Nawigacja

Biblia Warszawska
Księga Psalmów 36:10

Zaślepienie bezbożnych a szczęście nabożnych

¹Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida, sługi Pańskiego. ²Występne podszepty ma bezbożny we wnętrzu serca swego. Nie ma bojaźni Bożej przed oczyma jego, ³Bo schlebia sam sobie w oczach swoich, Że nieprawość jego nie będzie wykryta i znienawidzona. ⁴Słowami ust jego są niegodziwość i fałsz; Nie chce być rozumnym i dobrze czynić. ⁵O niegodziwości myśli na łożu swoim, Staje na niedobrej drodze, nie brzydzi się złem. ⁶Panie! Łaska twoja do niebios sięga, Wierność twoja aż do obłoków. ⁷Sprawiedliwość twoja - jak góry Boże, Prawo twoje - jak głębina niezmierna! Panie, pomagasz ludziom i zwierzętom. ⁸Jakże cenna jest łaska twoja, Boże! Przeto ludzie chronią się w cieniu skrzydeł twoich. ⁹Nasycają się tłustością domu twego, A strumieniem rozkoszy swoich upajasz ich. ¹⁰Bo u ciebie jest źródło życia, W światłości twojej oglądamy światłość. ¹¹Zachowaj łaskę swoją tym, którzy cię znają, A sprawiedliwość swoją tym, którzy są prawego serca! ¹²Niech nie depcze mnie noga pyszałków I niech nie wypędza mnie ręka bezbożnych! ¹³Oto tam upadli złoczyńcy, Zostali powaleni i nie mogą powstać.