Uwspółcześniona Biblia GdańskaKsięga Przysłów 1:1 ...
1:1
Przysłowia Salomona, syna Dawida, króla Izraela;
1:2
Do poznania mądrości i karności, do zrozumienia słów roztropnych;
1:3
Do zdobycia pouczenia w mądrości, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;
1:4
Do udzielenia prostym rozwagi, a młodemu – wiedzy i roztropności.
1:5
Mądry posłucha i przybędzie mu wiedzy, a rozumny nabędzie rad;
1:6
Aby rozumieć przysłowia i ich wykładnię, słowa mądrych i ich zagadki.
1:7
Bojaźń PANA jest początkiem wiedzy, ale głupcy gardzą mądrością i karnością.
1:8
Synu mój, słuchaj pouczenia swego ojca i nie odrzucaj nauki swojej matki;
1:9
Bo one będą wdzięczną ozdobą na twojej głowie i kosztownym łańcuchem na szyi.
1:10
Synu mój, jeśli grzesznicy cię namawiają, nie pozwalaj.
1:11
Jeśli mówią: Chodź z nami, czyhajmy na krew, zaczajmy się na niewinnego bez powodu;
1:12
Pożremy ich żywcem jak grób, całych, jak zstępujących do dołu;
1:13
Znajdziemy wszelkie kosztowności, napełnimy swoje domy łupem;
1:14
Dziel z nami swój los; miejmy wszyscy jedną sakiewkę.
1:15
Synu mój, nie wyruszaj z nimi w drogę; powstrzymaj swoją nogę od ich ścieżki.
1:16
Ich nogi bowiem biegną do zła i spieszą się do przelania krwi.
1:17
Na próżno zastawia się sieci na oczach wszelkiego ptactwa.
1:18
Oni też czyhają na własną krew, czają się na własne życie.
1:19
Takie są ścieżki każdego, który jest chciwy zysku; swojemu właścicielowi taki zysk odbiera życie.
1:20
Mądrość woła na dworze, podnosi swój głos na ulicach.
1:21
Woła w największym zgiełku, u wrót bram, w mieście wygłasza swoje słowa:
1:22
Jak długo, prości, będziecie kochać głupotę, szydercy – lubować się w swoim szyderstwie, a głupi – nienawidzić wiedzy?
1:23
Nawróćcie się na moje upomnienie; oto wyleję na was mojego ducha, oznajmię wam moje słowa.
1:24
Ponieważ wołałam, a odmawialiście; wyciągałam rękę, a nikt nie zważał;
1:25
Owszem, odrzuciliście całą moją radę i nie chcieliście przyjąć mojego upomnienia;
1:26
Dlatego będę się śmiać z waszego nieszczęścia, będę szydzić z was, gdy przyjdzie to, czego się boicie.
1:27
Gdy nadejdzie jak spustoszenie to, czego się boicie, i gdy wasze nieszczęście nadciągnie jak wicher, gdy nadejdzie na was ucisk i cierpienie;
1:28
Wtedy będą mnie wzywać, a nie wysłucham; będą mnie szukać pilnie, lecz mnie nie znajdą.
1:29
Bo znienawidzili wiedzę i nie wybrali bojaźni PANA;
1:30
Ani nie chcieli mojej rady, ale gardzili każdym moim upomnieniem.
1:31
Dlatego spożyją owoc swoich dróg i będą nasyceni swymi radami.
1:32
Bo odstępstwo prostych zabije ich i szczęście głupich zgubi ich.
1:33
Ale kto mnie słucha, będzie mieszkać bezpiecznie i będzie wolny od strachu przed złem.