„Dopuściłem na was suszą, deszcz i grad, także i na wszytki roboty rąk waszych, a wszakoż nie nawróciliście się ku mnie, mówi Pan.”

Biblia Brzeska: Księga Aggeusza 2,18

Biblia Brzeska
Księga: 1 Księga Mojżeszowa 44:1

Tytuł oryginalny
Pierwsze księgi Mojżeszowe które zową językiem greckim Genesis a po polsku Początkiem albo Rodzajem
1Tedy rozkazał Józef przedniejszemu sprawcy domu swego, aby nasypał zboża w wory ich, jako może być nawięcej, a iżby na wierzchu w każdego worze włożył jego pieniądze. 2A w namłodszego wór, aby włożył śrebrny kubek jego i z pieniądzmi za zboże. Co on wszytko uczynił, jako mu rozkazano. 3Nazajutrz skoro się rozedniewać poczęło, puszczono w drogę ony męże z osły ich. 4Tedy gdy już z miasta wyszli, a jeszcze było niedaleko, Józef tak rozkazał sprawcy swemu: Wstań a pogoń męże ony, a dogoniwszy ich mów k niem: Czemuście oddali złem za dobre? 5Azaż się wam godziło ukraść kubek, z którego pija pan mój? A używa go w wieszczbach swych? Źleście sobie poczęli, żeście to uczynili. 6On tedy sprawca, gdy ich dogonił, mówił do nich ony wszytki słowa. 7Ale oni odpowiedzieli mu: Czemu pan nasz to o nas powieda? Boże uchowaj, abychmy to, słudzy twoi, uczynić mieli. 8Oto pieniądze, którechmy byli znaleźli na wierzchu w worzech naszych, przynieślichmy k tobie aż z ziemie chananejskiej, a jeszczeżbychmy mieli kraść z domu pana twego złoto albo śrebro? 9A wszakoż u któregoby z nas twych sług był znalezion, ten niechać gardło da, a my sami niechaj będziemy sługami pana twego. 10On tedy rzekł: Niechajże już teraz tak będzie jako sami powiedacie, ten u kogo będzie znalezion niech będzie mem sługą, a wy drudzy nic nie zostaniecie winni. 11A wnet zarazem każdy z nich złożył wór swój na ziemię, a rozwiązali je wszyscy. 12Potym on szukał, począwszy od starszego aż do młodszego i nalezion jest kubek w worze Beniaminiowem. 13Tedy oni rozdarli na sobie odzienie swoje, a każdy z nich włożywszy wór na osła swego, wrócili się do miasta. 14A tak Judas z bracią swą szedł do domu Józefowego, gdzie go jeszcze zastali i upadli przed niem na ziemię. 15Tedy do nich rzekł Józef: Cóżeście wżdy to uczynili? Azaż nie wiecie, iżem ja też jest jeden wieszczek? 16Zatym Judas rzekł k niemu: Ej, cóż rzecz mamy przed panem naszym? I jakoż się wymawiać, a tobie się usprawiedliwić mamy? Bóg okazał złość nas, twoich służebników. Otochmy już są wszyscy służebniki twemi, panie mój, tak my, jako i ten, u którego kubek naleziono. 17Ale on rzekł: Boże uchowaj, bych ja to uczynić miał. Ten u kogo naleziono kubek, ten sam tylko będzie mem sługą. Ale wy jedźcie wolno do ojca swego. 18Tedy Judas przystąpiwszy k niemu rzekł: O panie mój, proszę abych ja, służebnik twój, mógł co maluczko rzec, a iżbyś chciał słuchać, a nie raczył się gniewać na sługę swego, gdyżeś ty tu jest jako drugi farao. 19Abowiem, gdy jako pan nasz pytał swych służebników: Jesliż macie ojca abo brata? 20Tedyciechmy odpowiedzieli panu swemu, iż mamy ojca starego i także też i to, że w starości jego urodziło mu się dziecię, którego brat rodzony umarł, a jedno ten sam został po matce, którego ociec barzo miłuje. 21A tyś nam rozkazał, sługom swem: Przyjedźcie z niem ku mnie, abych go oglądał oczyma swemi. 22A mychmy tobie powiedali, panu swemu, iż pacholę nie może opuścić ojca swego, bo jesliżby go opuściło, pewnie on umrze. 23Tedyś rzekł do nas, sług twoich: Jesli namłodszy brat z wami nie przyjedzie, nie przypuszczę was nigdy przed obliczność moję. 24A tak, gdychmy przyszli do sługi twego, ojca naszego, opowiedzielichmy mu słowa twoje, pana mego. 25Potym rzekł do nas ociec nasz: Jedźcie, a kupcie nam trochę żywności. 26A mychmy powiedzieli: Iż tam wrócić się nie możemy jesliżby brat nasz młodszy nie szedł z nami. Ale z niem pójdziemy tam. Bo nas nie dopuszczą inaczej przed obliczność człowieka onego, ażby z nami był młodszy brat nasz. 27Na co powiedział nam służebnik twój, a ociec nasz: Wiecie, iż żona moja dwu mi synów porodziła. 28A jeden nie wiem gdzie mi się podział i mówiłem: Zaiste go źwierzę rozdarło, a odtądżem go nie widział. 29Gdzie jesli jeszcze i tego ode mnie precz weźmiecie, a jemu by się umrzeć przydało, tedy z żałością szedziwość moję odeślecie do grobu. 30Otóż teraz, jesliżbych przyszedł do sługi twego, ojca mojego, a pacholęcia bychmy nie przywiedli z sobą, którego on serdecznie jako duszę swą miłuje, 31Tedy się stanie, iż gdy ujzry, że pacholęcia nie będzie, pewnie umrze. A tak my słudzy twoi doprowadziemy szedziwość sługi twego, ojca naszego, z wielką żałością do grobu. 32A zaiste ja, sługa twój, dałem się zakładem za to dziecię ojcu swojemu, tak przyrzekając: Jeslić go zaś nie przywiodę, tedy tobie, ojcu swemu, niechaj po wszytek czas za to winien będę. 33A tak teraz proszę, niechaj ja, sługa twój, zostanę tobie, panu swemu, niewolnikiem miasto pacholęcia jedno ono niechaj się wróci z bracią swą. 34Abowiem i jakoż się ja wrócić mam do ojca swego, gdyby ze mną pacholęcia nie było? Musiałbych patrzyć na żałość, która się stanie ojcu mojemu.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Lecz Paweł zszedł na dół, przypadł doń i objąwszy go, rzekł: Nie trwóżcie się, bo on żyje.
Dz 20:10

W Chrystusie

A bądźcie wykonawcami Słowa, a nie tylko słuchaczami, oszukującymi samych siebie.
Jak 1:22

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Słowo "nienawiść" jest użyte w Biblii 87 razy, słowo "miłość" użyte jest w niej 310 razy.

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

A to jest wola Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w niego, miał żywot wieczny, a Ja go wzbudzę w dniu ostatecznym.
Jan 6:40


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić