1Wysławiajcie Pana, wzywajcie imienia jego, Głoście narodom czyny jego!2Śpiewajcie mu, grajcie mu, Opowiadajcie o wszystkich cudach jego!3Chlubcie się imieniem jego świętym, Niech raduje się serce szukających Pana!4Szukajcie Pana i mocy jego, Szukajcie zawsze oblicza jego!5Pamiętajcie o cudach, które uczynił, O znakach i wyrokach ust jego.6Wy, potomkowie Abrahama, sługi jego, Synowie Jakuba, wybrańcy jego!7On jest Panem, Bogiem waszym, Prawa jego na całej ziemi.8Pamięta wiecznie o przymierzu swoim, O słowie, które dał tysiącznym pokoleniom,9O przymierzu, które zawarł z Abrahamem, I o przysiędze swej dla Izaaka.10Ustanowił je dla Jakuba jako prawo, Dla Izraela jako przymierze wieczne,11Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan, W dziedziczne wasze posiadanie.12Gdy było ich jeszcze niewielu, Nieliczni i obcy w niej,13Wędrowali wtedy od narodu do narodu, Z jednego królestwa do innego ludu.14Nikomu nie dozwolił ich krzywdzić I z powodu nich karał nawet królów:15Nie tykajcie pomazańców moich I nie czyńcie nic złego prorokom moim!16Przywołał głód na ziemię I pozbawił wszelkich zasobów chleba.17Wysłał przed nimi męża, Józefa sprzedanego w niewolę.18Nogi jego skrępowano pętami; Dostał się w żelazne kajdany19Aż do czasu, gdy się spełniło słowo jego I wyrok Pana go uniewinnił.20Posłał król mężów i uwolnił go, Władca ludów wypuścił go na wolność.21Ustanowił go panem domu swego I włodarzem całego mienia swego,22Aby szkolił książąt jego według swego uznania I nauczał mądrości starszych jego.23Przybył tedy Izrael do Egiptu, Jakub był przybyszem w ziemi Chama.24I rozmnożył lud swój bardzo, I uczynił go potężniejszym niż nieprzyjaciół jego.25Odmienił serce ich tak, że znienawidzili lud jego, Działali podstępnie wobec sług jego.26Posłał Mojżesza sługę swego, Aarona, którego sobie wybrał.27Czynili wśród nich znaki jego I cuda w ziemi Chama.28Zesłał ciemności i nastała ciemność, Lecz nie zważali na jego słowo.29Zamienił wody ich w krew I wygubił ryby ich.30Ziemia ich zaroiła się od żab, Były nawet w komnatach ich królów.31Rzekł, i zjawiło się robactwo, Muchy w całym ich kraju.32Zesłał grad zamiast deszczu, Płomienie ognia na ich ziemię;33Zniszczył ich winorośle i figowce I połamał drzewa ich kraju.34Rzekł, i spadła szarańcza I niezliczone mnóstwo chrząszczy.35I pożarły one wszelką zieleń w ich ziemi, I zjadły plon ich roli.36Potem pobił wszystkich pierworodnych w ich kraju, Pierwociny wszystkiej ich siły.37Wyprowadził ich ze srebrem i złotem, A nie było ułomnych wśród ich plemion.38Egipt uradował się z ich wyjścia, Bo padł na nich strach przed nimi.39Rozpostarł obłok jak zasłonę I ogień, by rozświetlał noc.40Prosili, a On zesłał przepiórki I chlebem niebieskim ich nasycił.41Rozszczepił skałę i trysnęły wody, Popłynęły strumieniem w pustyni.42Wspomniał bowiem na słowo swoje święte, Na Abrahama, sługę swego.43I wyprowadził lud swój wśród wesela, Wśród radosnych śpiewów wybrańców swoich.44Potem dał im ziemię narodów, I posiedli dorobek ludów,45Aby przestrzegali ustaw jego I zachowali zakon jego. Alleluja.
Link do wersetu
Przy pomocy poniższego formularza możesz wygenerować link odnośnika do tej strony. Można także wygenerować nim kod HTML odnośnika.
Niech ci błogosławi Pan i niechaj cię strzeże. Niech rozjaśni Pan oblicze swoje nad tobą i niech ci miłościw będzie. Niech obróci Pan twarz swoją ku tobie i niech ci da pokój. IV Mojż 6:24-26
W Chrystusie
Nasza zaś ojczyzna jest w niebie, skąd też Zbawiciela oczekujemy, Pana Jezusa Chrystusa, Fil 3:20
Nie będą łaknąć ani pragnąć, nie dokuczy im gorący wiatr ni żar słoneczny, bo ten, który lituje się nad nimi, będzie ich prowadził i zawiedzie ich do krynicznych wód. Iz 49:10
"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."