1Dawidowy. Gdy wobec Abimeleka udawał szaleńca i odszedł wygnany przez niego. 2Chcę błogosławić Pana w każdym czasie, na ustach moich zawsze Jego chwała. 3Dusza moja będzie się chlubiła w Panu, niech słyszą pokorni i niech się weselą! 4Uwielbiajcie ze mną Pana, imię Jego wspólnie wywyższajmy! 5Szukałem Pana, a On mnie wysłuchał i uwolnił od wszelkiej trwogi. 6Spójrzcie na Niego, promieniejcie radością, a oblicza wasze nie zaznają wstydu. 7Oto biedak zawołał, a Pan go usłyszał, i wybawił ze wszystkich ucisków. 8Anioł Pana zakłada obóz warowny wokół bojących się Jego i niesie im ocalenie. 9Skosztujcie i zobaczcie, jak dobry jest Pan, szczęśliwy człowiek, który się do Niego ucieka. 10Bójcie się Pana, święci Jego, gdyż bogobojni nie doświadczają biedy. 11Możni zubożeli i zaznali głodu; a szukającym Pana żadnego dobra nie zabraknie. 12Pójdźcie, synowie, słuchajcie mnie; nauczę was bojaźni Pańskiej. 13Jakim ma być człowiek, co miłuje życie i pragnie dni, by zażywać szczęścia? 14Powściągnij swój język od złego, a twoje wargi od słów podstępnych! 15Odstąp od złego, czyń dobro; szukaj pokoju, idź za nim! 16Oczy Pana [zwrócone są] ku sprawiedliwym, a Jego uszy na ich wołanie. 17Wołali, a Pan ich wysłuchał i uwolnił od wszystkich przeciwności. 18Oblicze Pana [zwraca się] przeciw źle czyniącym, by pamięć o nich wygładzić z ziemi. 19Pan jest blisko skruszonych w sercu i wybawia złamanych na duchu. 20Wiele nieszczęść [spada na] sprawiedliwego; lecz ze wszystkich Pan go wybawia. 21Strzeże On wszystkich jego kości: ani jedna z nich nie ulegnie złamaniu. 22Zło sprowadza śmierć na przewrotnego, wrogów sprawiedliwego spotka kara. 23Pan uwalnia dusze sług swoich, nie dozna kary, kto się doń ucieka.