1Paweł i Tymoteusz, słudzy[1] Jezusa Chrystusa, do wszystkich świętych w Chrystusie Jezusie, którzy są w Filippi, z biskupami[2] i z diakonami. 2Łaska[3] wam i pokój[4] od Boga, Ojca naszego, i Pana Jezusa Chrystusa. 3Dziękuję Bogu mojemu przy[5] każdym moim wspomnieniu o was, 4Zawsze w każdej mojej modlitwie[6] , za was wszystkich, modląc[6] się z radością, 5Z powodu[7] wspólnoty[8] waszej w[9] Ewangelii, od pierwszego dnia aż do teraz, 6Będąc przekonany o tym, że Ten, który rozpoczął[10] w was dobre dzieło, doprowadzi je do końca[10] , aż do dnia Jezusa Chrystusa. 7Wobec tego jest słuszne[11] dla mnie, abym tak o was wszystkich myślał, dlatego mam was w swoim sercu, bo w więzach moich, jak i w obronie[12] i w utwierdzeniu[13] Ewangelii, wy wszyscy jesteście ze mną uczestnikami łaski. 8Albowiem Bóg jest moim świadkiem, jak tęsknię do was wszystkich najgłębszymi uczuciami[14] Jezusa Chrystusa, 9I modlę się o to, aby wasza miłość jeszcze bardziej i bardziej obfitowała w dogłębnym poznaniu i we wszelkim doznaniu[15] , 10Abyście mogli rozpoznać[16] to, co ważne[17] , byście byli czyści[18] i bez zarzutu[19] na dzień Chrystusa, 11Będąc napełnieni owocami sprawiedliwości przez Jezusa Chrystusa, ku chwale i sławie[20] Boga. 12A chcę, bracia, abyście wiedzieli, że przeciwności wobec mnie, wpłynęły raczej na rozkrzewienie[21] Ewangelii, 13Tak że więzy moje dla Chrystusa stały się znane[22] w całym pretorium[23] i wszystkim pozostałym. 14A coraz liczniejsi bracia w Panu, będąc przekonani moimi więzami, zaczęli z większą śmiałością, bez bojaźni opowiadać[24] Słowo. 15Niektórzy wprawdzie z powodu zazdrości i kłótni[25] , a niektórzy natomiast z powodu dobrej woli[26] głoszą[27] Chrystusa. 16Ci, którzy istotnie z powodu próżnej ambicji[28] głoszą Chrystusa nieszczerze[29] , przypuszczają, że przydają ucisku moim więzom; 17A ci, którzy z miłości, wiedzą, że jestem ustanowiony do obrony[30] Ewangelii. 18Cóż więc? Mimo że każdym sposobem czy pozornie[31] , czy to w prawdzie, Chrystus jest głoszony[32] ; z tego się raduję i będę się radował, 19Wiem bowiem, że to okaże się mi ku wybawieniu[33] przez modlitwę waszą i wsparcie[34] Ducha Jezusa Chrystusa, 20Według oczekiwania[35] i nadziei mojej, że w niczym nie zostanę zawstydzony[36] , ale z całą śmiałością[37] , jak zawsze, tak i teraz, wywyższony zostanie Chrystus w moim ciele czy to przez życie, czy przez śmierć. 21Dla mnie bowiem żyć – Chrystus, umrzeć – zysk. 22Jeśli jednak żyć w ciele – to dla mnie owoc dzieła; a co wybiorę – nie wiem. 23Albowiem jedno i drugie mnie naciska[38] ; pragnę odejść[39] i być z Chrystusem, bo to daleko lepsze, 24Ale pozostać w ciele jest bardziej potrzebne ze względu[40] na was. 25A będąc tego pewien[41] , wiem, że pozostanę i będę trwał razem przy wszystkich dla waszego postępu[42] i radości wiary, 26Aby chluba[43] wasza obfitowała w Chrystusie Jezusie we[44] mnie, z powodu mojego ponownego przyjścia[45] do was. 27Tylko żyjcie jak wolni obywatele[46] w sposób godny Ewangelii Chrystusa, abym, czy przyjdę i ujrzę was, czy będąc nieobecnym, słyszał o was, że stoicie w jednym duchu, jedną duszą walcząc razem dla[47] wiary Ewangelii, 28I w niczym nie dając się zastraszyć przeciwnikom; co dla nich prawdziwie jest dowodem zguby, a dla was zbawienia, i to od Boga; 29Gdyż wam to zostało darowane dla Chrystusa, abyście nie tylko w Niego wierzyli, ale i dla Niego cierpieli, 30Tocząc[48] tę samą walkę, jaką widzieliście we mnie i o jakiej we mnie teraz słyszycie.