Biblia WarszawskaKsięga Psalmów 91:14 91:1
Kto mieszka pod osłoną Najwyższego, Kto przebywa w cieniu Wszechmocnego,
91:2
Ten mówi do Pana: Ucieczko moja i twierdzo moja, Boże mój, któremu ufam.
91:3
Bo On wybawi cię z sidła ptasznika I od zgubnej zarazy.
91:4
Piórami swymi okryje cię. I pod skrzydłami jego znajdziesz schronienie. Wierność jego jest tarczą i puklerzem.
91:5
Nie ulękniesz się strachu nocnego Ani strzały lecącej za dnia,
91:6
Ani zarazy, która grasuje w ciemności, Ani moru, który poraża w południe.
91:7
Chociaż padnie u boku twego tysiąc, A dziesięć tysięcy po prawicy twojej, Ciebie to jednak nie dotknie.
91:8
Owszem, na własne oczy ujrzysz I będziesz oglądał odpłatę na bezbożnych.
91:9
Dlatego, że Pan jest ucieczką twoją, Najwyższego zaś uczyniłeś ostoją swoją,
91:10
Nie dosięgnie cię nic złego I plaga nie zbliży się do namiotu twego,
91:11
Albowiem aniołom swoim polecił, Aby cię strzegli na wszystkich drogach twoich.
91:12
Na rękach nosić cię będą, Byś nie uraził o kamień nogi swojej.
91:13
Będziesz stąpał po lwie i po żmii, Lwiątko i potwora rozdepczesz.
91:14
Ponieważ mnie umiłował, wyratuję go, Wywyższę go, bo zna imię moje.
91:15
Wzywać mnie będzie, a Ja go wysłucham, Będę z nim w niedoli, Wyrwę go i czcią obdarzę,
91:16
Długim życiem nasycę go I ukażę mu zbawienie moje.