„Nie dobrać to chluba wasza. Azaż nie wiecie, iż trochę kwasu wszystko zaczynienie zakwasza?”

Biblia Gdańska (1881): 1 Koryntów 5,6

Nawigacja

Lista rozdziałów

Biblia Tysiąclecia
Księga: 1 Księga Machabejska 2:1

2:1
W tym czasie powstał Matatiasz, syn Jana, syna Symeona, kapłan z pokolenia Joariba z Jerozolimy, który mieszkał w Modin.
2:2
Miał on pięciu synów: Jana, który miał przydomek Gaddi,
2:3
Szymona, który miał przydomek Tassi,
2:4
Judę, który miał przydomek Machabeusz,
2:5
Eleazara, który miał przydomek Auaran, i Jonatana, który miał przydomek Apfus.
2:6
Kiedy zobaczył on świętokradztwa, które się działy między ludem w Judzie i w Jerozolimie,
2:7
powiedział: Biada mi! Dlaczego się urodziłem? Czy po to, żeby oglądać upadek mego narodu i upadek Świętego Miasta? Oto zasiedli tam po to, żeby wydać je w ręce nieprzyjaciół, a świątynię w ręce cudzoziemców.
2:8
Świątynia stała się podobna do człowieka bez czci,
2:9
a wspaniałe jej naczynia zabrano do niewoli. Niemowlęta jego mordowano na ulicach, a młodzieńcy [padali] pod nieprzyjacielskim mieczem.
2:10
Jakiż naród nie rozciągał nad nim władzy i siłą nie zabierał z niego łupów!
2:11
Wszystkie jego ozdoby zrabowano: niegdyś wolne - stało się niewolnikiem.
2:12
I oto wniwecz obrócona jest świętość nasza, piękność nasza i chwała nasza, a poganie je zbezcześcili.
2:13
Na cóż więc nam jeszcze życie?
2:14
Matatiasz i jego synowie rozdarli swoje szaty, włożyli na siebie wory i gorzko płakali.
2:15
Wtedy do miasta Modin przybyli królewscy wysłańcy, którzy zmuszali do odstępstwa przez uczestnictwo w składaniu ofiary.
2:16
Wielu spomiędzy Izraelitów przyszło do nich. Gdy jednak zebrali się Matatiasz i jego synowie,
2:17
wtedy królewscy wysłańcy zwrócili się do Matatiasza słowami: Ty jesteś zwierzchnikiem, sławnym i wielkim w tym mieście, a powagę twoją umacniają synowie i krewni.
2:18
Teraz więc ty pierwszy przystąp i wykonaj to, co jest polecone w królewskim dekrecie, tak jak to uczyniły już wszystkie narody, a nawet mieszkańcy Judy i ci, którzy pozostali w Jerozolimie. Za to ty i synowie twoi będziecie należeli do królewskich przyjaciół, ty i synowie twoi będziecie zaszczytnie obdarzeni srebrem, złotem i innymi darami.
2:19
Na to jednak Matatiasz odpowiedział donośnym głosem: Jeżeli nawet wszystkie narody, które mieszkają w państwie podległym królewskiej władzy, na znak posłuszeństwa swemu królowi odstąpiły od kultu swych ojców i zgodziły się na jego nakazy,
2:20
to jednak ja, moi synowie i moi krewni będziemy postępowali zgodnie z przymierzem, które zawarli nasi ojcowie.
2:21
Niech nas [Bóg] broni od przekroczenia prawa i jego nakazów!
2:22
Królewskim rozkazom nie będziemy posłuszni i od naszego kultu nie odstąpimy ani na prawo, ani na lewo.
2:23
Zaledwie skończył mówić te słowa, pewien człowiek, Judejczyk, przystąpił do ołtarza w Modin, ażeby złożyć ofiarę, zgodnie z królewskim dekretem.
2:24
Gdy zobaczył to Matatiasz, zapłonął gorliwością i zadrżały mu nerki, i zawrzał gniewem, który był słuszny. Pobiegł więc i zabił tamtego obok ołtarza.
2:25
Zabił wtedy także królewskiego urzędnika, który zmuszał do składania ofiar, ołtarz zaś rozwalił.
2:26
Zapałał gorliwością o Prawo i tak uczynił jak Finees Zambriemu, synowi Saloma.
2:27
Wtedy też Matatiasz zaczął w mieście wołać donośnym głosem: Niech idzie za mną każdy, kto płonie gorliwością o Prawo i obstaje za przymierzem.
2:28
Potem zaś on sam i jego synowie uciekli w góry, pozostawiając w mieście wszystko, co tylko posiadali.
2:29
Wtedy wielu z ludzi, którzy szukali tego, co sprawiedliwie i słuszne, udało się na pustynię i tam przebywało
2:30
razem ze swoimi dziećmi, żonami i bydłem. Wszystko bowiem, co złe, zwaliło się na nich.
2:31
Do urzędników zaś królewskich i do wojska, które było w Jerozolimie, w Mieście Dawidowym, doniesiono, że ludzie, którzy wzgardzili królewskim rozkazem, poszli na pustynię do jaskiń.
2:32
Wielu więc udało się za nimi w pościg, a kiedy ich napotkali, rozłożyli się obozem naprzeciwko nich. Potem rozpoczynali z nimi walkę w dzień szabatu.
2:33
Mówili do nich: Dość już! Wyjdźcie i uczyńcie to, co głosi królewski rozkaz, a będziecie żyli.
2:34
Odpowiedzieli: Nie wyjdziemy, nie będziemy robili tego, co głosi królewski rozkaz, i nie znieważymy szabatu.
2:35
Zaraz więc [tamci] zaczęli walczyć przeciwko nim.
2:36
Oni jednak ani im nie odpowiedzieli, ani kamieniami na nich nie rzucali, ani nawet jaskiń nie zatarasowali.
2:37
Mówili tylko: Umrzyjmy wszyscy z czystym sumieniem! Niebo i ziemia są naszymi świadkami, że wy niesprawiedliwie nas mordujecie.
2:38
Natarli [tamci] na nich w czasie walki [prowadzonej] w szabat, tak że zostali oni pozabijani, a także ich żony, dzieci - blisko tysiąc ludzi - i bydło.
2:39
Kiedy Matatiasz i jego przyjaciele dowiedzieli się o tym, bardzo ich opłakiwali,
2:40
a jeden do drugiego mówił: Jeżeli wszyscy będziemy tak postępowali jak nasi bracia i [w szabat] nie będziemy walczyć z poganami o nasze życie i nasze ustawy, to teraz bardzo szybko zgładzą nas z ziemi.
2:41
Tego więc dnia postanowili: Jeśliby jakikolwiek człowiek w dzień sobotni wyszedł walczyć przeciwko nam, my będziemy z nim walczyli, żebyśmy nie zginęli wszyscy, tak jak zginęli nasi bracia w jaskiniach.
2:42
Wtedy przyłączyło się do nich zgromadzenie asydejczyków. Izraelici mocni i odważni, z których każdy dobrowolnie stanął w obronie Prawa.
2:43
Wszyscy również, którzy uciekali od złego, przyłączyli się do nich i wzmocnili ich.
2:44
W ten sposób utworzyli on wojsko i w gniewie uderzyli na grzeszników, a w swej zapalczywości - na ludzi wiarołomnych; reszta zaś szukała ratunku w ucieczce do pogan.
2:45
Matatiasz i jego przyjaciele obchodzili [wszystkie miejscowości] i rozwalali ołtarze
2:46
oraz obrzezywali nieobrzezane dzieci, jakie tylko spotkali na izraelskich ziemiach.
2:47
Prześladowali synów pychy, a szczęście sprzyjało ich postępowaniu.
2:48
Tak więc bronili Prawa przed poganami i królami i nie pozostawili grzesznikowi pola do działania.
2:49
Kiedy zbliżyły się dni śmierci Matatiasza, powiedział do swoich synów: Teraz jest czas, w którym pycha jest górą, czas karania, czas, [kiedy panuje żądza] zniszczenia i straszliwy gniew.
2:50
Teraz więc, dzieci, brońcie Prawa, a nawet życie swoje oddajcie za przymierze, zawarte z waszymi ojcami.
2:51
Pamiętajcie o tym, jak postępowali ojcowie, co czynili za swojego życia, a zdobędziecie wielką chwałę i imię wasze wiecznie [wspominać będą].
2:52
Czyż nie w czasie pokusy Abraham okazał się wiernym? I zostało mu to poczytane za sprawiedliwość.
2:53
Józef w czasie największych trudności zachował przykazanie i został panem Egiptu.
2:54
Nasz praojciec Finees za swoją wielką gorliwość otrzymał obietnicę kapłaństwa na wieki.
2:55
Jozue za zachowanie Bożego polecenia został sędzią Izraela.
2:56
Kaleb za to, że przed zgromadzeniem wydał świadectwo, otrzymał ziemię w dziedzictwo.
2:57
Dawid za swoją pobożność odziedziczył na wieki tron królewski.
2:58
Eliasz w nagrodę za swoją wielką gorliwość o Prawo został zabrany do nieba.
2:59
Chananiasz, Azariasz i Miszael przez wiarę zostali wyratowani z płomienia.
2:60
Daniel dzięki swej niewinności z paszczy lwów został ocalony.
2:61
Tak możecie przejść myślą jedno pokolenie po drugim i przekonacie się, że nie zawiedzie się ten, kto w Nim pokłada swe nadzieje.
2:62
Nie obawiajcie się zatem pogróżek grzesznego człowieka, bo jego chwała to gnój i robactwo;
2:63
dziś się wywyższa, a jutro już go się nie znajdzie, bo powrócił do swego prochu i przepadły jego zamysły.
2:64
Synowie! Bądźcie mężni i mocni w [zachowaniu] Prawa, przez nie bowiem dostąpicie chwały.
2:65
Oto wasz brat Szymon. Wiem, że jest on człowiekiem rozważnym. Jemu będziecie posłuszni po wszystkie dni, bo on będzie wam zastępował ojca,
2:66
a Juda Machabeusz, który od samej młodości odznacza się nadzwyczajną siłą, będzie dowódcą waszego wojska i będzie prowadził wojnę z ludami.
2:67
Wy więc ściągnijcie do siebie tych wszystkich, którzy przestrzegają Prawa, i w imieniu swego ludu wykonajcie pomstę!
2:68
Ściśle odpłaćcie poganom, a trzymajcie się przepisów Prawa!
2:69
Potem udzielił im swego błogosławieństwa i został dołączony do swoich przodków.
2:70
Zmarł w roku sto czterdziestym szóstym i został pochowany w rodzinnych grobach w Modin. Cały Izrael opłakiwał go z bardzo wielkim żalem.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

I rzekł jej anioł: Nie bój się, Mario, znalazłaś bowiem łaskę u Boga.
Łuk 1:30

W Chrystusie

Powiadam bowiem każdemu spośród was, mocą danej mi łaski, by nie rozumiał o sobie więcej, niż należy rozumieć, lecz by rozumiał z umiarem stosownie do wiary, jakiej Bóg każdemu udzielił.
Rzym 12:3

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Prorok Izajasz miał żonę o której wiemy tylko tyle że Biblia wspomina ją jako "prorokini" (Iz 8:3). Izajasz miał z nią przynajmniej 2 synów: Maher Szalal-Chasz Baz (Iz 8:3) i Szeariaszubem (Iz 7:3).

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Choćby się potknął, nie przewróci się, Gdyż Pan podtrzyma go ręką swoją.
Ps 37:24


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić