„Jeśli żyjemy duchem, duchowi się podporządkowujemy.”

Biblia Przekład Toruński: List do Galacjan 5,25

Nawigacja

Lista rozdziałów

Biblia Brzeska
Księga: 1 Księga Mojżeszowa 41:16

Tytuł oryginalny
Pierwsze księgi Mojżeszowe które zową językiem greckim Genesis a po polsku Początkiem albo Rodzajem
O Przekładzie
41:1
Potym we dwu lat śniło się faraonowi jakoby stać miał nad rzeką.
41:2
A siedm krów pięknych i tłustych wychodziły z rzeki, a pasły się na łąkach.
41:3
A za niemi ine siedm krów szpetne i chude wychodziły z rzeki i stanęły podle onych drugich nad brzegiem rzeki.
41:4
A tak ony krowy szpetne i chude pożarły one siedm pięknych i tłustych, a zatym ocucił się farao.
41:5
A po drugie zasnąwszy widział iny sen. A ono siedm kłosów wyrastało z jednego źdźbła cudnych i pełnych.
41:6
A potym widział inych siedm cienkich i zeschłych od wiatru zewschodnego, które za nimi wyrastały.
41:7
Ony tedy siedm cienkich kłosów pożarły siedm kłosów pełnych. A zatym się farao ocucił. A toć był sen takowy.
41:8
Nazajutrz rano będąc zatrwożony rozkazał zwołać wszytki wieszczki i mędrce egiptskie, a opowiedział jem sen swój. Ale nie był żaden coby ji jemu był wyłożył.
41:9
Tedy przedniejszy podczaszy mówił tak do faraona: Teraz ja grzech swój wyznać muszę.
41:10
Na on czas, gdy się był farao rozgniewał na swe służebniki, a mnie z przedniejszem piekarzem dał do ciemnice w dom marszałka nadwornego.
41:11
Tedy ja i on jednej nocy widzielichmy sen, każdy z nas według wyrozumienia snu swego.
41:12
Tam też z nami był młodzieniec Hebrejczyk, sługa marszałka nadwornego, przed któremechmy powiedali sny swoje, które on nam wykładał każdemu z nas wedle snu jego.
41:13
I tak jako on nam wyłożył, wszytko się stało. Abowiem król przywrócił mię ku pierwszemu stanu, a drugiego obiesić rozkazał.
41:14
Tedy farao zarazem posłał po Józefa, a rozkazał go wywieść z ciemnice, którego włosy ostrzygszy, a w ine szaty oblókszy, stawili przed faraonem.
41:15
Rzekł tedy farao do Józefa: Śnił mi się sen, którego mnie żaden wyłożyć nie może. Alem ja o tobie słyszał, żeś jest wykładacz snów.
41:16
I odpowiedział Józef faraonowi: Oprócz mnie, sam Bóg rzeczy fortunne opowie faraonowi.
41:17
Zatym rzekł farao do Józefa: Śniło mi się jakobych stał nad brzegiem rzeki.
41:18
A oto siedm krów tłustych i pięknych wychodziły z rzeki, a pasły się na łące.
41:19
Za niemi drugie siedm krów wychodziły, tak chude i szpetne i znędzniałe, iż we wszej egiptskiej ziemi tak szpetnychem nie widział.
41:20
Potym ty krowy chude i szpetne pożarły ony pierwsze siedm krów tłustych.
41:21
Które, gdy zżarły, tedy nie znać było na nich, aby były co zeżrzeć miały. Bo także były szpetne, jako i przedtym. A za tymem się ocucił.
41:22
Teżem widział przez sen siedm kłosów pełnych i cudnych z jednego źdźbła wyrastających.
41:23
A potym drugie siedm kłosów cienkich i próżnych, a zeschłych od wiatru zewschodnego, które za niemi wyrastały.
41:24
Tedy ony siedm cienkich kłosów pożarły siedm kłosów cudnych. Com ja opowiedział wieszczkom, lecz mi tego żaden nie oznajmił.
41:25
Na to Józef odpowiedział faraonowi: Sny twoje, o farao, jednęż rzecz znaczą. Bóg ciebie upomina z tego co potym ma uczynić.
41:26
Siedm pięknych krów są siedm lat, a siedm cudnych kłosów są siedm lat, a tak to jedenże sen jest.
41:27
Ty też siedm krów chudych i spetnych, co wychodziły za niemi, są siedm lat i siedm kłosów cienkich i zeschłych od wiatru zewschodnego, będą siedm lat głodnych.
41:28
Otóż Bóg, jakom ci to powiedział, okazuje tobie, co ma uczynić.
41:29
A tak w siedm lat przyszłych będzie wielki urodzaj we wszytkiej ziemi egiptskiej.
41:30
Potym przyjdą po nich siedm lat głodu, tak iż onego urodzaja nic znać nie będzie w ziemi egiptskiej, bo głód zniszczy ziemię.
41:31
Taki będzie niedostatek pożywienia, że namniejszy znak nie zostanie tak pleniego urodzaju przed tak ciężkiem, który będzie głodem.
41:32
A iżci się śniło po dwakroć, tedyć to Bóg zapewne umyslił, a barzo wkrótce uczyni.
41:33
A przetoż teraz, o farao, znajdzi męża jakiego dowcipnego, a mądrego, cobyś go przełożył nad Egiptem.
41:34
Ty też sam, o farao, uczyń tak: Niech będą urzędnicy nad ziemią i oddziel sobie piątą część ziemie egipskiej na siedm lat urodzajnych.
41:35
A oni niechać zbierają spiże w tych urodzajnych leciech, a niech zbierają zboża twem imieniem do spichlerzów po mieściech i zachowywają.
41:36
Ty zboża potym przydadzą się k zachowaniu ziemie, gdy przydą siedm lat głodnych na ziemie egiptską, aby głodem nie zginęła.
41:37
Ta rzecz barzo się podobała faraonowi i wszem służebnikom jego.
41:38
Do których rzekł farao: Izali gdzie męża takowego znaleść możemy, w którymby był duch Boży.
41:39
Tedy rzekł farao do Józefa: Gdyż ci Bóg to wszytko oznajmił, a nie jest nikt tobie rozumem równem i mądrością,
41:40
Tobie samemu poruczam rząd na domem swem, a na rozkazanie twe stanie lud mój zbrojny, jedno tylko stolicą nad cię przedniejszem będę.
41:41
Nadto rzekł farao do Józefa: Obacz iż ci poruczam w moc wszytek Egipt.
41:42
Tamże farao zjąwszy pierścień z palca swego, włożył ji na palec Józefowi, a w szaty jedwabne oblec go rozkazał i włożył łańcuch złoty na szyję jego.
41:43
I rozkazał go wsadzić na wóz dostojeństwa wtórego, aby przed niem wołano: Kłaniajcie się, dawając mu moc wszytkę nad ziemią egiptską.
41:44
Zatym rzekł farao do Józefa: Jakom jest farao, tedy żaden nad wolą twą nie ruszy, ani ręką, ani nogą we wszytkiej ziemi egiptskiej.
41:45
I wezwał imię Józefowi: Safenat Panea, a dał jemu za żonę Asenat, córkę Putyfara, książęcia miasta On. Tedy Józef jeździł po ziemi egiptskiej.
41:46
A na ten czas miał trzydzieści lat gdy był postawion przed faraonem królem egiptskiem i odszedszy od faraona Józef objechał wszytką egiptską ziemię.
41:47
A zrodziła ziemia w onych siedm leciech urodzajnych tak obficie, iż się gumna zbożem napełniły.
41:48
A tak przez ony siedm lat zebrał wszytki zboża w ziemi egiptskiej, a zwiózł je do miast ze wszytkich pól, które bliższe były do miasta którego.
41:49
Zebrał tedy Józef tak wielką obfitość zboża, jako piasku morskiego, tak iż przed wielkością liczby mu nie było.
41:50
A przed onemi laty niż głód był, urodzili się Józefowi dwa synowie, które jemu porodziła Asenat, córka Putyfara, książęcia miasta On.
41:51
I wezwał Józef pierworodnego syna swego Manasse mówiąc: Sprawił to Bóg, abych zapomniał wszego trapienia mego i wszytkiego domu ojca swego.
41:52
A drugiemu dał imię Efraim, iż go Bóg rozmnożył w ziemi trapienia jego.
41:53
Tedy się dokończyły siedm lat urodzajnych w ziemi egiptskiej.
41:54
I przyszły siedm lat głodnych, tak jako był Józef opowiedział i był głód po wszytkich krainach. Ale we wszytkiej ziemi egiptskiej było dosyć chleba.
41:55
Potym też wszytka ziemia egiptska ściśniona jest głodem, a lud począł wołać do faraona o chleb. Tedy farao odpowiedział Egiptcjanom, aby szli do Józefa, a coby im on rozkazał, aby tak czynili.
41:56
A gdy głód moc brał po wszej ziemi, otworzył Józef wszędy gumna, a przedawał zboża Egiptcjanom, abowiem głód barzo się był zmocnił w ziemi egiptskiej.
41:57
Tedy ze wszytkich ziem jechano do Egiptu kupować żywności od Józefa, abowiem głód barzo się był zmocnił po wszytkiej ziemi.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Anioł zaś rzekł do niego: Nie bój się, Zachariaszu, bo wysłuchana została modlitwa twoja, i żona twoja, Elżbieta, urodzi ci syna i nadasz mu imię Jan.
Łuk 1:13

W Chrystusie

On tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą.
II Kor 5:21

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Goliat miał około 6 łokci i 1 piędź wzrostu (I Sam 17:4).
Goliat

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

I będziecie tam szukać Pana, swego Boga. Znajdziesz go, jeżeli będziesz go szukał całym swoim sercem i całą swoją duszą.
V Mojż 4:29


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić