Biblia Warszawska
Księga Psalmów 91:1
91:1

Kto mieszka pod osłoną Najwyższego, Kto przebywa w cieniu Wszechmocnego,
91:2

Ten mówi do Pana: Ucieczko moja i twierdzo moja, Boże mój, któremu ufam.
91:3

Bo On wybawi cię z sidła ptasznika I od zgubnej zarazy.
91:4

Piórami swymi okryje cię. I pod skrzydłami jego znajdziesz schronienie. Wierność jego jest tarczą i puklerzem.
91:5

Nie ulękniesz się strachu nocnego Ani strzały lecącej za dnia,
91:6

Ani zarazy, która grasuje w ciemności, Ani moru, który poraża w południe.
91:7

Chociaż padnie u boku twego tysiąc, A dziesięć tysięcy po prawicy twojej, Ciebie to jednak nie dotknie.
91:8

Owszem, na własne oczy ujrzysz I będziesz oglądał odpłatę na bezbożnych.
91:9

Dlatego, że Pan jest ucieczką twoją, Najwyższego zaś uczyniłeś ostoją swoją,
91:10

Nie dosięgnie cię nic złego I plaga nie zbliży się do namiotu twego,
91:11

Albowiem aniołom swoim polecił, Aby cię strzegli na wszystkich drogach twoich.
91:12

Na rękach nosić cię będą, Byś nie uraził o kamień nogi swojej.
91:13

Będziesz stąpał po lwie i po żmii, Lwiątko i potwora rozdepczesz.
91:14

Ponieważ mnie umiłował, wyratuję go, Wywyższę go, bo zna imię moje.
91:15

Wzywać mnie będzie, a Ja go wysłucham, Będę z nim w niedoli, Wyrwę go i czcią obdarzę,
91:16

Długim życiem nasycę go I ukażę mu zbawienie moje.