Wyszukiwanie
Biblia Gdańska (1881)
Księga: Psalmów 119:6
Schowek
Kopiuj werset
Zaznacz / Odznacz
Zaznacz wszystkie
Odznacz wszystkie
Link do wersetu119:1
Błogosławieni, którzy żyją bez nagany, którzy chodzą w zakonie Pańskim,
119:2
Błogosławieni, którzy strzegą świadectw jego, i którzy go ze wszystkiego serca szukają;
119:3
I którzy nie czynią nieprawości, ale chodzą drogami jego.
119:4
Tyś przykazał, aby pilnie strzeżono rozkazań twoich.
119:5
Oby wyprostowane były drogi moje ku przestrzeganiu praw twoich!
119:6
Tedy nie będę zawstydzony, gdy się będę oglądał na wszystkie rozkazania twoje.
119:7
Będę cię wysławiał w szczerości serca, gdy się nauczę praw sprawiedliwości twojej.
119:8
Ustaw twoich z pilnością strzedz będę; tylko mię nie opuszczaj.
119:9
Jakim sposobem oczyści młodzieniec ścieszkę swoję? Gdy się zachowa według słowa twego.
119:10
Ze wszystkiego serca mego szukam cię; nie dopuszczajże mi błądzić od rozkazań twoich.
119:11
W sercu mojem składam wyroki twoje, abym nie zgrzeszył przeciwko tobie.
119:12
Błogosławionyś ty, Panie! nauczże mię ustaw twoich.
119:13
Wargami mojemi opowiadam wszystkie sądy ust twoich.
119:14
W drodze świadectw twoich kocham się więcej, niż we wszystkich bogactwach.
119:15
O przykazaniach twoich rozmyślam, i przypatruję się drogom twoim.
119:16
W ustawach twoich kocham się, i nie zapominam słów twoich.
119:17
Daruj to słudze twemu, abym żył, a przestrzegał słów twoich.
119:18
Odsłoń oczy moje, abym się przypatrzył dziwom z zakonu twego.
119:19
Jestem gościem na ziemi; nie ukrywaj przedemną rozkazań twoich.
119:20
Omdlewa dusza moja, pragnąc sądów twoich na każdy czas.
119:21
Wytraciłeś pysznych; przeklęci są ci, którzy błądzą od rozkazań twoich.
119:22
Oddal odemnie pohańbienie i wzgardę, gdyż strzegę świadecwt twoich.
119:23
I książęta zasiadają, a mówią przeciwko mnie; wszakże sługa twój rozmyśla w ustawach twoich.
119:24
Świadectwa twoje zaiste są mojem kochaniem, i radcami mymi.
119:25
Przylgnęła do prochu dusza moja; ożywże mię według słowa twego.
119:26
Drogi moje rozpowiedziałem, a wysłuchałeś mię; naucz mię ustaw twoich.
119:27
Daj, abym zrozumiał drogę rozkazań twoich, ażebym rozmyślał o dziwnych sprawach twoich.
119:28
Rozpływa się od smutku dusza moja; utwierdźże mię według słowa twego.
119:29
Drogę kłamliwą oddal odemnie, a zakonem twoim udaruj mię.
119:30
Obrałem drogę prawdy, a sądy twoje przekładam sobie.
119:31
Przystałem do świadectw twoich; Panie! nie zawstydzajże mię.
119:32
Drogą przykazań twoich pobieżę, gdy rozszerzysz serce moje.
119:33
Naucz mię, Panie! drogi ustaw twoich, a będę jej strzegł aż do końca.
119:34
Daj mi rozum, abym strzegł zakonu twego, ażebym go przestrzegał ze wszystkiego serca.
119:35
Daj, abym chodził ścieżką przykazań twoich, gdyż w tem jest upodobanie moje.
119:36
Nakłoń serce moje do świadectw twoich, a nie do łakomstwa.
119:37
Odwróć oczy moje, aby nie patrzały na marność; na drodze twojej ożyw mię.
119:38
Utwierdź wyrok twój słudze twemu, który się oddał bojaźni twojej.
119:39
Oddal odemnie pohańbienie moje, którego się boję; bo sądy twoje dobre.
119:40
Oto pragnę rozkazań twoich; w sprawiedliwości twojej ożyw mię.
119:41
Niech na mię przyjdą litości twoje, Panie! i zbawienie twoje według wyroku twego.
119:42
Tak abym odpowiedź mógł dać samą rzeczą temu, który mi urąga, gdyż ufam w słowie twojem.
119:43
A nie wyjmuj z ust moich słowa najprawdziwszego; albowiem sądów twoich oczekuję.
119:44
I będę strzegł zakonu twego zawsze, aż na wieki wieczne.
119:45
A ustawicznie będę chodził na przestrzeństwie, bom się dopytał rozkazań twoich.
119:46
Owszem, będę mówił o świadectwach twoich przed królmi, a nie będę zawstydzony.
119:47
Bom się rozkochał w przykazaniach twoich, którem umiłował.
119:48
Przyłożę i ręce moje do rozkazań twoich, które miłuję, a będę rozmyślał o ustawach twoich.
119:49
Wspomnij na słowo wyrzeczone do sługi twego, któremeś mię ubezpieczył.
119:50
Toć pociecha moja w utrapieniu mojem, że mię wyrok twój ożywia.
119:51
Pyszni bardzo się ze mnie naśmiewają; wszakże się od zakonu twego nie uchylam.
119:52
Bo pamiętam na sądy twoje wieczne, Panie! któremi się cieszę.
119:53
Strach mię ogarnął nad niezbożnymi, którzy opuszczają zakon twój.
119:54
Są mi ustawy twoje pieśniami w domu pielgrzymstwa mego.
119:55
Wspominam sobie i w nocy na imię twoje, Panie! i strzegę zakonu twego.
119:56
Toć mam z tego, że przestrzegam przykazań twoich.
119:57
Rzekłem: Panie! to jest cząstka moja, przestrzegać słów twoich.
119:58
Modlę się przed obliczem twojem ze wszystkiego serca; zmiłujże się nademną według słowa twego.
119:59
Uważyłem w myślach drogi moje, a obróciłem nogi moje ku świadectwom twoim.
119:60
Śpieszę się, a nie omieszkuję przestrzegać rozkazań twoich.
119:61
Hufy niepobożnych złupiły mię; ale na zakon twój nie zapominam.
119:62
O północy wstaję, abym cię wysławiał w sądach sprawiedliwości twojej.
119:63
Jestem towarzyszem wszystkich, którzy się ciebie boją, i tych, którzy przestrzegają przykazań twoich.
119:64
Panie! pełna jest ziemia miłosierdzia twego; nauczże mię ustaw twoich.
119:65
Łaskawieś postąpił ze sługą twoim, Panie! według słowa twego.
119:66
Dobrego rozumu i umiejętności naucz mię; bom przykazaniom twoim uwierzył.
119:67
Pierwej niżem się był uniżył, błądziłem; ale teraz wyroku twego przestrzegam.
119:68
Dobryś ty i dobrotliwy; nauczże mię ustaw twoich.
119:69
Uknowali hardzi kłamstwo przeciwko mnie; ale ja ze wszystkiego serca strzegę przykazań twoich.
119:70
Serce ich zatyło jako sadło; ale się ja zakonem twoim cieszę.
119:71
Jest mi to ku dobremu, żem był utrapiony, abym się nauczył ustaw twoich.
119:72
Lepszy mi jest zakon ust twoich, niżeli tysiące złota i srebra.
119:73
Ręce twoje uczyniły mię, i wykształtowały mię; dajże mi rozum, abym się nauczył przykazań twoich;
119:74
Aby się radowali bojący się ciebie, ujrzawszy mię, że na słowo twoje oczekuję.
119:75
Znam, Panie! iż są sprawiedliwe sądy twoje, a iżeś mię słusznie utrapił.
119:76
Niechajże mię, proszę, ucieszy miłosierdzie twoje według wyroku twego, któryś uczynił słudze twemu.
119:77
Niechże na mię przyjdą litości twoje, abym żył; bo zakon twój jest kochaniem mojem.
119:78
Niech będą zawstydzeni pyszni, przeto, że mię chytrze podwrócić chcieli; ale ja rozmyślać będę w przykazaniach twoich.
119:79
Niech się obrócą do mnie, którzy się ciebie boją, i którzy znają świadectwa twoje.
119:80
Niech będzie serce moje uprzejme przy ustawach twoich, abym nie był zawstydzony.
119:81
Tęskni dusza moja po zbawieniu twojem, oczekuję na słowo twoje.
119:82
Ustały oczy moje, czekając wyroku twego, gdy mówię: Kiedyż mię pocieszysz?
119:83
Chociażem jest jako naczynie skórzane w dymie, wszakżem ustaw twoich nie zapomniał.
119:84
Wieleż będzie dni sługi twego? kiedyż sąd wykonasz nad tymi, którzy mię prześladują?
119:85
Pyszni pokopali mi doły, co nie jest według zakonu twojego.
119:86
Wszystkie przykazania twoje są prawdą; bez przyczyny mię prześladują; ratujże mię.
119:87
Bez mała mię już wniwecz nie obrócili na ziemi; a wszakżem ja nie opuścił przykazań twoich.
119:88
Według miłosierdzia twego ożyw mię, abym strzegł świadectwa ust twoich.
119:89
O Panie! słowo twoje trwa na wieki na niebie.
119:90
Od narodu do narodu prawda twoja; ugruntowałeś ziemię, i stoi.
119:91
Według rozrządzenia twego trwa to wszystko aż do dnia tego; wszystko to zaiste jest ku służbie twojej.
119:92
By był zakon twój nie był kochaniem mojem, dawnobym był zginął w utrapieniu mojem.
119:93
Na wieki nie zapomnę na przykazania twoje, gdyżeś mię w nich ożywił.
119:94
Twójcim ja, zachowajże mię; bo przykazań twoich szukam.
119:95
Czekają na mię niezbożnicy, aby mię zatracili; ale ja świadectwa twoje uważam.
119:96
Wszelkiej rzeczy koniec widzę; ale przykazanie twoje bardzo szerokie.
119:97
O jakom się rozmiłował zakonu twego! tak, iż każdego dnia jest rozmyślaniem mojem.
119:98
Nad nieprzyjaciół moich mędrszym mię czynisz przykazaniem twojem; bo je mam ustawicznie przed sobą.
119:99
Nad wszystkich nauczycieli moich stałem się rozumniejszym; bo świadectwa twoje są rozmyślaniem mojem.
119:100
Nad starców jestem roztropniejszy; bo przykazań twoich przestrzegam.
119:101
Od wszelkiej złej drogi zawściągam nogi swoje, abym strzegł słowa twego.
119:102
Od sądów twoich nie odstępuję, przeto, że ich ty mnie uczysz.
119:103
O jako są słodkie słowa twoje podniebieniu memu! nad miód są słodsze ustom moim.
119:104
Z przykazań twoich nabyłem rozumu: przetoż mam w nienawiści wszelką ścieszkę obłędliwą.
119:105
Słowo twe jest pochodnią nogą moim, a światłością ścieszce mojej.
119:106
Przysięgłem i uczynię temu dosyć, że będę strzegł sądów sprawiedliwości twojej.
119:107
Jestem bardzo utrapiony; o Panie! ożyw mię według słowa twego.
119:108
Panie! dobrowolne śluby ust moich przyjmij proszę za wdzięczne, a sądów twoich naucz mię.
119:109
Dusza moja jest w ustawicznem niebezpieczeństwie; wszakże na zakon twój nie zapominam.
119:110
Sidło na mię niezbożnicy zastawili; lecz ja się od przykazań twoich nie obłądzę.
119:111
Za dziedzictwo wieczne wziąłem świadectwa twoje; bo są radością serca mego.
119:112
Nakłoniłem serca mego ku wykonywaniu ustaw twoich ustawicznie, i aż do końca (żywota).
119:113
Wymysły mam w nienawiści, a zakon twój miłuję.
119:114
Tyś jest ucieczką moją, i tarczą moją; na słowo twoje oczekuję.
119:115
Odstąpcież odemnie złośnicy, abym strzegł rozkazania Boga mojego.
119:116
Utwierdźże mię według słowa twego, abym żył, a nie zawstydzaj mię w oczekiwaniu mojem.
119:117
Podpieraj mię, abym był zachowany, i rozmyślał w ustawach twoich ustawicznie.
119:118
Podeptałeś wszystkich, którzy się obłądzili od ustaw twoich; albowiem jest kłamliwa zdrada ich.
119:119
Odrzucasz jako zużelicę wszystkich niezbożników ziemi; dla tego miłuję świadectwa twoje.
119:120
Drży od strachu przed tobą ciało moje; bo się sądów twoich lękam.
119:121
Czynię sądy i sprawiedliwość: nie podawajże mię tym, którzy mi gwałt czynią.
119:122
Zastąp sam sługę twego ku dobremu, aby mię hardzi nie potłoczyli.
119:123
Oczy moje ustały, czekając na zbawienie twoje, i na wyrok sprawiedliwości twojej.
119:124
Obchodź się z sługą twoim według miłosierdzia twego, a ustaw twoich naucz mię.
119:125
Sługamci ja twój, dajże mi zrozumienie; abym umiał świadectwa twoje.
119:126
Czasci już, abyś czynił Panie! albowiem wzruszono zakon twój.
119:127
Dlatego umiłowałem rozkazania twoje nad złoto, a nad złoto najwyborniejsze.
119:128
Przeto, że wszystkie przykazania twoje, wszystkie prawdziwe być uznaję, a wszelkie ścieżki obłędliwe mam w nienawiści.
119:129
Dziwne są świadectwa twoje; przetoż ich strzeże dusza moja.
119:130
Początek słów twoich oświeca i daje rozum prostakom.
119:131
Usta moje otwieram i dyszę; albowiemem przykazań twoich pragnął.
119:132
Wejżyjże na mię, a zmiłuj się nademną weaług prawa tych, którzy miłują imię twoje.
119:133
Drogi moje utwierdź w słowie twojem, a niech nademną nie panuje żadna nieprawość.
119:134
Wybaw mię od uciśnienia ludzkiego, abym strzegł rozkazań twoich.
119:135
Rozświeć nad sługą twoim oblicze twoje, a naucz mię ustaw twoich.
119:136
Strumienie wód płyną z oczów moich dla tych, którzy nie strzegli zakonu twego.
119:137
Sprawiedliwyś ty, Panie! i prawdziwy w sądach twoich.
119:138
Przykazałeś sprawiedliwe świadectwa twoje, i wielce prawdziwe.
119:139
Zniszczyła mię gorliwość moja, iż zapominają na słowo twoje nieprzyjaciele moi.
119:140
Doskonale są doświadczone słowa twoje; dlatego się sługa twój w nich rozkochał.
119:141
Jam maluczki i wzgardzony; wszakże przykazań twoich nie zapominam.
119:142
Sprawiedliwość twoja sprawiedliwość wieczna, a zakon twój prawda.
119:143
Ucisk i utrapienie przyszło na mię; przykazania twoje są kochaniem mojem.
119:144
Sprawiedliwość świadectw twoich trwa na wieki; daj mi rozum, a żyć będę.
119:145
Wołam ze wszystkiego serca, wysłuchajże mię, o Panie! a będę strzegł ustaw twoich.
119:146
Wołam do ciebie, zachowajże mię, a będę pilen świadectw twoich.
119:147
Uprzedzam cię na świtaniu i wołam, na słowo twoje oczekując.
119:148
Uprzedzają straż nocną oczy moje, przeto, abym rozmyślał o wyrokach twoich.
119:149
Panie! głos mój usłysz według miłosierdzia twego; według sądu twego ożyw mię.
119:150
Przybliżają się, którzy naśladują złości, ci, którzy się od zakonu twego oddalili.
119:151
Bliskoś ty jest, Panie! a wszystkie przykazania twoje są prawdą.
119:152
Dawno to wiem o świadectwach twoich, żeś je na wieki ugruntował.
119:153
Obacz utrapienie moje, a wyrwij mię; bom na zakon twój nie zapomniał.
119:154
Stań przy sprawie mojej, a obroń mię; dla słowa twego ożyw mię.
119:155
Dalekoć jest od niezbożników zbawienie; bo się nie badają o ustawach twoich.
119:156
Wielkie są litości twoje, Panie! według sądów twoich ożyw mię.
119:157
Wieleć jest prześladowców moich i nieprzyjaciół moich; wszakże od świadectw twoich nie uchylam się.
119:158
Widziałem przestępców, i mierziało mię to, że wyroku twego nie przestrzegali.
119:159
Obaczże Panie! iż rozkazania twoje miłuję; według miłosierdzia twego ożyw mię.
119:160
Najprzedniejsza rzecz słowa twego jest prawda, a na wieki trwa wszelki sąd sprawiedliwości twojej.
119:161
Książęta mię prześladują bez przyczyny; wszakże słów twoich boi się serce moje.
119:162
Ja się weselę z wyroku twego, tak jako ten, który znajduje wielkie korzyści.
119:163
Ale nienawidzę kłamstwa, i brzydzą się niem; ale zakon twój miłuję.
119:164
Chwalę cię siedm kroć przez dzień, dla sądów twoich sprawiedliwych.
119:165
Pokój wielki dajesz tym, którzy miłują zakon twój, a nie doznawają żadnego obrażenia.
119:166
Panie! oczekuję zbawienia twego; a przykazania twoje wykonywam.
119:167
Przestrzega dusza moja świadectw twoich; albowiem je bardzo miłuję.
119:168
Przestrzegam przykazań twoich i świadectw twoich; albowiem wszystkie drogi moje są przed tobą.
119:169
Panie! niech się przybliży wołanie moje przed oblicze twoje; według słowa twego daj mi zrozumienie.
119:170
Niech przyjdzie prośba moja przed twarz twoję, a według obietnicy twojej wyrwij mię.
119:171
Chwałę wydadzą wargi moje, gdy mię nauczysz ustaw twoich.
119:172
Opowiadać będzie język mój wyroki twoje; bo wszystkie przykazania twoje są sprawiedliwość.
119:173
Niech mi będzie na pomocy ręka twoja, gdyżem sobie obrał przykazania twoje.
119:174
Panie! zbawienia twego pragnę, a zakon twój jest kochaniem mojem.
119:175
Żyć będzie dusza moja, i będzie cię chwaliła, a sądy twoje będą mi na pomocy.
119:176
Błądzę jako owca zgubiona, szukajże sługi twego; boć przykazań twoich nie zapominam.
Nawigacja
Wczytywanie listy ksiąg ...Nie bój się! - Werset na dziś
Wersety o pokoju na 365 dni w roku!
W Chrystusie
Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; Nie z uczynków, aby się kto nie chlubił.
Efez 2:8-9
Efez 2:8-9
Kim jesteś i co masz w Chrystusie.
Czy wiesz że?
Księga Sofoniasza mówi nam o tym że Bóg śpiewa (Sof 3:17).
Fakty i ciekawostki Biblijne.
Obietnice Boże
Albowiem sam Ojciec miłuje was, dlatego że wyście mnie umiłowali i uwierzyli, że Ja od Boga wyszedłem.
Jan 16:27
Jan 16:27
"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."
Szukaj w dialogach Beta
Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.
Czy napewno chcesz wykonać tę operację ?