„Znowu zaczęły głośno płakać. Potem Orpa ucałowała swoją teściową, a Rut pozostała przy niej.”

Biblia Tysiąclecia: Księga Rut 1,14

Nawigacja

Lista rozdziałów

Nowa Biblia Gdańska
Księga Psalmów 119:1

119:1
Szczęśliwi ci, których droga jest nieskazitelna, co chodzą według Prawa WIEKUISTEGO[1].
Przypisy
  • [1]
    Septuaginta: chodzą w prawie Boga.
119:2
Szczęśliwi ci, którzy strzegą Jego świadectw i dążą do Niego całym sercem.
119:3
Nie czynią nieprawości, ale idą Jego drogami.
119:4
Ty ustanowiłeś Twoje przepisy, by były ściśle przestrzegane.
119:5
Oby moje drogi były skierowane na przestrzeganie Twoich ustaw.
119:6
Wtedy się nie powstydzę, kiedy będę uważał na wszystkie Twe przykazania.
119:7
Będę Cię sławił szczerym sercem, ucząc się wyroków Twojej sprawiedliwości.
119:8
Będę strzegł Twoich ustaw; tylko mnie nie opuszczaj na zbyt długo.
119:9
Czym młodzieniec oczyści swoją ścieżkę? Przestrzeganiem Twojego słowa.
119:10
Całym sercem Cię pragnę; od Twych przepisów nie daj mi zboczyć.
119:11
W moim sercu zawarłem Twoje słowo, abym Tobie nie zgrzeszył.
119:12
Jesteś sławiony WIEKUISTY, naucz mnie Twoich ustaw.
119:13
Mymi ustami wygłaszam wszystkie wyroki Twoich ust.
119:14
Ponad wszystkie skarby cieszę się drogą Twoich świadectw.
119:15
Rozmyślam o Twych przepisach i uważam na Twoje drogi.
119:16
Twoimi ustawami się zachwycam[1] oraz nie zapominam Twoich słów[2].
Przypisy
  • [1]
    Od: wpatruję się z miłością.
  • [2]
    Także: uczynków.
119:17
Zlej łaskę na Twojego sługę, abym żył oraz zachował Twoje słowa.
119:18
Odsłoń moje oczy, bym ujrzał cuda w Twojej nauce.
119:19
Ja jestem przechodniem na ziemi; nie ukrywaj przede mną Twych przepisów.
119:20
W każdym czasie ma dusza jest złamana tęsknotą za Twoimi prawami.
119:21
Gromisz dumnych, przeklętych; tych, co zbaczają od Twych przepisów.
119:22
Zrzuć ze mnie szyderstwo i wzgardę, ponieważ strzegę Twoich świadectw.
119:23
Nawet gdy zasiadają książęta oraz się na mnie zmawiają, Twój sługa rozmyśla o Twych ustawach.
119:24
Nawet wtedy Twoje świadectwa są mą rozkoszą oraz moimi doradcami.
119:25
Przylgnęła do prochu moja dusza, ożywisz mnie według Twojego słowa.
119:26
Gdy wyznam moje postępki - wysłuchasz mnie, naucz mnie Twoich ustaw.
119:27
Daj mi zrozumieć drogę Twoich przepisów, a będę rozważał Twoje cuda.
119:28
W smutku rozpłynęła się moja dusza; podźwignij mnie według Twojego słowa.
119:29
Oddal ode mnie drogę fałszu i obdaruj mnie Twoją nauką.
119:30
Obrałem drogę prawdy; więc stawiam przed siebie Twe wyroki.
119:31
Przylgnąłem do Twoich świadectw, WIEKUISTY, nie daj mi się powstydzić.
119:32
Pobiegnę drogą Twoich przykazań, gdyż otwierają moje serce.
119:33
Okaż mi, WIEKUISTY, drogę Twoich ustaw, abym jej strzegł aż do końca.
119:34
Daj mi rozum, a będę strzec Twojego prawa i je zachowam całym sercem.
119:35
Prowadź mnie drogą Twych przykazań, bo w niej sobie upodobałem.
119:36
Skłoń moje serce do Twoich świadectw, a nie do chciwości.
119:37
Odwróć me oczy, aby nie spoglądały za marnym; daj mi żyć na Twych drogach.
119:38
Utwierdź Twoje słowo Twojemu słudze, który się oddał bogobojności.
119:39
Odwróć ode mnie poniżenie, którego się obawiam, bo Twe wyroki są dobre[1].
Przypisy
  • [1]
    Septuaginta także: zbawienne, łaskawe.
119:40
Oto pragnę Twoich przepisów; daj mi żyć w Twojej sprawiedliwości.
119:41
Niech przyjdą na mnie Twoje łaski, WIEKUISTY, i Twa pomoc według Twojego słowa.
119:42
A tym, którzy mi urągają – dam odpowiedź, gdyż ufam Twojemu słowu.
119:43
Zbyt długo nie pozbawiaj mych ust słowa prawdy, gdyż oczekuję Twych wyroków.
119:44
Abym zawsze, na wieki wieków strzegł Twego Prawa.
119:45
Abym chodził w wolności[1], bo pragnę Twoich przepisów.
Przypisy
  • [1]
    Septuaginta: dokładniej: w szerokości, w rozszerzeniu.
119:46
Abym mówił o Twych świadectwach wobec królów i nie był zawstydzony.
119:47
A kochał się w Twoich przykazaniach, które umiłowałem;
119:48
Podniósł me dłonie do Twych przykazań, które umiłowałem oraz rozważał Twe ustawy.
119:49
Pamiętaj Twojemu słudze o słowie, którego kazałeś mi wypatrywać.
119:50
To jest moja pociecha w mej niedoli, że Twoje słowo da mi żyć.
119:51
Zuchwali bardzo mnie wyszydzają, ale nie odstąpiłem od Twego Prawa.
119:52
Wspominam odwieczne Twe wyroki, BOŻE, i się pocieszam.
119:53
Żar mnie ogarnia wobec niegodziwych, co porzucają Twoje Prawo.
119:54
A dla mnie Twe ustawy są pieśniami w domu mojej pielgrzymki.
119:55
Nocą wspominam Twoje Imię, WIEKUISTY, i zachowuję Twoje Prawo.
119:56
Oto wszystko co mi pozostało – to, że przestrzegam Twych przepisów.
119:57
To mój udział, BOŻE, powiedziałem, abym zachował Twoje słowa.
119:58
Przed Twym obliczem modlę się całym sercem; zmiłuj się nade mną według Twojego słowa.
119:59
Rozważam moje drogi oraz zwracam moje kroki ku Twym świadectwom.
119:60
Spieszę - a nie zwlekam, przestrzegać Twoich przykazań.
119:61
Oplotły mnie więzy[1] niegodziwych, ale nie zapomniałem Twego Prawa.
Przypisy
  • [1]
    Inni: rzesze.
119:62
Wstaję o północy, aby Ci podziękować za sprawiedliwe Twe wyroki.
119:63
Jestem towarzyszem dla wszystkich, którzy się Ciebie boją i zachowują Twe przepisy.
119:64
Ziemia jest pełna Twojej łaski, BOŻE, naucz mnie Twoich ustaw.
119:65
Wyświadczyłeś dobro[1] Twemu słudze, WIEKUISTY, według Twojego słowa.
Przypisy
  • [1]
    Septuaginta także: łaskawość.
119:66
Naucz mnie dobrego smaku i wiedzy, bo zawierzyłem Twoim przykazaniom.
119:67
Zanim byłem upokorzony - błądziłem, ale teraz strzegę Twojego słowa.
119:68
Ty jesteś dobry i dobroczynny; naucz mnie Twoich ustaw.
119:69
Zuchwalcy knują przeciw mnie fałsz, a ja całym sercem strzegę Twoich przepisów.
119:70
Ich serce utyło jak sadło, a ja rozkoszuję się Twoim Prawem.
119:71
Błogo mi, że byłem poniżony, bowiem nauczyłem się Twoich ustaw.
119:72
Lepszą mi nauka Twych ust, niż tysiące sztuk złota i srebra.
119:73
Twoje ręce stworzyły mnie i umocniły; oświeć mnie, bym się nauczył Twych przykazań.
119:74
Twoi czciciele widzą mnie i się cieszą, bo oczekuję Twego słowa.
119:75
Wiedziałem, WIEKUISTY, że sprawiedliwe są Twe wyroki; że słusznie mnie upokorzyłeś.
119:76
Niech Twoja łaska mnie pocieszy, według słowa danego Twemu słudze.
119:77
Niech Twoje miłosierdzie na mnie przyjdzie, abym żył; bo Twoja nauka stała się mą rozkoszą.
119:78
Niech się zawstydzą zuchwalcy, bowiem niewinnie mnie gnębią; ale ja rozmyślam o Twych przepisach.
119:79
Niech się zwrócą do mnie Twoi czciciele oraz ci, którzy znają Twoje świadectwa.
119:80
Niech całe moje serce będzie przy Twych ustawach, abym się nie powstydził.
119:81
Moja dusza spragniona jest Twojego zbawienia[1], ufam Twojemu słowu.
Przypisy
  • [1]
    Także: ratunku, ocalenia, wyzwolenia; Cylkow: pomocy.
119:82
Moje oczy są spragnione Twojego słowa, gdy mówię: Kiedy mnie pocieszysz?
119:83
Bo byłem jak wór w dymie[1], ale nie zapomniałem Twoich ustaw.
Przypisy
  • [1]
    Młode wino wystawiane było w skórzanych workach na działanie dymu, by w ten sposób prędzej nabrało właściwości starego.
119:84
Ile jeszcze dni Twojego sługi? Kiedy wydasz wyrok na moich prześladowców?
119:85
Zuchwalcy wykopali mi doły; ci, którzy nie postępują według Twojej nauki.
119:86
Wszystkie Twoje przykazania są prawdą; zatem niewinnie mnie ścigają, dopomóż mi.
119:87
Nieomal zgładzili mnie z ziemi, ale Twoich przepisów nie rzuciłem.
119:88
Daj mi żyć według Twojej łaski, abym zachował świadectwo Twoich ust.
119:89
Twoje słowo, o BOŻE, na wieki ustanowione jest w niebiosach.
119:90
Twoja prawda od pokolenia do pokolenia; utwierdziłeś ziemię i stoi.
119:91
Według Twoich praw wszyscy stoją aż po dziś dzień, bo są twoimi sługami.
119:92
Gdyby Twoje Prawo nie była mą rozkoszą – byłbym zginął w mojej niedoli.
119:93
Nigdy nie zapomnę Twych przepisów, bo przez nie[1] dajesz mi żyć.
Przypisy
  • [1]
    Septuaginta także: w nich.
119:94
Tobie jestem oddany - dopomóż mi, gdyż badam Twoje przepisy.
119:95
Niegodziwi na mnie czekali, by mnie zgubić; ale ja rozważam Twe świadectwa.
119:96
Widziałem kres wszelkiej znikomości; wielce rozległe są Twoje przykazania.
119:97
Jakże umiłowałem Twoją naukę[1], ona jest moją myślą przez cały dzień.
Przypisy
  • [1]
    Także: twoje Prawo.
119:98
Twoje przykazania czynią mnie mądrzejszym od moich nieprzyjaciół, ponieważ zawsze są przy mnie.
119:99
Stałem się rozumniejszym od wszystkich moich nauczycieli, bo moją myślą jest Twe świadectwo.
119:100
Stałem się roztropniejszym od starców, bo strzegę Twoich przepisów.
119:101
Wstrzymaj moje nogi od wszelkiej złej drogi, abym zachował Twoje słowo.
119:102
Nie odstępuję od Twoich praw, ponieważ Ty mnie prowadzisz.
119:103
Jakże słodkie[1] są mojemu podniebieniu Twoje słowa, bardziej niż miód moim ustom.
Przypisy
  • [1]
    Także: gładkie.
119:104
Przez Twoje przepisy nabieram mądrości, dlatego nienawidzę wszelkiej drogi fałszu.
119:105
Twoje słowo jest pochodnią mojej nogi i światłem na mojej ścieżce.
119:106
Przysiągłem i dotrzymam – strzec sprawiedliwych Twoich wyroków.
119:107
Jestem bardzo znękanym, WIEKUISTY, daj mi żyć według Twojego słowa.
119:108
Racz sobie upodobać ofiary moich ust, BOŻE, oraz naucz mnie Twoich praw.
119:109
Moje życie jest zawsze w dłoni, ale nie zapomniałem Twojej nauki.
119:110
Niegodziwi zastawili na mnie sidła, lecz nie zboczyłem od Twych przepisów.
119:111
Twoje świadectwa odziedziczyłem na zawsze, bo one są radością mego serca.
119:112
Skłoniłem moje serce, by na zawsze, do końca wykonywać Twoje ustawy.
119:113
Nienawidzę dwuznacznych, a Twoją naukę umiłowałem.
119:114
Ty jesteś moją obroną i tarczą; ufam Twojemu słowu.
119:115
Odstąpcie ode mnie złoczyńcy, bym przestrzegał przykazań mego Boga.
119:116
Wspieraj mnie według Twojego słowa, a będę żył, i w mojej nadziei mnie nie zawstydzaj.
119:117
Pokrzepiaj mnie, bym ocalał, i bym zawsze uważał na Twoje przykazania.
119:118
Zdeptałeś wszystkich, którzy zbaczają od Twoich ustaw, bo daremną jest ich obłuda.
119:119
Odrzucasz żużle - wszystkich niegodziwców ziemi; dlatego umiłowałem Twoje świadectwa.
119:120
Z obawy przed Tobą drętwieje moja cielesna natura oraz lękam się Twych wyroków.
119:121
Spełniałem wyroki i sprawiedliwość; nie zostawiaj mnie moim ciemięzcom.
119:122
Poręcz szczęście Twojemu słudze[1], by mnie nie ciemiężyli zuchwali.
Przypisy
  • [1]
    Składniej: daj mi rękojmię szczęścia.
119:123
Moje oczy spragnione są Twej pomocy oraz sprawiedliwego Twego słowa.
119:124
Czyń z Twoim sługą według Twojej łaski oraz sprawiedliwego Twego słowa.
119:125
Ja jestem Twoim sługą, oświeć mnie, abym poznał Twoje świadectwa.
119:126
Czas działać, WIEKUISTY, bo naruszyli Twoją naukę.
119:127
Dlatego Twoje przykazania umiłowałem ponad złoto, szczere złoto.
119:128
Dlatego wszystkie przepisy - wszystkie uznaję, a nienawidzę wszelkiej drogi fałszu.
119:129
Cudowne są Twoje świadectwa, dlatego strzeże ich moja dusza.
119:130
Objawienie Twych słów oświeca, nieroztropnych czyni rozumnymi.
119:131
Otwieram usta i je pochłaniam, bo pożądam Twoich przykazań.
119:132
Zwróć się do mnie i zmiłuj się nade mną, jak przynależy tym, którzy miłują Twoje Imię.
119:133
W Twoim Słowie utwierdź moje kroki i nie daj mną zawładnąć żadnej nieprawości.
119:134
Wybaw mnie od ludzkiego uciemiężenia, abym zachował Twe przepisy.
119:135
Rozświeć Twoje oblicze nad Twoim sługą i naucz mnie Twoich ustaw.
119:136
Strumieniami wód zaszły moje oczy, bo nie przestrzegają Twojej nauki.
119:137
Sprawiedliwym jesteś, WIEKUISTY, oraz prawe są Twoje wyroki.
119:138
Ustanowiłeś sprawiedliwość Twoich świadectw oraz zupełną prawdę.
119:139
Trawi mnie moja gorliwość, ponieważ moi wrogowie zapomnieli Twojego słowa.
119:140
Twoje słowo jest bardzo lite[1], dlatego Twój sługa je miłuje.
Przypisy
  • [1]
    Także: oczyszczone, oczyszczające.
119:141
Poniżony jestem oraz wzgardzony, ale nie zapomniałem Twych przykazań.
119:142
Twoja sprawiedliwość jest sprawiedliwością na wieki, a Twoje Prawo jest prawdą.
119:143
Przyszły na mnie niedola i ucisk, lecz Twoje przykazania są mą rozkoszą.
119:144
Twoje świadectwa są sprawiedliwe na wieki; oświeć mnie, abym żył.
119:145
Wołam z całego serca: Wysłuchaj mnie, WIEKUISTY; i Twoich ustaw przestrzegam.
119:146
Wzywam Cię - dopomóż mi, niech Twoich świadectw przestrzegam.
119:147
Wstaję o świcie i błagam, wypatrując Twojego słowa.
119:148
Moje oczy uprzedzają nocne straże, abym rozważał Twoje wyroki.
119:149
Według Twojej łaski wysłuchaj mojego głosu, WIEKUISTY, daj mi żyć według Twojego wyroku[1].
Przypisy
  • [1]
    Także: sądu, sprawy sądowej; Cylkow: prawa.
119:150
Zbliżają się do mnie ci, co idą za podstępem, a od Twojej nauki się oddalili.
119:151
Bliskim jesteś Ty, o BOŻE, a wszystkie Twoje przykazania są prawdą.
119:152
Od dawna znam Twe ustawy, że utwierdziłeś je na wieki.
119:153
Popatrz na moją nędzę i mnie wyswobodź, bowiem nie zapomniałem Twego Prawa.
119:154
Broń mojej sprawy i mnie wyswobodź; daj mi żyć według Twojego słowa.
119:155
Zbawienie[1] jest dalekie od niegodziwych, bo Twoich ustaw nie pragną.
Przypisy
  • [1]
    Także: ratunek, ocalenie, wyzwolenie; Cylkow: pomoc.
119:156
Wielkie jest Twoje miłosierdzie, WIEKUISTY, daj mi żyć według Twoich wyroków.
119:157
Liczni są moi wrogowie i prześladowcy, ale od Twoich świadectw nie zboczyłem.
119:158
Widziałem odstępców, którzy nie przestrzegają Twojego słowa oraz się oburzyłem.
119:159
Patrz, że umiłowałem Twoje przykazania, WIEKUISTY, daj mi żyć według Twoich wyroków.
119:160
Prawda jest sumą[1] Twego słowa, i na wieki wszelki wyrok Twojej sprawiedliwości.
Przypisy
  • [1]
    Inni, także: wartością; Cylkow: szczytem.
119:161
Niewinnie ścigają mnie książęta, bo przed Twoim słowem drży moje serce.
119:162
Cieszę się Twoim słowem, tak jak ten, co znalazł wielką zdobycz.
119:163
Nienawidzę kłamstwa i nim się brzydzę; bowiem umiłowałem Twoje Prawo.
119:164
Siedmiokroć dziennie Cię sławię, z powodu Twoich sprawiedliwych wyroków.
119:165
Wielki pokój dla tych, którzy miłują Twe Prawo i nie ma dla nich pułapek[1].
Przypisy
  • [1]
    Także: przyczyny potknięć; Septuaginta także: obrazy, zgorszenia.
119:166
Wypatruję Twojego zbawienia[1], WIEKUISTY, i spełniam Twe przykazania.
Przypisy
  • [1]
    Także: ratunek, ocalenie, wyzwolenie; Cylkow: pomoc.
119:167
Moja dusza strzeże Twoich świadectw, bo je bardzo umiłowałem.
119:168
Strzegę przykazań i Twoich świadectw, bo wszystkie moje drogi są przed Tobą.
119:169
Oby doszło przed Ciebie me wołanie, WIEKUISTY, oświeć mnie według Twojego słowa.
119:170
Oby doszła przed Ciebie ma modlitwa, ocal mnie według Twojego słowa.
119:171
Moje usta będą wylewać chwałę, gdy mnie nauczysz Twoich ustaw.
119:172
Mój język śpiewa Twoje słowo, bo sprawiedliwe są wszystkie Twe przykazania.
119:173
Niech Twoja ręka będzie ku mej pomocy, bowiem wybrałem Twe przepisy.
119:174
Tęsknię do Twojego zbawienia[1], WIEKUISTY, a Twe Prawo jest mą rozkoszą.
Przypisy
  • [1]
    Także: ratunek, ocalenie, wyzwolenie; Cylkow: pomoc.
119:175
Niech żyje moja dusza, by Cię sławiła; Twoje wyroki mnie wspomogą.
119:176
Tułam się jak zbłąkana owca, odszukaj Twojego sługę, bowiem nie zapomniałem Twych przykazań.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

I rzekł jej anioł: Nie bój się, Mario, znalazłaś bowiem łaskę u Boga.
Łuk 1:30

W Chrystusie

Z Chrystusem jestem ukrzyżowany; żyję więc już nie ja, ale żyje we mnie Chrystus; a obecne życie moje w ciele jest życiem w wierze w Syna Bożego, który mnie umiłował i wydał samego siebie za mnie.
Gal 2:20

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Dawid miał zespół do wychwalania składający się z 4000 mężczyzn (I Kron 23:5).

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

A to jest wola tego, który mnie posłał, abym z tego wszystkiego, co mi dał, nic nie stracił, lecz wskrzesił to w dniu ostatecznym. A to jest wola Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w niego, miał żywot wieczny, a Ja go wzbudzę w dniu ostatecznym.
Jan 6:39-40


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić