1Kierownikowi chóru. Na melodię: Lilia Prawa. Miktam. Dawidowy. Celem pouczenia. 2Gdy walczył z Aram-Naharaim i z Aram-Sobą i gdy powracający Joab zwyciężył Edomitów w Dolinie Soli - dwanaście tysięcy [ludzi]. 3Odrzuciłeś nas, o Boże, starłeś nas, rozgniewałeś się, lecz powróć do nas! 4Wstrząsnąłeś i rozdarłeś ziemię: ulecz jej rozdarcia, albowiem się chwieje. 5Kazałeś ludowi swemu zaznać twardego losu, napoiłeś nas winem oszałamiającym. 6Postawiłeś znak dla tych, co boją się Ciebie, by uciekali przed łukiem. 7Aby ocaleli, których Ty miłujesz, wspomóż Twą prawicą i wysłuchaj nas! 8Bóg przemówił w swojej świątyni: Będę się radował i podzielę Sychem, a dolinę Sukkot wymierzę. 9Do Mnie należy Gilead, do Mnie Manasses, Efraim jest szyszakiem mej głowy, Juda moim berłem, 10Moab jest dla Mnie misą do mycia, na Edom but mój rzucę, nad Filisteą będę triumfował. 11Któż mię wprowadzi do miasta warownego? Któż aż do Edomu mię doprowadzi? 12Czyż nie Ty, o Boże, nas odrzuciłeś i [już] nie wychodzisz, Boże, z naszymi wojskami? 13Daj nam pomoc przeciw nieprzyjacielowi, bo ludzkie ocalenie jest zawodne. 14W Bogu dokonamy czynów pełnych mocy: i On podepcze naszych nieprzyjaciół.