli. 16Gdyż sam Pan z krzykiem i z głosem archanielskim i z trąbą Bożą zstąpi z nieba, a którzy byli umarli w Krystusie, powstaną pierwej. 17Potym my żywi, którzy pozostaniemy, zachwyceni będziemy społu z nimi na obłoki, żebychmy zaszli Panu na powietrze. A tak zawsze z Panem będziemy. 18A przetoż pocieszajcie jedni drugie tymi słowy.