Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Panie! doświadczyłeś i doznałeś mię.
139:2
Tedy znasz siedzenie moje, i powstanie moje, wyrozumiewasz myśli moje z daleka.
139:3
Tyś chodzenie moje i leżenie moje ogarnął, świadomeś wszystkich dróg moich.
139:4
Nim przyjdzie słowo na język mój, oto Panie! ty to wszystko wiesz.
139:5
Z tyłu i z przodku otoczyłeś mię, a położyłeś na mię rękę twoję.
139:6
Dziwniejsza umiejętność twoja nad dowcip mój; wysoka jest, nie mogę jej pojąć.
139:7
Dokąd ujdę przed duchem twoim? a dokąd przed obliczem twojem uciekę?
139:8
Jeźlibym wstąpił do nieba, jesteś tam; i jeźlibym sobie posłał w grobie, i tameś przytomny.
139:9
Wziąłlibym skrzydła rannej zorzy, abym mieszkał na końcu morza,
139:10
I tamby mię ręka twoja prowadziła, a dosięgłaby mię prawica twoja.
139:11
Albo rzekłlibym: Wżdyć ciemności zakryją mię; aleć i noc jest światłem około mnie,
139:12
Gdyż i ciemności nic nie zakryją przed tobą; owszem tobie noc jako dzień świeci; ciemnościć są jako światłość.
139:13
Ty zaiste w nocy masz nerki moje; okryłeś mię w żywocie matki mojej.
139:14
Wysławiam cię dlatego, że się zdumiewam strasznym i dziwnym sprawom twoim, a dusza moja zna je wybornie.
139:15
Nie zataiła się żadna kość moja przed tobą, chociażem był uczyniony w skrytości, i misternie złożony w niskościach ziemi.
139:16
Niedoskonały płód ciała mego widziały oczy twoje; w księgi twoje wszystkie członki moje wpisane są, i dni, w których kształtowane były, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.
139:17
Przetoż o jako drogie są u mnie myśli twoje, Boże! a jako ich jest wielka liczba.
139:18
Jeźlibym je chciał zliczyć, nad piasek rozmnożyły się; ocucęli się, jeszczem ci ja z tobą.
139:19
Zabiłlibyś, o Boże! niezbożnika, tedyćby mężowie krwawi odstąpili odemnie;
139:20
Którzy mówią przeciwko tobie obrzydłości, którzy próżno wynoszą nieprzyjaciół twoich.
139:21
Izali tych, którzy cię w nienawiści mają, o Panie! niemam w nienawiści? a ci, którzy przeciwko tobie powstawają, izaż mi nie omierzli?
139:22
Główną nienawiścią nienawidzę ich, a mam ich za nieprzyjaciół.
139:23
Wyszpieguj mię, Boże! a poznaj serce moje; doświadcz mię, a poznaj myśli moje,
139:24
I obacz, jeźli droga odporności jest we mnie, a prowadź mię drogą wieczną.
Link do wersetu
Przy pomocy poniższego formularza możesz wygenerować link odnośnika do tej strony. Można także wygenerować nim kod HTML odnośnika.